En weer sneuvelde er een rapport op de generale synode. Ik heb het over een rapport van deputaten eenheid van gereformeerde belijders. Dit deputaatschap had zich gebogen over een vraag met betrekking tot samenwerkingsgemeenten. Dat zijn CGK-gemeenten die nauw samenleven met een andere gemeente van gereformeerd belijden.
Vanuit deze samenwerkingsgemeenten worden ambtsdragers afgevaardigd naar een classis vergadering. De vraag waar deputaten grondig over hadden nagedacht was: kan elke ambtsdrager uit een samenwerkingsgemeente naar een classisvergadering worden afgevaardigd, ongeacht de bloedgroep waartoe hij behoort?
Deputaten kwamen tot de conclusie, dat dit principieel en kerkordelijk de juiste weg is. Ik baseer me op het verslag van Douwe Steensma in dit Kerkblad van 15 december 2016. Deputaten kwamen met de volgende twee argumenten: de classis die deze afgevaardigden mag ontvangen, heeft zelf goedkeuring verleend aan het proces dat geleid heeft tot de totstandkoming van de samenwerkingsgemeente. Met andere woorden: wie A zegt moet ook B zeggen. Bovendien vervagen in samenwerkingsgemeenten die al geruime tijd bestaan de bloedgroepen, en speelt de kerkelijke afkomst van ambtsdragers steeds minder een rol van betekenis.
Maar de synode maakte een totaal andere afweging: deze ambtsdragers mogen alleen als adviseurs, zonder last en volmacht aan de classisvergadering deelnemen. Ik constateer dat met dit besluit het werk van deputaten van tafel is geveegd. Hoe dit mogelijk is? Wel, de generale synode heeft zich niet door deze argumenten laten leiden, maar die uit bezorgdheid over de eigen eenheid terzijde gelegd. Hier is vrouwe Justitia geofferd op het altaar van vrouwe Unitas.
Dit lijkt me een heilloze weg, die de vrede niet dient. Waar in de besluitvorming het argument van eenheid in eigen huis gaat overheersen, daar blijft steeds minder ruimte voor principiële argumenten. Dat bewijst ook dit besluit weer. En dat vind ik zeer zorgwekkend! Nog afgezien van de gevoelens van de broeders en zusters van de samenwerkingsgemeenten en van de broeders deputaten die zich intensief met deze zaak hebben beziggehouden. Ik vrees, dat dit argument van eenheid in eigen kring op den duur contraproductief zal gaan werken, en de eenheid juist meer onder druk zal zetten. Want alleen recht brengt vrede voort.
Gurbe Huisman, Winschoten