Hemel en aarde verenigt tezaam
‘En engelen zweven met vleugelslag
om de drieën, dit nieuw gezin
en de drie
koningen komen aan
en houden hun voeten in.’
Dat laatste moeten wij ook maar doen.
Assen
Stoffer Otten
Abraham Bloemaert (1564-1651) is een schilder van de Hollandse school in de tijd van de Barok (ca. 1600 – 1715). Kenmerkend voor barok is de overdadigheid qua afbeelding en uitbeelding. De kunst van de barok was kleurrijk en dramatisch en werd vooral uit religieuze overwegingen gemaakt. Het moest verheffend en overweldigend zijn en de kijker betrekken bij wonderen en momenten van christelijke triomf. In 1612 schilderde hij dit doek voor het hoofdaltaar van het Clarissenklooster in Den Bosch.
Aurel Naray(1883 – 1948), de Hongaars-Amerikaanse schilder, werkte tot 1921 in Budapest, daarna in andere Europese landen en hij emigreerde in 1924 naar de Verenigde Staten. Naray behoort tot de sociaal realistische school. Deze school kenmerkt zich door de rauwe werkelijkheid van de tijd impressionistisch weer te geven. Dat laatste is te herkennen in de overdrijving met kleuren en materialen. Letterlijk en figuurlijk is de hemel uit beeld. Verrassend en betekenisvol is dat Naray in de bizarre realiteit van die donkere jaren van oorlog en armoede de hemel toch laat oplichten in de gestalte van een engel; hoe aards ook geschilderd.