‘Oh, dan moet je je zeker ook aan heel veel regeltjes houden?’ Dat is een vraag die je vaak krijgt van niet-christenen als je ze vertelt dat je christen bent. Misschien vragen ze ook: mag je dan geen seks voor het huwelijk, mag je op zondag niks en hebben jullie ook geen TV?
Dit kan voelen als een persoonlijke aanval en misschien weet je niet zo goed wat je moet antwoorden. Het is ook lastig om op die vragen te antwoorden. Als je zegt dat je inderdaad geen seks hebt voor het huwelijk en dat je bepaalde dingen op zondag niet doet, vinden ze je al snel raar. Maar je wilt je geloof ook niet verloochenen, dus je zegt waarschijnlijk ook niet dat je alles gewoon doet. Het kan zijn dat je dan de neiging hebt om er een beetje om heen te draaien en maar een vaag antwoord te geven.
Als je vaak deze vragen krijgt en als je ziet wat je vrienden om je heen allemaal doen, dan kan het lijken alsof zij een veel vrijer leven hebben. Ze mogen alles, ze mogen op zondag doen en laten wat ze willen en als ze iemand leuk vinden, dan gaan ze met hem/haar naar bed. Deze dingen lijken soms erg aantrekkelijk en dat willen we ook wel eens proberen. Maar ik denk dat, wanneer je in zo’n groep terecht komt, je je ook heel ongemakkelijk voelt. Mensen doen dingen die jij eigenlijk, diep in je hart, niet begrijpt en daar zijn ook allemaal (ongeschreven) regels. Of je nu bij een stel artistieke mensen, bij de populaire zakenlui of bij nog een andere groep komt: iedere groep heeft zijn eigen regels. Bij sommige regels kan het zijn dat je je vrijer voelt, maar andere regels voelen misschien nog wel veel benauwder dan de regels waar jij je eerst aan ‘moest’ houden.
Ik denk dat ik uiteindelijk toch weer bij het christendom zou uitkomen. Daar zijn de regels namelijk niet door zomaar iemand bedacht, maar door God Zelf. De personen uit die andere groepen ken jij niet en zij jou niet. Maar Jezus kent jou wel, dus Hij weet hoe jij je voelt onder die regels en Hij weet ook dat ze goed zijn voor jou.
Jezus zegt hier ook iets over in de Bijbel, namelijk in Mattheus 11:28-30. Hij zegt ‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Een juk is een houten balk en die wordt dan dieren voorgetrokken. Op deze manier kan het veld worden bewerkt. Als de regels je zwaar vallen, dan mag je het juk van alle regels afleggen. Jezus zal je dan zijn juk geven. En zijn juk is licht, dus het is niet van hout, maar zogezegd van rubber of er is een zacht stofje om het hout heen gemaakt. Op deze manier voelt het juk zachter. Dus als je Zijn regels volgt uit liefde kosten ze ook geen moeite.
En een juk is niet voor één persoon, maar voor twee personen. Jezus zal je dus niet in je eentje het juk laten voortrekken, Hij komt naast je staan en helpt je met trekken.
Uiteindelijk zijn er dus overal regels en wordt je overal beïnvloed door andere mensen. Maar Jezus heeft het beste met ons voor en wil ons helpen. Bij andere groepen hoeft dat niet altijd zo te zijn. Mensen kunnen vooral uit zijn op het beste voor zichzelf en daarbij denken ze niet altijd aan anderen. Als Jezus het beste met je voor heeft, lijkt je dat dan niet de beste persoon om door beïnvloed te worden en Zijn regels voor je leven te laten gelden?
Laura van Putten