In 'Gebrokenheid', deel drie van de serie 'Eigenwijze schapen', staat: 'Het is een illusie dat we met christelijke ethiek alles kunnen oplossen. Daarvoor is het leven al te gebrekkig en gecompliceerd.' De modellen laten één ding onderbelicht, namelijk dat boven al onze gebrokenheid God Koning is.
Jezus zegt: 'Ik ben niet gekomen om de wet af te schaffen.' De Bergrede laat zien dat het besef van Gods aanwezigheid bepalend zou moeten zijn voor de keuzes die wij maken.
Jezus kende de gebrokenheid van deze wereld en leerde ons bovenal lief te hebben: 'Een nieuw gebod geef Ik u, dat u elkaar liefhebt gelijk Ik u liefgehad heb, dat gij ook elkaar lief hebt.' Wat is die liefde dan? 'Wanneer u Mij lief hebt, zult gij mij geboden bewaren.' 'Wij mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en wie Mij liefheeft, zal geliefd worden door mijn Vader en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren.' Met andere woorden: in alle gebrokenheid in ons leven is het zaak te zoeken naar Gods wil. Dat is de christelijke ethiek waarmee niet al je problemen in dit leven oplossen. 'Neem Mijn juk op u (…) en gij zult rust vinden voor uw zielen. Want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.' Dat wil niet zeggen dat we het aardse geluk moeten nastreven in dit leven. God belooft ons eeuwig geluk, maar dit leven kan, zoals Petrus dat schrijft, nog een kort moment van lijden zijn. God zal u sterk en krachtig maken zodat u staande blijft en niet meer zult wankelen. Dat is een sterke belofte!
Peter Wubs, Aduard