Bas, mijn vriend, volgde een technische opleiding en nam met zijn broer het prachtige en bloeiende aannemersbedrijf van zijn vader over. Het leek allemaal zo mooi. Hij trouwde en vormde een gezin. Maar zijn huwelijk liep op de klippen en hij ging samenwonen met een andere vrouw. Het ergste was echter, dat hij de kerk en het geloof helemaal achter zich liet. Hij wou daar niets meer mee te maken hebben. Ik heb hem later nog een keer bezocht, doch hij wilde niets meer met het evangelie te maken hebben. Het diepste 'waarom' is mij niet duidelijk geworden. Ik merkte wel, dat hij niet gelukkig was.
Mijn andere vriend heette Rook en kwam uit hetzelfde dorp Werkendam aan de Merwede, net als ik. Ook hij ging de techniek in, werd ingenieur aan de Technische Universiteit te Delft en was een 'knappe kop'. Hij kreeg een topfunctie bij de NAVO en werd gestationeerd in het Noorden van Noorwegen. Daar heeft de NAVO een controlepost om te inspecteren en vast te leggen alle bewegingen in het meest noordelijke deel van Europa. Het ging daar om hele fijne waarnemingsapparatuur. Mijn vriend had daarover de leiding met een formidabel inkomen. Het kon niet mooier!
Hij trouwde en kreeg een gezin. Wat leek dat geweldig! Om jaloers op te worden. Maar toen kwam ineens een vreselijke tegenslag in zijn gezin. Zijn dochtertje van drie jaar kreeg kanker, heel ernstige kanker. Dat werd ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Allerlei behandelingen werden uitgeprobeerd. Niets hielp. Ze was niet meer te redden. Het werd sterven. Rook kwam in een geweldige crisis en stress terecht. Hij kon zijn werk niet meer doen, kreeg ontslag. Weg was zijn topfunctie en zijn geweldig mooie baan.
Ik heb niet gehoord, hoe het verder is gegaan met hem en zijn gezin. Ook niet, hoe het met zijn geloof is gegaan. Ik hoop, dat hij dat heeft behouden. Want wat moet je beginnen zonder de band aan Jezus en het vertrouwen op Hem! Immers, voorspoed en een topbaan bieden je geen houvast en troost, wanneer het verdriet en gemis inslaan in je leven.
Dan mijn andere twee vrienden, die ik in Gorinchem (= Gorcum) kreeg, toen ik na MULO-B het onderwijs op de HBS-B in de stad Gorcum volgde. Ik zou toch ingenieur worden! Zij hadden echt geloof en hebben dat behouden. Zo kan het dus ook gaan in studie en het krijgen van een goede functie. Maar hierover meer in een latere ‘Bijzondere ontmoetingen’.
T. Brienen, Hoogeveen