3 november jl. is Dien de Haan overleden. Wij gedenken haar hier om haar bijdragen aan het Kerkblad voor het Noorden. Zij was in haar leven actief als schrijver en spreker. Te noemen zijn allereerst haar vijfentwintig jaren als eindredacteur van de Elisabethbode. Daar schreef ze columns onder het pseudoniem Annie Verdelman. Meerdere boeken verschenen van haar hand. Ik herinner me een van haar eerste met een typerende en intrigerende titel ‘Voor ogen die het donker zagen’. Maar ze was niet alleen schrijver. Ze ging voor in (kerk-)diensten van Zwolle tot Brazilië en hield spreekbeurten overal in christelijk Nederland. Ze hield zich graag bezig met opnieuw bijbelteksten lezen en daarin niet de geijkte paadjes te gaan. In dat alles toonde ze ook haar pastorale gaven.
Redactielid
Dien was de eerste vrouw benoemd als lid van de redactie. Ik kende Dien al in de tijd dat ze in Hattem woonde en kerkte; als ik daar voorging was aan het zingen al te horen dat ze er was, als ik haar al niet had gezien. Ik vroeg haar om lid van de redactie te worden namens de classis Zwolle. Ik zag dat wel zitten met haar: iemand met zoveel ervaring met redactiewerk en schrijven zou een welkome aanvulling voor ons zijn. Ze hield die boot eerst nadrukkelijk af: ‘Pas als ik met de VUT ga.’ Dat moment hielden we goed in de gaten en van 1995 tot 2007 is ze redactielid geweest. Met haar journalistieke gaven heeft ze grote bijdragen aan de ontwikkeling van het Kerkblad voor het Noorden gegeven. Je kon het merken aan haar opmerkingen over taal en stijl, lay-out. In het jubileumnummer van KvhN 50-jaar (2002) heeft ze samen met de eindredacteur Klazien Brouwer ‘Een kijkje in de kraamkamer van het Kerkblad’ gegeven. Ze volgde ontwikkelingen in kerk en samenleving op de voet en kon zo thema’s of onderwerpen noemen om een artikel over te schrijven. We hebben het gemerkt dat ze in de redactie zat: ze bracht met haar journalistieke ervaring ons redactiewerk op een hoger niveau.
Schrijver
Natuurlijk is Dien ook gaan schrijven in ons Kerkblad. Vooral columns zijn er van haar hand verschenen. Om onderwerpen zat ze nooit verlegen. Als betrokken kerklid, als nauwkeurig volger van kerkelijke ontwikkelingen, als deelnemer aan het christelijke wereldje had ze niet alleen een brede belangstelling, maar ontdekte ze ook belangwekkende items. Ze schreef daar dan zelf een column over als het haar beurt was of tipte een andere schrijver met een onderwerp. Nauwkeurig taalgebruik was haar kracht en haar liefde tot opbouw van het kerkelijke leven haar drijfveer. Ze was ook niet bang om een controversieel thema aan de orde te stellen.
Al met al heeft Dien de Haan al die jaren actief bijgedragen aan de verdere opbouw en uitbouw van het Kerkblad voor het Noorden vanuit haar eigen spiritualiteit en met haar eigen schrijverservaring. Het was een vreugde met haar op te trekken, de haar eigen humor te horen en te mogen delen in haar gelovige levenservaring.
We gedenken zr. Dien de Haan in grote dankbaarheid aan onze God.
Rijn de Jonge, Nieuwegein