In de zes weken voor Pasen wordt elke week een kort artikel geplaatst waarin mensen van verschillende leeftijden aan het woord komen naar aanleiding van de vraag hoe zij Pasen beleven.
Kern van het paasfeest is voor mij dat we als gemeente extra stil staan bij de opstanding van onze Here Jezus Christus.
Ik moet zeggen dat ik mij niet op een bepaalde manier voorbereid op Pasen. Er wordt regelmatig via een gemeenteproject (bijv. een veertigdagenproject) een mogelijkheid om me voor te bereiden aangeboden. Daar probeer ik aan mee te doen maar het is niet echt iets voor mij. Elke dag probeer ik te leven vanuit het besef dat Jezus is opgestaan. Pasen zet me stil bij de opstanding en de kerkdiensten helpen mij om de realiteit van het leven uit de opstanding nog dichterbij te brengen. Door alles wat ik in mijn leven heb meegemaakt, het mooie en nog meer het moeilijke, raakt Pasen me steeds dieper. Vroeger, met de kinderen thuis, was Pasen ook een tijd van veel drukte en geregel. Van gesprekken met andere ouders over het je kinderen voorleven. Nu de kinderen het huis uit zijn is het wat rustiger en merk ik dat ik er meer mee bezig ben voor mezelf.
Jannet, 47 jaar