Tot donderdagavond 24 september jl. zag het ernaar uit dat we als synode de week van 29 september tot en met 2 oktober in Nunspeet zouden samenkomen. Het moderamen heeft die donderdag, gebaseerd op de laatste corona-ontwikkelingen en vragen van synodeleden, besloten de vergaderweek in te korten tot één dag, dinsdag 29 september. Naar mijn overtuiging een verstandig besluit.
Zelf had ik ook zo mijn vragen en deze per brief aan het moderamen voorgelegd. Sinds maandag 28 september weten we dat een week vergaderen onder de nieuw afgekondigde maatregelen ook niet had gekund. Je zou het moderamenbesluit als profetisch kunnen framen. De synode is bijna compleet, twee broeders ontbreken met kennisgeving. De voorzitter, ds. Han Schenau, geeft aan dat het schrappen van de vergaderweek bij ons verschillende gevoelens zal losmaken. Vooral voor de commissies die de laatste maanden veel tijd hebben besteed aan het voorbereiden van rapporten, is het zuur. Maar hier geldt dat wij als kerken voorzichtigheid moeten tonen, vooral ook als voorbeeld naar onze achterban en de buitenwereld.
Leiding door de Geest
Ds. Niels Den Hertog is gevraagd een meditatie te verzorgen voor ons bezinningsmoment. Hij deed dit aan de hand van 2 Korintiërs 2 vers 14 NBV. Paulus en zijn metgezellen stellen zich open - laten zich door Gods Geest naar Griekenland leiden. Waarom?, vraag je je af. Immers als je de geschiedenis op weg naar Korinte leest, zie je dat Paulus en zijn metgezellen steeds weer op weerstand stoten. Niet op basisanalyse of weldoordachte plannen komen de reisgenoten na anderhalf jaar in Korinthe aan. In alle plaatsen ontstonden desondanks gemeenten. De Geest had een plan en Paulus volgde. Na een succesvolle periode lezen we dat Paulus vertrekt en er andere predikers in Korinte komen die zich boven Paulus verheffen en hem als een loser afschilderen: wat stelt hij nu voor. Let op wat hem overkomen is. Dat is toch geen boodschapper van God? Paulus wordt als leugenaar afgeschilderd. Hij schreef in zijn eerste brief dat hij zou komen. Is hij geweest? Nee toch? Wat gebeurde er na het vertrek van Paulus in Korinte? God verdween uit het dagelijks leven: het ging om de mens, die moest in zijn kracht staan.
Paulus daarentegen dankte in 2 Korintiërs 2 God dat hij, één met Christus, in zijn triomftocht meegevoerd wordt. Zie vers 14 NBV. Paulus liet zich leiden door de Geest.
Het is de Geest die plannen maakt ook in onze tijd en ons inschakelt op Zijn tijd en Zijn plaats. Willen wij ons in onze tijd en met de onderwerpen die op tafel liggen ook door de Geest laten leiden? Voor de tweede maal is het ons onmogelijk (gemaakt) te vergaderen zoals we ons hadden voorgesteld. Wat heeft het ons te zeggen als we dit spiegelen aan de weg die Paulus moest gaan? Welke weg wordt ons gewezen? Beseffen wij dat wij een groep krijgsgevangenen zijn die lijden aan- en geleid worden door Jezus Christus? Willen wij die 'weg' gaan? Een indringende vraag aan het begin van deze dag. Helaas was de bespreking in groepen zoals we dat gewend zijn niet mogelijk. Jammer, want de meditatie gaf stof voldoende om over door te praten.
Voorstel moderamen
Na de morgenpauze bespreken we als eerste het rapport van het moderamen dat vooral ingaat op het vervolg van de synode. Het moderamen stelt voor over de onderwerpen kerkelijke eenheid en vrouw en ambt deze synode geen besluit te nemen. Het voorstel is de rapporten wel te bespreken en de mening van de synodeleden te peilen. Vervolgens – zo is het voorstel – worden dan de rapporten, vergezeld van de uitkomst van de peiling, ter bespreking naar plaatselijke kerken gestuurd. De uitkomst van deze besprekingen kan dan de volgende synode D.V. in 2023 worden meegenomen.
Vooral dit voorstel vergt een uitgebreide bespreking. Maar liefst 24 van 50 synode leden meldt zich om in te spreken! Door veel afgevaardigden wordt naar voren gebracht dat vooral een besluit rond vrouw en ambt geen uitstel verdraagt. 'Het is als een veenbrand die ook de komende jaren ondergronds doorgaat.' 'Wij moeten nu een besluit nemen, gemeenten wachten daarop.' Een kleine minderheid sluit aan bij het moderamenvoorstel en wijzen erop dat deze onderwerpen in potentie kerkscheurend zijn en vragen om een tijd van bezinning, een tijd die benut kan worden om terug te gaan naar de basis en de rapporten te bespreken in de kerken.
Het moderamen reageert nog voor de lunchpauze in de persoon van ds. Peter Roosendaal. Hij constateert een grote mate van eenstemmigheid onder de insprekers om niet te wachten en de behandeling nog dit jaar af te ronden in lijn met door eerdere synoden genomen besluiten. Namens het moderamen wijst hij erop dat in de kerkgeschiedenis vaak vele tientallen jaren is genomen om tot besluiten te komen en deze later vaak weer werden bijgesteld. Na de lunchpauze deelt het moderamen mee, gehoord de vergadering, het voorstel terug te trekken. Er is onvoldoende draagvlak voor. Persoonlijk ben ik vooral geschrokken van soms harde en onverzoenlijke woorden die werden gesproken.
Wordt vervolgd
Wim Hijmissen, Lelystad