In het vorige blad kwamen Art de Jonge en Myrna de Jong aan het woord, die iets verteld hebben over het belang van christelijke (zomer)kampen. Nu wordt diezelfde vraag gesteld aan een deelnemer van de tienerkampen die al een aantal jaren meegaat, en aan een ouder die haar kinderen afgelopen zomer voor het eerst op kamp liet gaan. Op welke manier hebben zij gemerkt dat een christelijk kamp belangrijk is in de geloofsopvoeding van kinderen en tieners?
E
en deelneemster
Als eerst wil ik me even voorstellen. Ik ben Sarah Zwijnenburg en ik ben vijftien jaar. Ik ben in totaal vier keer mee geweest op Wegwijzerkamp. Twee keer met kinderkamp en twee keer met tienerkamp. Ik ga wat vertellen over mijn ervaring met Wegwijzerkamp en waarom ik specifiek met dit kamp mee ga.
Afgelopen jaar ben ik dus op Wegwijzerkamp geweest. Ik was best wel zenuwachtig om te gaan, omdat het vorig jaar niet door kon gaan door corona, maar ik had er vooral heel veel zin in. Als je aankomt word je gelijk heel erg vriendelijk ontvangen en je doet kennismakingsspelen om iedereen beter te leren kennen. Je pakt je spullen uit en kiest een kamer uit met een paar jongens of meiden. Tijdens het kamp ben je niet alleen bezig met het geloof, maar je doet heel veel andere leuke activiteiten. Dit jaar zijn we wezen zwemmen, klimmen in een klimbos, natuurlijk ook de welbekende hike gelopen en vooral met mensen kletsen.
Op het kamp ben je dus ook bezig met het geloof. Na het ontbijt is er altijd stille tijd, dat klinkt misschien wat saai, maar het is erg fijn om in je groepje Bijbel te lezen, te bidden en samen te praten over je geloof en hoe je ergens in staat. De rest van de dag heb je dan andere activiteiten. Na het eten heb je het Heavens hour, een van mijn favoriete momenten van de dag. Dit is in een aparte ruimte, waar een band staat en je met z’n allen opwekkingsliederen gaat zingen. Je hoort ook een verhaal, dat kan zijn over de Bijbel of een persoonlijk verhaal over hoe God in iemands leven zichtbaar is. Dit raakt mij altijd wel en geeft kracht om meer met God bezig te zijn. Ik vind het ook een heel fijn gevoel om met z’n allen te zingen, dat geeft echt een gevoel dat je er niet alleen voor staat in je geloof.
De meeste tijd heb je geen telefoon, alleen een uurtje per dag. Eerst dacht ik, hoe ga ik dit doen, maar het is eigenlijk zo chill. Je bent namelijk de hele tijd met je vrienden leuke dingen aan het doen, goede gesprekken aan het voeren en met God bezig. Ik miste daarom ook mijn telefoon niet, maar door dat telefoonuurtje kan je wel eens wat foto’s maken en even thuis appen dat het leuk is.
Nadat ik op kamp ben geweest voelt het altijd alsof God dichter in mijn leven is. Het is dus niet alleen een kamp om plezier te maken met vrienden en mensen leren kennen, maar ook om dichterbij God te komen. Dit kamp zorgt dus niet alleen voor goede vrienden, maar ook voor een betere band met God.
Sarah Zwijnenburg, Oud-Beijerland
Een ouder
‘Gaan jullie kinderen ook mee op Wegwijzerkamp?’ Een eenvoudige vraag, waar we als gezin toch wel even goed over na moesten nadenken. In de zomervakantie onze kinderen op kamp sturen, is niet zomaar iets. Ze zijn nog jong, met hun acht, tien en twaalf jaar oud. Dan moeten we ze een hele week missen. Maar aan de andere kant, misschien is het juist wel erg leuk en goed voor ze. Zelf hebben we jarenlang kampen georganiseerd voor jongeren en gezien hoe waardevol een week zonder tv, mobiel en afleiding kan zijn. Een week op God gericht zijn en met elkaar als team nieuwe avonturen beleven geeft groei in geloof, zelfstandigheid en (zelf)vertrouwen. Het is een onvergetelijke ervaring.
Onze drie meiden waren voorzichtig enthousiast, er kwamen allerlei vragen naar boven. Wat is een Wegwijzerkamp? Wie organiseert dit? Wat ga je daar doen en, erg belangrijk, wie gaan er mee? Hoe slapen we en wat staat er op het menu? O en niet te vergeten, waar wordt het kamp gehouden? Gelukkig konden we veel antwoorden vinden op de website en via filmpjes op YouTube. Ook onze predikant en zijn vrouw konden meer uitleg geven. Na een paar weken wikken en wegen, durfden mijn twee oudste dochters het aan: ‘Mam, we gaan mee op kamp!’ Een dappere keus, en met gemengde gevoelens heb ik het inschrijfformulier ingevuld. Verstandelijk wist ik hoe leuk en goed dit voor hen zou zijn, maar van het vooruitzicht dat ze een week lang honderden kilometers verderop zouden slapen, moest ik wel even slikken. Gelukkig kenden mijn meiden de hoofdleiding en gingen er ook andere kinderen uit de kerk mee.
