Op D.V. zondag 28 augustus wordt ds. W.A. Capellen, afkomstig uit de gemeente Noordeloos, bevestigd en doet hij intrede als predikant van Urk-Maranatha.
Binnenkort hoopt u predikant te worden op Urk. Kunt u iets vertellen over uzelf? Wie bent u, wat doet u, wat vindt u belangrijk?
Ik ben geboren op 3 juni 1981 in Wijngaarden, een klein plekje bij Sliedrecht. Na de middelbare school volgde ik de Lerarenopleiding geschiedenis en na afronding van deze opleiding de TUA terwijl ik in deeltijd lesgaf. Samen met Melissa ontvingen we vier kinderen: Adaja, Gersom, Mattanja en Amos. We weten ons bijzonder bevoorrecht dat we het Woord van God mogen doorgeven. Dat zie ik als de kern van het werk van een predikant.
Kunt u iets vertellen over hoe het beroep van Urk op u afkwam en ook hoe u wist/weet dat u dat aan moest nemen?
Ik kon het beroep van Urk niet makkelijk naast me neerleggen. Wat had de Heere mij ermee te zeggen? Het hield me dag en nacht bezig. Ik wist me geroepen in Noordeloos, voel me er als een vis in het water en zou er graag nog veel langer willen dienen. Maar de mens overdenkt Zijn weg, maar de Heere bestuurt zijn gang. Wat ik ook probeerde, de Koning van de kerk sprak vanuit Zijn Woord bij herhaling héél duidelijk dat de weg naar Urk moest. Dan kun je twee dingen doen: gehoorzamen of niet. Dan is de keus snel gemaakt. Er is immers alleen zegen te verwachten als we de Heere dienen op de plek waar Hij ons wil hebben. Dat geeft ook verwondering en verwachting: de Heere wil me in een ander deel van Zijn wijngaard gebruiken!
Urk-Maranatha is een grote gemeente, u gaat werken in een team van predikanten. Waar liggen voor u de uitdagingen en waar ziet u naar uit?
Ik zie er naar uit om samen te werken met de broeders die al op Urk staan. Het lijkt me iets moois hebben om met collega’s de gemeente te weiden. Bij alles wat er kan spelen kun je elkaar opscherpen en bemoedigen. Waar de uitdagingen liggen? Urk-Maranatha heeft veel jeugd. Vorig jaar is besloten om het catechisatiewerk anders te gaan invullen om meer persoonlijk contact te krijgen met de jongeren. Dat betekent dat de manier van catechiseren zoals ik het gewend was, veranderen zal. Ben benieuwd of me dat gaat bevallen. Een andere uitdaging in een grote gemeente is om zicht te krijgen en te houden op álle gemeenteleden.
Urk wordt uw derde gemeente. Zou u iets kunnen zeggen over wat er in de loop der jaren veranderd is bij u zelf, bij gemeenteleden en in de wereld? Gaat u anders naar Urk toe dan toen u het beroep van Drogeham aannam?
Er zijn meer overeenkomsten dan verschillen te benoemen. Als persoon ben ik niet veranderd. Je neemt wel meer ervaring mee naar Urk. In de achterliggende jaren ben je door de omgang met gemeente en kerkenraad meer gevormd. Maar nog steeds wil ik open naar mensen luisteren en graven in de schatmijn van het Woord om dat met alle liefde door te geven. We hebben als kleine en zondige mensen de Heere allemaal zó hard nodig en Hij is zo onuitsprekelijk groot en goed! Misschien ben ik er (nog) meer van overtuigd geraakt dat het Woord het moet doen en dat de Heilige Geest dát als middel gebruikt. Dat vraagt uiteraard van de predikant een nauwkeurige voorbereiding. Je mag er alles aan doen om te proberen het hart van je hoorder te bereiken. Juist daarom is contact met jongelui en ouderen heel belangrijk. Dan weet je er wat er speelt. Wat er ook verandert in de wereld, de Heere blijft Dezelfde en de Bijbel heeft zeggingskracht in alle tijden en wil zeggingskracht hebben in alle levens. Het Woord van God wijst ook in 2021 de goede weg. De Heere bemoedigt, vertroost , waarschuwt voor gevaren en spoort aan.
Hoe beleeft uw gezin de overgang van Noordeloos naar Urk? Zien ze er naar uit, zien ze er tegen op etc.
De afgelopen periode voor de verhuizing zijn ze vooral met ‘Noordeloos’ bezig geweest om op een goede en fijne manier daar afscheid te kunnen nemen. Op Urk kennen ze praktisch niemand. We zijn bovendien in vakantietijd verhuisd, dus het contact leggen met andere kinderen en jongeren is dan lastig. Het zal tijd vragen om ons plekje te vinden en vriendschappen op te bouwen. Het is ons gebed dat de overgang voor ons allemaal goed mag verlopen.
Misschien heeft u ter voorbereiding op uw komst naar Urk het boek van Matthias M.R. Declerq gelezen. Dat boek geeft een inkijk in de Urker samenleving, met zijn problematiek en ook met zijn zegeningen. Waar zou u in de bredere Urker samenleving uw krachten aan willen geven?
Ik heb het vlot geschreven boek van deze Vlaamse journalist inderdaad gelezen. Voor mij is heel helder: Mijn eerste roeping ligt in de gemeente. Dat is voor mij heel wezenlijk. In de komende periode hoop ik zelf te gaan ervaren hoe het is om inwoner en dominee te zijn in deze bijzondere plaats. We ontdekken dan vanzelf wel wat als een roeping op ons pad komt. Uiteraard wil ik er graag zijn voor de Urker gemeenschap en zullen we in onze gebeden heel Urk aan de troon van Gods genade opdragen. We hopen op een gezegende tijd op Urk! Ik zie ernaar uit om de gemeente, jong en oud, te leren kennen.
Jurrian Oosterbroek, Dronten