Veel straten en huizen kleuren soms oranje. Op de dag van koning Willem- Alexander, of koning Voetbal. Zelfs mensen zie je dan in de meest vreemde uitdossing rondlopen. Blijkbaar hebben we wat met kleur.
Het is voor velen ook een vorm van identificatie. Je hoort ergens bij en dus pas je je kleding, haardracht, taalgebruik, eten en drinken aan. Die eensgezindheid betekent echter vaak ook een één-mening-beleid. De kracht en macht van de groep!
Het lijkt er vaak op dat we in dit land onderverdeeld zijn in groepen met ieder een eigen kleur en discipline. En helaas zal dat de komende maanden steeds schrijnender blijken.
Zo maar een greep uit de vele voorbeelden:
De Oranjes: die aan voetbal denken, of aan ons koningshuis.
De Roden: zijn allemaal gelijk, of we krijgen er een kleur als een tomaat van.
De Blauwen: vrijheid, blijheid, als een vogel in de lucht. Wie doet me wat.
De Groenen: samen moeten we het doen, maar: natuur-lijk.
De Bruinen: eigen volk als eerste, daarna ook nog.
De Grijzen: wij weten het niet, we willen het niet eens weten.
Ach, en dan heb je natuurlijk nog de donkerroden, de lichtblauwen en de witgrijzen.
Zo raken we in Nederland niet alleen onderverdeeld, maar bovenal verdeeld. Vrijwel dagelijks zien we de beelden van deze onverdraagzaamheid en je vraagt je af waar dit naar toe gaat. Is er een uitweg? Is er een kleur die samen brengt in plaats van verdeeldheid? Nou, dat is het mooie van dit verhaal, die kleur is er. En wat voor een!
Ooit was het op aarde ook een puinhoop. De liefde was weg. Haat en nijd voerden de boventoon. God, de schepper van hemel en aarde, had alles zo goed gemaakt. De mensen hadden de keus: Eren wij de maker of vereren wij onszelf? Kiezen we een eigen kleur.... Daar ging het toen mis. Toen de maat vol was, waste God met een grote vloed alles schoon. Was alles weg? Nee, één gezin werd gered, zij hadden niet meegedaan, maar bleven op God vertrouwen. Noach met zijn gezin. In zijn zelfgemaakte boot mochten zij de reiniging van de aarde overleven, samen met de dieren.
Toen de aarde weer droog was begon een nieuw hoofdstuk in de wereldgeschiedenis met een nieuwe kleur. De eigen kleur van God. Niet zomaar een kleur, nee, een hele regenboog vol. Daarin is ruimte voor heel veel kleuren en kleurschakeringen.
Ze lopen zelfs in elkaar over. Uw kleur, mijn kleur, we passen er allemaal in.
Art van der Molen, Bierum