Pinksteren: we gedenken en vieren dat de Geest is uitgestort. We staan stil bij zijn komst waardoor alles anders werd. Lees er het boek Handelingen maar op na.
Als ik dat doe, sta ik elke keer weer versteld van wat er allemaal gebeurt. Telkens opnieuw raakt het me als ik zie wat er allemaal op gang gebracht werd: die machtige beweging van de Geest die tot op de dag van vandaag doorgaat. En die zal blijven doorgaan, tot op de dag dat Jezus komt! Ik kijk ervan op: de geweldige manier waarop de Geest mensen pakte, in beslag nam, aanraakte, in beweging bracht, inspireerde en voortbewoog. En dat had altijd een heel duidelijke spits. Die op alle mogelijke manieren op hetzelfde gericht was: op het verder brengen van het evangelie. Omdat de Geest dat wil: de kring van mensen die Gods grote heilshandelen in Jezus Christus ontdekken steeds groter maken. Van Jeruzalem uit tot aan het einde van de aarde. Daar ligt, als ik het boek Handelingen lees, de focus op. Daar gaat het de Geest om. Ik raak er steeds weer van onder de indruk.
Tegelijk, als ik denk aan alle aandacht die er vandaag gegeven wordt aan de Geest en aan wat Hij doet, vraag ik me wel eens af of daarbij ook altijd die focus van de Geest centraal staat. Ik kan me niet helemaal aan de indruk onttrekken dat er best wel iets van een verschuiving is opgetreden. We leven helemaal in wat wel genoemd wordt een ‘emo-cultuur’: het gaat om wat wij beleven en voelen.
Ik generaliseer natuurlijk geweldig. En ik zeg ook heus niet dat de Geest ons niets wil doen beleven en voelen. Alleen, wat bij Hem de focus is, zou het toch ook bij ons moeten zijn. De Geest doet mij heel wat, en Hij doet heel wat met mij. Maar Hij wil me vooral in beweging zetten. Inschakelen. Omdat het evangelie verder moet …! Op naar de dag van Christus. Op naar het feest.
Jan van ’t Spijker, Hoogeveen