Niet zo lang geleden studeerde Dominik af aan de TUA. De meeste admissiaal studenten zijn direct na het afstuderen beroepbaar, maar dat is bij Dominik nog niet het geval. Hij doet op een bijzondere locatie ervaring op in het werk binnen Gods Koninkrijk. Een gesprek met Dominik.
Dominik, vertel ons eerst even wie je bent.
Ik ben Dominik de Bruijne en ik ben 27 jaar oud. De eerste acht jaar van mijn leven woonde ik in Den Haag. Daarna heb ik elf jaar in Utrecht gewoond, om in 2014 naar Ermelo te verhuizen. Mijn vader is predikant, en ik verhuisde steeds mee als hij een nieuw beroep aangenomen had. Na mijn middelbare school en een tussenjaar op de EH in Amersfoort, ben ik theologie gaan studeren. De Bijbel heb ik namelijk altijd al een prachtig boek gevonden. Tijdens mijn studie kwam er bij mij het verlangen op om predikant te worden. In 2020 kreeg ik toestemming om te preken binnen de CGK. Een jaar later heb ik mijn studie theologie afgerond. Op dit moment werk ik in de Oost-Duitse stad Schwerin als missionair werker.
Je bent inmiddels afgestudeerd. Normaal loop je stage bij een CGK-gemeente en doe je ervaring op voor het predikantswerk. Jij bewandelde een andere route, hoe komt dat zo?
Twee jaar geleden sprak ik met professor Selderhuis over mijn gemeentestage. Tijdens dat gesprek gaf ik aan dat ik graag een stageplek zou willen ver weg van huis. Dat leek me goed voor mijn ontwikkeling, omdat ik tot dan toe altijd bij mijn ouders had gewoond. Ik vroeg of het buitenland misschien ook een mogelijkheid zou zijn. Volgens professor Selderhuis was er wel een mogelijkheid. Er was namelijk een Nederlandse predikant die in Duitsland werkte, die gevraagd had of er daar misschien een keer een student stage zou kunnen lopen. Dat leek me heel gaaf, dus heeft professor Selderhuis mij in contact gebracht met die predikant. Zijn naam is Gerwin Pruijssen. Ds. Pruijssen werkte toen als missionair werker in Frankfurt am Main. Hij raadde me aan om lid te worden van de zendingsorganisatie ECM (European Christian Mission). Dat heb ik gedaan, en ECM wilde me graag begeleiden. Toen ds. Pruijssen onverwacht terugkeerde naar Nederland, heeft ECM mij twee andere opties in Duitsland aangeboden. Eén van die opties was een missionair project in Schwerin. Dit project sprak mij erg aan. ECM bracht me vervolgens in contact met de leider van dit project, de Nederlander Christiaan Kooiman. Na een tijd van voorbereiding (onder meer het zoeken van financiële middelen om de stage mogelijk te maken) en het afronden van mijn masterscriptie, ben ik midden april 2021 naar Schwerin vertrokken. Daar heb ik mijn gemeentestage gevolgd. Eind augustus heb ik mijn stageverslag ingeleverd, wat enthousiast ontvangen werd door professor Selderhuis. Na het afronden van mijn studie ben ik echter in Schwerin blijven werken. Er viel daar nog veel meer te leren en te ontdekken. Ik merkte dat mijn werk ook van betekenis was voor de mensen. Regelmatig vroegen mensen mij hoe lang ik nog zou blijven, waarbij ze lieten merken dat ze graag zouden willen dat ik langer zou blijven.
Wat voor werk doe je zoal in Schwerin?
Ik werk in een christelijk gemeenschapscentrum in een achterstandswijk, het Patchwork Center. In dit centrum bevinden zich een café, een naaiatelier en een werkplaats. Naast het team van missionaire werkers werken er voornamelijk mensen uit de wijk zelf. Vier van hen zijn vast in dienst, de anderen zijn vrijwilligers of mensen die een taakstraf uitvoeren.
Zelf doe ik veel werk in de tuin. Bij mijn aankomst viel het me op dat daar weinig aan gebeurde. Toen ik daarnaar vroeg, bleek daar ook niemand voor te zijn. Daarom ben ik nu verantwoordelijk voor de tuin. Ik heb al heel wat planten geplant en onkruid weggehaald. Daarnaast heb ik veel rommel opgeruimd. Het Patchwork Center ligt namelijk op een drukke plek in de wijk, waardoor het snel vies wordt. Verder bezorg ik regelmatig eten van het café bij mensen. Er zijn vaste klanten die elke dag warm eten bestellen, dus moet er ook elke dag iemand zijn die dat eten rondbrengt met de auto.
