Wij verplaatsen ons naar een willekeurige supermarkt. We lopen naar de broodafdeling en zien dat een klant constateert dat het bruin volkoren met sesamzaad (bestaat dat soort?) ontbreekt. Hij kijkt om zich heen, ziet een medewerker en schiet die aan: ‘Ik kan het bruin volkoren met sesamzaad niet vinden.’ ‘Sorry, dat is uitverkocht; we hebben wel een bruin volkoren met maanzaad, is dat wat voor u?’ ‘Nee, ik wil alleen maar sesamzaad. Dat eet ik mijn hele leven al en je zult net zien dat wanneer ik de maanzaadvariant verorber ik last krijg van mijn ingewanden. Daar ga ik mijn centen niet aan uitgeven. Wat de boer niet kent dat eet ie niet. Ik zoek wel een andere supermarkt.’ Inmiddels heeft zich een andere klant van de supermarkt gemeld. Deze persoon wendt zich tot de verkoper en zegt: ‘Ik heb gelezen dat er heel bijzondere nieuwe(!) croissants zijn waarin aardbeien verwerkt zijn. Die wil ik graag hebben.’ ‘Helaas, mevrouw’, luidt het antwoord, ‘die verkopen wij voorlopig nog niet.’ ‘Nou, dan ben je mij als klant kwijt.’ We horen de hakken tikken op de vloer; langzaam zakt dat geluid weg. De deuren sluiten zich achter haar.
‘Dominee, het was een prachtige dienst.’ ‘Dominee, het accent van uw prediking ligt nogal op de genade; houdt u ook rekening met Gods oordeel?’ ‘Dominee, ik heb veel aan de dienst gehad.’ ‘Konden we elke week maar zo’n bijzondere dienst houden als we vandaag hebben gehad.’ ‘Ik kan me niet zo vinden in de samenstelling van de liederen tijdens de dienst.’ ‘Dominee, het is mijn kerk niet meer.’ ‘Vroeger deden we dat nooit.’ ‘Zit er hier nu echt geen beweging in?’ ‘De jeugd heeft het zwaar hier.’ ‘Als ouderen hebben we volgens mij geheel afgedaan.’ ‘U was te scherp in uw preek; daar zijn we niet van gediend.’ ‘Mooi gebeden.’ ‘Bereidt u uw gebed wel goed voor?’ In een aantal gevallen sluiten de deur zich achter hen.
Wat zoekt een mens in de kerk? Ik vraag me dat wel eens af. Soms bekruipt me het gevoel dat we ons eigen gelijk zoeken in plaats van dat we de waarheid over onszelf willen horen. Stappen we nou met ons eigen format de kerk in om te constateren of aan dat format wordt voldaan of gaan we naar de kerk om ons <<cursief>>format<<einde cursief>> aan Gods woord te onderwerpen? Wil je de deur sluiten of die in liefde voor anderen openen? In het laatste geval ga je ook heen… en maak je discipelen.
Groningen
N. Vennik