Onze kerken hebben wereldwijd verspreid een aantal Missionaire Diaconale Werkers zitten. Dat zijn gewone mensen met een drang om op een specifieke plek de liefde van Christus handen en voeten te geven. Zij doen hun belangrijke werk vaak in stilte. Het leek ons goed om ze in de schijnwerpers te zetten. Deze week: Hetty Bloem. Hetty is uitgezonden door de CGK Leeuwarden en werkt voor Indlu Yethemba Ministries in Zuid-Afrika.
Hier is een jongen met vijf broden en twee vissen, maar wat is dat nou voor zoveel mensen (Joh 6:9)?
Hoe kan het, dat daar in die schare van wel meer dan tienduizend mensen maar één jongen was die wat te eten bij zich had? Nee, ik denk dat er meer mensen waren die ook iets bij zich hadden om te kunnen delen met anderen. Hoe komt het dan dat zij dit niet aan de discipelen hebben gegeven? Waren ze zuinig en wilden zij dat zelf opeten? Een meer waarschijnlijke verklaring is, dat zij geen ogenblik geloofden dat hun pakje eten genoeg kon wezen voor de groep mensen direct om hun heen, laat staan om duizenden daarmee te voeden. Misschien was het wel een beetje hoogmoed – wie wil nou voor gek staan en voor iedereen eten aanbieden terwijl dit duidelijk veel te weinig is. Ik denk, dat dit het is, waardoor alleen maar deze jongen met zijn brood en vis voor eeuwig in de Bijbel staat opgetekend, en dat dit dus daarom het enige voedsel was wat daar toen beschikbaar was.
Die jongen, die met zijn kinderlijke naïviteit heeft gegeven wat hij had. Hij heeft niet begrepen waarom die volwassenen om hem heen hebben gelachen. Hij heeft geen rekensommen in zijn hoofd gemaakt om tot de slotsom te komen, dat dit volledig te kort zal schieten. Hij heeft gewoon gegeven wat hij had en dit heeft al die duizenden mensen gevoed.
Misschien heb jij ook wel iets in jouw handen, waarvan je denkt, dat dit veel te weinig is voor wat nodig is? En toch is dit genoeg voor God. Alles wat hij van jou verwacht, is dat je het in geloof aan Hem geeft. Hij zal de schare voeden.
Dweilen met de kraan open
Dit is ons geloof. Van daaruit leven en werken we hier in Zuid-Afrika. Een land dat steeds verder in verval raakt. Een land waar de leugen regeert, weinig respect te vinden is en de corruptie heerst als nooit tevoren. Een land wat in de top 7 staat van landen in de wereld als het gaat om het aantal moorden per honderdduizend mensen. Een leven heeft hier nauwelijks waarde. Werken hier in Zuid-Afrika lijkt vaak een druppel op een gloeiende plaat. Het wordt toch niet beter. Het is dweilen met de kraan open. En, eerlijk is eerlijk, soms overvalt die gedachte mij ook. Zeker als het lastiger wordt. Als de prijzen fors omhoog gaan en de inkomsten minder worden. De benzineprijs is hier bijvoorbeeld in twee jaar tijd met zo’n veertig procent gestegen en een pak gewone gele vla met wel vijftig procent. Zonder benzine komen we niet bij de mensen, kunnen we ze niet helpen, ook niet om bij de medische zorg te komen, de klinieken en ziekenhuizen. En zonder het voedsel dat telkens maar duurder wordt, kunnen wij de mensen die aids hebben niet helpen om voldoende kracht te krijgen om hun zware medicijnen te kunnen verdragen. Zij, de mensen die wij mogen helpen, hebben het geld er niet voor. En wij ook bijna niet meer.... En dan word je wel een beetje moedeloos. Ik zeg het maar eerlijk.... zo was het ook vanochtend.
Bemoediging
Dan is daar ineens dat berichtje van iemand op je telefoon. Het stukje wat hierboven staat over die jongen met dat brood en die vis. In geloof deel ik het maar gewoon met jullie. Mij gaf het weer moed. Een bemoediging van onze hemelse Vader. Niet stoppen met het helpen van de mensen hier, ook niet minderen, maar gewoon in vertrouwen doorgaan met waar God ons voor geroepen heeft. En Hij weet hoe het zal komen, Hij weet dat er genoeg zal zijn en er zelfs van zal overblijven. Zelfs tegen beter weten in. Want zijn waarheid werkt anders. Hij weet! Jezus ziet de mens, het individu, jou en mij.... en die ander, die in al dat onrecht dreigt ten onder te gaan, die niets heeft.
En dan leg ik maar weer gewoon mijn handen in de Zijne en zeg dank U Heer..., U weet.
Zendingsdag Leeuwarden
Zaterdag 12 oktober hopen wij, Hetty Bloem en Tjeerd Zuidema, aanwezig te zijn op de Zendingsdag in Leeuwarden. Graag vertellen wij dan over het leven in Zuid-Afrika nu, 25 jaar na de afschaffing van de apartheid. En natuurlijk willen wij vertellen van ons werk onder de met hiv/aids en tbc-besmette mensen, die zelf nauwelijks mogelijkheden hebben om bij de goede medische zorg te komen. Zo geven wij voorlichting, transport en hulp bij het verkrijgen van documenten om weer werk of soms een uitkering te kunnen krijgen. Waar mogelijk, bidden we met de mensen en vertellen ze van Jezus, de echte weg naar het leven. We hopen jullie daar te ontmoeten en zijn dankbaar met jullie ondersteuning. Zending doen we samen!
Hetty Bloem
Hetty is missionair diaconaal medewerker vanuit de CGK.