Volgende week dinsdag ’s middags om kwart over vier is het overal op de wereld even lang licht. Dat fenomeen noemen we de lente-equinox. Voor ons op het noordelijk halfrond worden de dagen dan steeds langer. De donkere winter ligt achter ons, de zon is steeds meer te zien.
Tja, de zon. Zonder zon is er geen leven mogelijk. Als je wel eens een zonsverduistering van dichtbij meegemaakt hebt, dan weet je wat voor onwerkelijk, naargeestig gevoel dat geeft. Het wordt opeens koud, de vogels vallen stil en het wordt zomaar donker. De opluchting is groot als na een paar minuten de zon weer vanachter de maan tevoorschijn komt. Om je heen beginnen de vogels weer te fluiten en je voelt de warmte weer op je huid. De zon zorgt ervoor dat je blij wordt. Je lichaam maakt vitamine D aan, dat niet alleen zorgt voor sterke botten, je wordt er ook opgewekter van. Je slaapt beter als je overdag meer aan de zon blootgesteld geweest bent. En zo zijn er nog meer dingen die beter gaan onder invloed van de zon. Zo was vroeger het begin van de lente ook het sein om het huis met bezemen te keren, alles wat naar buiten kon werd in de zon gelegd.
Niet alleen voor mensen is de zon broodnodig, ook planten kunnen niet groeien zonder de zon. En al groeiend nemen ze ook nog eens de koolstofdioxide die wij mensen produceren, op in hun takken en bladeren. Prachtig zoals God dat allemaal geschapen heeft!
Met Pasen heeft Jezus drie uur lang in het donker aan het kruis gehangen, verlaten door zijn Vader. Daardoor is voor ons mogelijk geworden wat in Openbaring 21 en 22 staat. Het gaat over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, over het nieuwe Jeruzalem. De stad schittert door Gods luister, er zal niets meer zijn waarop nog een vloek rust. De troon van God en van het Lam zal daar in die stad staan. Het zal er geen nacht meer zijn en het licht van een lamp of van een zon is niet meer nodig, want God de Heer zal ons Licht zijn.
Janneke van der Molen, Bierum