De afgelopen tijd is er binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) onderzoek gedaan naar het bereiken van de verschillende doelgroepen. Eén van de conclusies was, dat er maar twee mentaliteitsgroepen in de samenleving worden bereikt: de traditionele burgerij en de postmaterialisten. Met de eerste groep worden zij bedoeld die de kerkgang van de ouders hebben meegekregen en betrokken zijn bij de mensen rondom hen. De postmaterialisten zijn zij, die bewust bezig zijn met zingeving en begaan zijn met de wereld dichtbij en veraf. Uit de conclusies van het rapport bleek verder, dat vooral de (post)modernen moeilijk te bereiken zijn en het af laten weten. Zij voelen zich niet aangesproken door de stijl van de PKN. De slotconclusie is dat de kerk zich beter bij hen kan aansluiten, door zich meer in het gedachteleven van deze richtingen te verplaatsen.
Hoe? Een aantal tips. Verbind de boodschap van het Evangelie met hier en nu in plaats van ver weg en straks. Heb aandacht voor vragen in het dagelijks leven en de gevoelens die deze met zich meebrengen. Wees als kerk minder bescheiden; de ingetogen stijl sluit niet aan bij de meerderheid van de Nederlanders. Geef een duidelijk verhaal en wees trots op waar je voor staat. De troost, de kracht en de richting die geloven biedt zijn bij velen onbekend. Sluit als kerk aan bij wat mensen werkelijk raakt. Tot zover het onderzoek en de aanbevelingen. Stel dat dit onderzoek (het bereiken van de diverse doelgroepen) ook binnen onze christelijke gereformeerde kerken gehouden zou worden. Zou de uitkomst veel verschillen van het onderzoek binnen de PKN? Welke tips zouden aan ons gegeven worden? Ook wij als christelijke gereformeerde kerken willen graag anderen bereiken. Kunnen wij met de hierboven gegeven tips uit de voeten? Vast en zeker. Maar toch mis ik iets in de gegeven tips. En wel in mijn ogen het allerbelangrijkste.
De kerk is namelijk niet een club mensen, die het zo leuk met elkaar heeft en het ook leuk voor anderen wil maken. Nee, de kerk is van Jezus Christus. Hij is de Koning van Zijn Kerk. Ook van de plaatselijke gemeente. Predikanten en voorgangers staan in dienst van die Koning. Die Koning heeft ons Zijn Woord gegeven. Dat Woord moet verkondigd worden. Het hart van het evangelie is Jezus Christus en die gekruisigd. Het is niet voor niets, dat Johannes 3 vers 16 wel de samenvatting van de Bijbel wordt genoemd: Want alzo lief . . . .   Dat geldt voor jongeren en ouderen, traditionelen en modernen, stedelingen en dorpelingen, christenen en niet-christenen, hoog opgeleiden en iets minder geleerden. Natuurlijk moet een ieder wel zo aangesproken worden, dat de boodschap van het Evangelie ook begrijpelijk is. Dat moet een uitgangspunt zijn. Dat vraagt veel van ambtsdragers. Maar het vraagt minstens zoveel van de gemeenteleden: doen wat Jezus van ons vraagt. Van de eerste christengemeente wordt verteld: ziet, hoe lief ze elkaar hebben. Laat zien dat je Christus kent. Trek je niet terug in je eigen vesting, maar vertel heel gewoon, dat je Jezus lief hebt en vandaar uit de dingen doet of nalaat. Dat maakt jaloers. Dat nodigt uit om je er bij aan te sluiten. Hoe de kerk zich presenteert hangt niet in de eerste plaats af van het reilen en zeilen naar binnen of naar buiten. Het hangt helemaal af van hoe u, jij en ik als christen bekend staan. En dat is niet altijd om trots op te zijn.

Dokkum           
Pieter Sijtsma      


Commentaar

  • Dochters van Pakistan 2024-12-06 18:48:02

    Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang...

  • Redenen tot dankbaarheid 2024-11-23 09:35:54

    Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op...

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...

  • Dirk de Groot 2024-10-25 17:15:47

    Woensdag 6 november aanstaande is het, D.V., dankdag voor het gewas en de arbeid: we brengen onze...