In het Bijbelboek Exodus staat het leven en de dienst van Mozes beschreven.
Dat bijzondere leven begon bij een biezenmandje, zou je kunnen zeggen.
Daar haak ik even bij aan. Bij de heldin in dat bijzondere verhaal, bij Jochebed, de moeder van Mozes.
Het is een moeilijke tijd voor het joodse volk. Ze worden onderdrukt door de Egyptenaren. De mannen worden te werk gesteld om de steden Pitom en Raämses te bouwen. Het leven is zwaar. Toch groeit het volk en begint in de ogen van de farao een bedreiging te vormen. Een bizarre oplossing volgt: ‘dood alle pasgeboren jongens, gooi ze maar in de Nijl’.
Daar begint ons verhaal. In het gezin van Amram en Jochebed stijgt de spanning. Ze krijgen een kind. Stel dat het een jongen is, wat moeten ze doen? Moeder Jochebed neemt het heft in handen. Ze verbergt het kind, want inderdaad het is een stralende jongen. Als het een tijdje later voor de jongen te gevaarlijk wordt bedenkt ze een geniale list. Ze gooit, zoals de verplichting is, Mozes in de Nijl. Maar met een heel goed doordacht plan.
Allereerst maakt ze een bootje. Een gevlochten mandje van papyrus, waterdicht gemaakt met pek. Een ark van Noach in het klein. Daar legt ze Mozes in en gaat ermee naar de rivier de Nijl. Wat een schattig gezicht, zo’n drijvend wiegje met een stralend jochie erin. Jochebed heeft ontdekt dat er een plek bij de Nijl is waar de dochter van de farao altijd een bad komt nemen. Dat is haar kans, daar gaat ze heen. Als de soldaten Mozes zien zullen ze met hem korte metten maken, maar als de prinses komt baden moeten ze daar natuurlijk weg wezen, daar zorgen haar helpsters wel voor. Jochebed wil het hart van de prinses laten spreken, opdat ze het jongetje laat leven.
Maar hoe moet het dan verder? Het kleine kind is nu nog afhankelijk van de voeding van de moeder. Daar wordt zus Mirjam bij ingeschakeld. Verscholen in het groen past zij op Mozes en wacht totdat de prinses hem gevonden heeft. En op het moment dat de prinses erover aan het nadenken is hoe het verder moet met de verzorging van het jongetje, komt Mirjam vanuit het struikgewas met de oplossing. Hoe toevallig…
Zo krijgt het gezin van Amram en Jochebed een speciale beschermde status, is Mozes van de dood gered en krijgt hij de eerste jaren een joodse opvoeding. Bovenal leert hij de God van Abram, Izaäk en Jakob kennen en komt de verlossing van Gods volk langzaam maar zeker dichterbij.
Bijzonder hoe door God mensen ingeschakeld worden. Ze zal het best wel spannend en riskant hebben gevonden, maar Jochebed heeft geloofd in de levende God. In dat vertrouwen heeft ze haar plannen tot uitvoer gebracht. Wat een heldin.
Art van der Molen, Bierum