Deze historische roman speelt zich af in Amerika, midden negentiende eeuw. De slavernij is nog niet afgeschaft, maar Letitia heeft van haar eigenaar een vrijbrief gekregen. Ze mag nu zelf geld verdienen. Van haar eigen geld, dat ze verdient als vroedvrouw, heeft ze een koe gekocht. Deze koe, Charity, loopt als een rode draad door het verhaal. Ze is het bewijs van haar vrijheid.
Het bezit van zo´n kostbare vrijbrief wil nog niet zeggen dat je als zwarte vrouw veilig bent. Sommige blanken menen dat zwarte mensen geen mensen zijn. Ze pakken ze op en brengen ze naar een slavenmarkt waar ze weer als slaaf verkocht worden.
Letitia ontmoet Davey Carson, een Ierse boer. Trouwen kunnen ze niet vanwege hun verschil in afkomst. Daardoor zal Letitia, mocht er iets gebeuren met Davey, ook niet hun bezittingen kunnen erven, ze is dan alles kwijt. Leatitia en haar Davey lossen dit probleem op door Letitia officieel voor Davey te laten werken, zodat hij haar daarvoor kan betalen. Letitia dringt er bij Davey op aan dit op papier te zetten, maar hij kan niet of nauwelijks schrijven en schaamt zich ervoor hulp te vragen.
Samen sluiten ze zich aan bij een groep die naar het westen trekt. Ze sluit vriendschap met Nancy en haar man, een doktersechtpaar. De reis is gevaarlijk en er gebeuren vreselijke dingen, maar uiteindelijk komen ze veilig aan in het vrije Oregon, waar ze een bestaan opbouwen. Dan gebeurt waar Letitia al die tijd bang voor was: Davey wordt ziek en sterft. Nu blijkt hoe rechteloos een zwarte vrouw was in die tijd. Vrijwel alles raakt ze in eerste instantie kwijt. Gelukkig heeft ze goede vrienden, die haar helpen waar ze kunnen. Daardoor krijgt ze toch waar ze recht op heeft.
Het boek is gebaseerd op historische feiten. Letitia en enkele andere romanfiguren hebben echt geleefd. Aan de hand van hun leven heeft de schrijfster een beeld gegeven van het toenmalige leven in de Zuidelijke Amerikaanse staten. In een nawoord geeft ze hiervan een verantwoording.
Letitia was een sterke vrouw. Ze heeft heel veel meegemaakt, zowel als slavin als daarna. Ze vocht voor haar rechten waar ze maar kon. Als lezer voel je je machteloos om al het onrecht dat slaven in die tijd werd aangedaan. Maar als je nu hoort van zwarte mensen die om niks worden neergeschoten door blanke agenten, weet je dat er wel veel veranderd is, maar dat de kijk van sommige blanken op hun zwarte medeburgers sinds de negentiende eeuw niet anders geworden is.
Janneke van der Molen, Bierum
Jane Kirkpatrick, Letitia’s appelboom, Mozaïek: Zoetermeer, 384 p., € 19,90, ISBN 978 90 2399 480 0