Een groot deel van onze vakantie hebben we besteed aan het spotten van bloemetjes. Het zomerse Zweden bood ons een rijke schakering en zo verzamelden we enkele honderden foto’s van veelal onbekende bloemen. In een park dichtbij het vrijheidsmonument in Riga spotten we toch nog madeliefjes in het grasveld. We misten deze al in onze verzameling, want de ons bekende weidebloemen zagen we niet.
Terwijl de foto wordt gemaakt komt er een vrij jonge vrouw helemaal opgetogen naar ons toe. Ze wil vertellen hoe bijzonder dit bloemetje is. Haar oma had het in het gras van haar tuin en dus vond ze dat gekocht moest zijn. En nu stond het hier ook al.
Voor de zekerheid - wie zijn wij tenslotte - halen we de determinatie-app erbij en ja hoor, het is een madeliefje, wat in Nederland een doodgewoon bloemetje is. Maar ja, in Scandinavië zagen we er geen een, dus wat is doodgewoon. Het blijft betrekkelijk.
Maar leuk toch? Lyrisch over een madeliefje. En waarom ook niet. Jezus wijst ons in de Bergrede op de vogels en de bloemen aan wie God, onze hemelse Vader grote zorg besteedt. ‘Kijk toch eens naar dit schijnbaar zo doodgewone madeliefje. De pracht van dit eenvoudige bloemetje. Zo zorgt God ook voor jou!’
Nel Noppe, Tzummarum