Om 17.00 uur staan de eerste mensen al te wachten in de hal van het kerkgebouw De Flambou in Surhuisterveen. In zalencentrum De Lantearne, dat aan de kerk vastzit, vinden de laatste voorbereidingen plaats. Er zijn extra tafels neergezet, stoelen bijgeplaatst en de tafels zijn feestelijk gedekt.
Om 17.30 uur gaan de deuren open en zoeken de mensen een plekje. De bezoekers komen vanuit Surhuisterveen en omgeving en zijn gekomen om samen aan tafel te gaan.
Smalle beurs
Het project ‘Samen aan tafel’ draait nu precies een jaar. In december van 2023 werd de eerste maaltijd georganiseerd. Initiatiefneemster Johanna Pitstra is ervan overtuigd dat samen eten verbindt. Het viel haar op dat er vroeger altijd maaltijden rond Kerst werden georganiseerd in Surhuisterveen voor mensen met een smalle beurs of mensen die eenzaam waren. Het verlangen ontstond bij haar om dit opnieuw op te pakken. Al snel riep dat de vraag op waarom dat niet het hele jaar door gehouden kon worden in plaats van alleen maar met Kerst. Zo ontstond het idee van ‘Samen aan tafel’ in Surhuisterveen.
Iedere laatste woensdag van de maand wordt er voor jong en oud, gezinnen of alleenstaanden een gratis maaltijd verzorgd. De kosten voor deze maaltijden worden gedekt doordat bezoekers een gift kunnen geven. De kosten die overblijven worden gedragen door de diaconieën van de Flambou (PKN) en de Regenboog (NCGK) in Surhuisterveen vertelt Riemer Jan Vroom. Hij is als voorzitter van de diaconie van de Regenboogkerk al vanaf het begin betrokken bij het project. ‘We hebben voor 2024 ook een gift gekregen vanuit de gemeente Achtkarspelen. En we hopen dat er voor 2025 ook weer een bijdrage vanuit de gemeente komt. Men vindt het een mooi initiatief en daarom ondersteunt ook de burgerlijke gemeente het graag.’
Helemaal vol
Het eten wordt niet klaargemaakt in De Lantearne. Daarvoor is men een samenwerking aangegaan met De Piramide, een lokaal restaurant dat ook voorziet in maaltijden voor ouderen in deze omgeving.
Rond 18.00 uur neemt een van de medewerkers het woord. Iedereen wordt van harte welkom geheten. De zaal is inmiddels helemaal volgestroomd en iedere stoel is zo ongeveer bezet. Dat betekent dat er ongeveer honderd mensen op af zijn gekomen. Dat aantal bezoekers is vrij constant. ‘We begonnen de eerste keer met een groepje van rond de dertig mensen,’ vertelt Riemer Vroom. Al sinds de tweede of derde avond zit de zaal helemaal vol. Dat is zo gebleven.
Degene die het woord heeft genomen vraagt aan de aanwezigen om een moment stil te zijn. Dan kan iedereen voor zichzelf bidden. Dat is een bewuste keuze om het op die manier te doen. De insteek van de maaltijd is dat het een diaconaal project is. Iedereen is welkom om aan te schuiven. Op deze manier willen de diaconieën in daden laten zien wat het betekent om Jezus te volgen.
Gezellige drukte
Na een moment van stilte klinkt het ‘eetsmakelijk’ of het ‘lekker ite’ door de zaal. De medewerkers dienen de eerste gang op. Er worden schalen met kippensoep geserveerd. Ondertussen wordt er druk met elkaar gesproken. Sommige bezoekers komen alleen, maar anderen zijn door iemand meegenomen. Hier en daar zijn ook kinderen en jongeren aanwezig. Vanuit de J.P. van den Bentstichting komen er iedere avond ook een aantal bezoekers. Dat is een begeleid wonen project in Surhuisterveen. Het is al met al een gezellige drukte in de zaal.
Na de soep wordt een hoofdgerecht en een toetje geserveerd. De medewerkers lopen af en aan om te serveren en om de waterkannen op tafel opnieuw te vullen. De groep medewerkers bestaat uit diakenen vanuit beide gemeentes en een klein aantal vrijwilligers. Na afloop zorgen ze ervoor dat alles ook weer wordt opgeruimd. Dat opruimen begint om 19.30 uur als de avond wordt afgesloten met een moment van stilte. Bezoekers zeggen elkaar gedag en de medewerkers gaan aan de slag met het laatste onderdeel van de avond: de afwas. ‘Met een uurtje is het meeste wel gedaan,’ zegt Sietse Terpstra. Hij is een van de diakenen die regelmatig een handje helpt bij Samen aan Tafel. De medewerkers genieten zichtbaar van deze dienst aan de ander. En de bezoekers niet minder.
Albert-Jan Dorst, Surhuisterveen