Op zaterdag 30 juni jl. is kand. Van Vulpen bevestigd tot predikant van de CGK Urk-Maranatha. De nieuwe predikant vertelt over zijn weg tot nu toe, wat zijn aandacht vraagt en wat hem drijft.
´Urk is de plaats waar ik (voorlopig) m’n anker heb neergelaten. In mijn leven zijn er verschillende ankerplaatsen geweest: opgegroeid in het Utrechtse Woudenberg, sinds het huwelijk met m’n vrouw Johanne gewoond in het Zeeuwse Nieuwerkerk, en tijdens de studie eerst in Driebergen en later in Kesteren.'
Dankbaarheid
´Jaren heb ik gewerkt in de financiële dienstverlening als accountant. Maar door de jaren heen is de overtuiging steeds sterker geworden dat de Heere mij riep in Zijn dienst. Echter om te gaan studeren met een jong, opgroeiend gezin is best lastig. In 2010 kregen we een toezegging voor financiële ondersteuning en in datzelfde jaar werd ook de vooropleiding klassieke talen in de opleiding geïntegreerd. Deze opening en de sterke aanwijzing vanuit Gods Woord hebben voor mij de laatste drempel weggehaald. In datzelfde jaar heb ik admissie-examen gedaan en ben gestart met de studie in Apeldoorn. Jaren van studie volgde, jaren waarin ik heel veel heb ontvangen in Apeldoorn. Met grote dankbaarheid kijk ik terug op het hele studietraject. Er is veel aangereikt wat ik als bagage meeneem naar Urk en daar kan gebruiken. Het belangrijkste wat ik geleerd heb in de achterliggende jaren is om alles aan de Heere over te geven. Ik was nogal een doe-het-zelver, zelf de zaken regelen en plannen. In de achterliggende jaren heb ik door schade en schande geleerd om het roer van mijn leven helemaal in Gods handen te geven, Hij weet veel beter wat ik nodig heb.'
Urkertje
'En nu voor anker in Urk, samen met mijn vrouw Johanne (39) en onze kinderen: Anneke (14), Jacco (12), Jonneke (7) en Cor (5). Johanne is een geboren leerkracht; zet haar voor een groep met kinderen en binnen een paar minuten heeft ze zo’n rumoerig groepje helemaal naar haar hand gezet. Of ze haar vak op Urk ook op gaat pakken dat laat ze nu nog even open. Samen hebben we heel bewust gekozen om veel tijd en aandacht aan onze kinderen te geven, hiervoor wil Johanne er graag zijn voor onze kinderen. Daarnaast hopen we eind november ons vijfde kindje te mogen verwelkomen. Een ‘urkertje’ en daar wil ze graag zelf voor zorgen en van genieten. De kinderen hebben de weg inmiddels gevonden naar de scholen; daar zijn de eerste vriendjes en vriendinnetjes gemaakt die inmiddels gezellig in de pastorie over de vloer komen.
De CGK Urk-Maranatha is een grote gemeente van ongeveer 3.600 leden die ik samen met de collega’s Korving en Polinder mag dienen. En niet alleen met hen ook met een toegewijde kerkenraad en vele vrijwilligers die gewend zijn om in de gemeente de handen uit de mouwen te steken. Maar de bearbeiding van de Maranatha-sectie binnen de gemeente is een hele opgave, deze telt zo’n 900 leden verdeeld over 270 adressen. Wat wellicht zal helpen is dat ik ervaring heb met catechese en pastoraat. En voor wat betreft het vergaderwerk neem ik de ervaring mee van de jaren dat ik in het bedrijfsleven heb rondgelopen. Belangrijker dan al die ‘ervaringen’ is de overtuiging dat de Koning van de kerk me in deze gemeente wil hebben. En in afhankelijk aan Hem wil ik dit werk gaan doen. Een taak die, of een gemeente nu groot of wat kleiner is, door een mens niet zelf gedaan kan worden. Maar met de Heere zal het gaan. Daar zoek ik naar; daar bid ik om.´
Verkenning
´Als predikant van Urk-Maranatha hoef ik me beslist niet te vervelen, er is werk genoeg te doen. Toch wil ik heel bewust op vaste momenten in de week afstand nemen van het werk en tijd nemen voor ons gezin. Want naast de hoge roeping tot predikant ben ik ook geroepen om man te zijn van m’n lieve vrouw en vader van onze heerlijke kinderen. We gaan de komende weken maar eens benutten om op en rond Urk op verkenning te gaan, te ontdekken wat er voor mooie plekjes te vinden zijn.
Het tweede wat ik in het verlengde van het predikantschap wil doen is verder studeren. Ik ben ‘meegenomen’ door professor Peels en door hem heb ik iets van de schoonheid van het Oude Testament gezien. Er zijn meer schatten te ontdekken; dat wil ik doen door een promotiestudie op te pakken. Niet als doel op zich, maar om de doorgaande studie vast te houden en zo het instrumentarium dat ik in Apeldoorn heb ontvangen scherp wil houden. Het onderwerp van de studie en het tijdpad liggen nog niet vast, daarover ga ik samen met professor Peels de komende weken een stevige boom opzetten.
Bij alles wat mijn aandacht vraagt is het fundament in m’n leven het geloof in Jezus Christus en dien gekruisigd. Zonder die grondslag ben ik een stuurloos schip, dat overal heen drijft.'
J. van Vulpen, Urk