Naast deze praktische arbeid doe ik ook veel sociaal werk. Zo voer ik gesprekken, doe ik activiteiten met zowel kinderen als jongeren, en vergader ik regelmatig. Mijn theologische opleiding kan ik goed inzetten bij mijn werk. Ik vertel bijvoorbeeld Bijbelverhalen aan kinderen en ik leid het wekelijkse Bijbeluur voor volwassenen in het Patchwork Center. Ook bij discussies tijdens vergaderingen heb ik voordeel bij mijn gedegen theologische studie. Dat merkte ik bijvoorbeeld tijdens een discussie over de doop. Een meisje van acht uit het Patchwork Center wilde zich graag laten dopen. Een deel van het team was daartegen, omdat ze nog te jong zou zijn. Zelf vond ik dat we haar niet mochten afwijzen als haar geloof oprecht was. Kinderen moeten namelijk niet eerst volwassen worden voor ze Gods Koninkrijk mogen binnengaan; het is juist andersom. Volwassenen moeten als kinderen worden willen ze Gods Koninkrijk binnengaan. Uiteindelijk heeft men besloten dat ze gedoopt mocht worden. Daar was ik heel blij mee.
Kan je ons een bijzondere ervaring vertellen?
Vlak voor de zomervakantie hadden twee stagiaires een karaokemiddag georganiseerd. Deze middag was een succes. Er kwamen heel wat mensen op af. Na een tijdje was ik zelf het zingen zat en ging ik naar de kinderruimte, waar een heleboel kinderen waren. Daar heb ik toen een hele tijd met de kinderen gespeeld, tot hun ouders weer naar huis gingen. Op het einde heb ik de kinderen nog een stuiterbal meegegeven. Eén van de kinderen die daarbij was, kwam ik ruim twee maanden later weer tegen. Hij kwam gelijk op me af en gaf me een omhelzing. Dat heeft me echt geraakt. Dat een beetje aandacht voor de kinderen hier al zoveel kan betekenen.
Welke dingen neem je mee voor je toekomstige ambtswerk als predikant?
Wat niet? In dat ene halfjaar heb ik zo ongelooflijk veel geleerd, en zoveel ervaring opgedaan. Zo heb ik oog gekregen voor mensen die aan de rand van de samenleving staan. Ik weet nu beter hoe je die mensen met het evangelie kunt bereiken. Doordat ik zelf buitenlander in Duitsland was, kan ik me nu ook beter inleven in asielzoekers. Ik vond het soms al lastig dat ik niet alles kon zeggen wat ik wilde zeggen, terwijl mijn Duits best goed is. Hoe lastig moet het dan wel niet zijn voor asielzoekers die geen woord Nederlands spreken als ze hier komen? Ik kan me niet voorstellen ergens nog predikant te worden, zonder oog te hebben voor dit soort mensen. Mensen die niet tot de middenklasse christenen behoren, maar aan de onderkant van de samenleving staan.
Daarnaast ben ik losser geworden. Losser in de omgang met anderen, maar ook losser in het denken over zending. Het is minder een moeten geworden, en meer een mogen. Ik hoef mensen niet per se steeds over God te vertellen, maar mag gewoon ontspannen met hen omgaan. Een christelijke manier van leven vormt namelijk al een sterk getuigenis. Dat heb ik gemerkt bij een dakloze man die in het Patchwork Center kwam. Ik ben er gewoon voor hem geweest en heb zo een band met hem opgebouwd. Toen ik vervolgens een keer het Bijbeluur moest leiden, wilde hij wel komen kijken. Een week later wilde hij in de Bijbel gaan lezen en vroeg hij me waar hij het beste kon beginnen.
Uiteindelijk kan ik de mensen niet bekeren. Het ligt alles in Gods hand. Ik vertrouw er echter wel op dat God mij wil gebruiken voor Zijn Koninkrijk.
Wanneer hoop je weer in Nederland te zijn? En doe je nog preekervaring op?
Op het moment van schrijven (eind oktober) ben ik voor ruim drie weken in Nederland. Ook in december hoop ik drie weken in Nederland te zijn. In die tijd heb ik veel preekafspraken staan. Een aantal preekafspraken in november en januari heb ik afgezegd, maar ik wilde niet alles afzeggen. Het werk in Schwerin vind ik belangrijk, maar preken ook. Op dit moment is mijn leven dus een combinatie van missionair werk in Duitsland, met daartussen periodes van preken in Nederland.
Kunnen geïnteresseerde lezers jou ergens volgen?
Ja, dat is mogelijk. Op www.ecmnederland.nl/bruijne heb ik een eigen internetpagina. Hier kan men mijn nieuwsbrieven vinden en meer over mijn werk in Schwerin lezen. Ook kan men zich daar aanmelden voor mijn nieuwsbrief.
Dankjewel, Dominik, voor dit interview. We blijven graag op de hoogte van je werk op deze bijzondere plek. We wensen je Gods zegen toe in dit mooie werk.
Sjors Bulten, Nieuwe Pekela