Maanden gingen voorbij en eindelijk brak de zomer aan. De meiden kregen een mooie uitnodigingskaart en een filmpje van hun groepsleiders, zodat ze hen alvast een beetje konden leren kennen. De laatste inkopen en voorbereidingen werden gedaan en toen was het eindelijk zover. Op een stralende zomerdag stapten we in de auto om vanuit Fryslân de lange reis naar de Achterhoek te maken. We werden enthousiast ontvangen op het kampeerterrein, de meiden maakten gelijk kennis met hun groepsleiders. De rol van de groepsleiders is groot, ze zijn het eerste aanspreekpunt en brengen veel tijd met het groepje kinderen door, dat aan hen is toevertrouwd. Ze inspireren en motiveren de kinderen, zijn een luisterend oor en helpen waar nodig. Bovenal zijn ze een geloofsvoorbeeld voor de kinderen. Zelfs na het kamp werkt dit nog door, de oudste volgt haar groepsleider bijvoorbeeld via Instagram. Kinderen zijn naast hun ouders altijd op zoek naar andere rolmodellen. Bijzonder om te zien hoeveel waarde mijn kinderen hechten aan deze jongvolwassen groepsleiders.
Na een korte rondleiding en een kopje koffie werden wij vriendelijk door de kinderen verzocht om te vertrekken. Nog één keer zwaaien en met een brok in mijn keel namen we afscheid. Eenmaal thuis kregen we als ouders een aantal keren bericht dat het goed ging met de meiden. Ook op de website konden we lezen wat er elke dag gebeurt op kamp. Zo blijf je als ouders op de hoogte en betrokken en dat voelt goed. Je merkt aan het programma dat er veel ervaring is met het organiseren van kampen. Er zijn afwisselende activiteiten, vrije tijd, corvee en elke dag stille tijd, met daarna groepstijd, om met elkaar door te praten over het geloof. Die gesprekken zijn erg waardevol, vooral als je kind weinig gelovige klasgenoten of leeftijdsgenoten bij de kerk heeft. Een week lang in een veilige omgeving, zingen, bidden, luisteren en leren van God. Dit geeft een grote boost voor het geloofsleven en werkt door wanneer ze weer thuiskomen. Wij merkten in de weken en maanden na het kamp, dat de kinderen meer wilden weten over de verhalen in de Bijbel, en vragen stellen over wie God is en wat het geloof nu voor hen betekent. Ze grijpen ook af en toe terug naar de woorden die ze op het kamp hebben meegekregen. Bijna dagelijks zingen we nog liedjes van kamp om de maaltijd te beginnen of te eindigen.
Door de positieve berichten die we hoorden van het kamp konden we als ouders thuis ook genieten van de extra rust en de quality time met elkaar. Na een mooie week kwamen de meiden stuiterend terug, vol enthousiaste verhalen over alle leuke activiteiten die ze hadden gedaan. Het was zo gezellig met de leiding en de andere kinderen. Op het kamp hadden ze nieuwe vriendinnen gemaakt, dit ging eenvoudiger dan ze van tevoren hadden gedacht. Een mooie opsteker voor als je kind bijna naar het voortgezet onderwijs gaat. Ze waren natuurlijk vermoeid, maar heel voldaan en met een hoofd vol mooie herinneringen werd al snel geroepen: ‘We gaan volgend jaar weer!’
U raadt het al, toen we afgelopen december een email ontvingen, dat de inschrijving voor de kampen deze zomer weer geopend was, werd ik vriendelijk, doch dringend door de meiden verzocht, om hen opnieuw in te schrijven. Ook onze jongste dochter was er nu als de kippen bij, net als de andere kinderen van de kerk. De oudste gaat nu voor het eerst naar het tienerkamp, samen met alle meiden uit haar groepje van het kinderkamp. Met een grote glimlach zit ik achter mijn computer de formulieren in te vullen. Lang leve het Wegwijzerkamp! Een kamp waar waardevolle vriendschappen worden gesloten en waar geloof dieper wortelt en groeit tot eer van Zijn naam.
Tineke Alma, Harkema
Meer informatie kunt u vinden op www.wegwijzerkampen.nl of neem contact op met Art de Jonge (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of 06-28991125)