Dominee Bart Witzier neemt op woensdag 16 september afscheid van de
gemeente van Sneek. De redactie zocht hem op voor een openhartig
gesprek.Dominee Bart Witzier is een denker. Voordat hij antwoorden geeft, denkt hij zorgvuldig na. Bart Witzier, 40 jaar predikant, neemt op 16 september in een dienst van ?woord en gebed? afscheid van zijn laatste gemeente. Emeritaat, 40 jaar predikant, 65 jaar, afscheid. Nadrukkelijk in die volgorde. De predikant diende in veertig jaar vijf gemeenten. De pas afgestudeerde dominee begon in ?s Gravendeel (1969-1974). Daarna maakte hij een buitenlands avontuur naar Carambe? in Brazili? (1974-1979) om vervolgens de gemeenten te dienen in: Den Haag-West (1979-1990), Utrecht-Centrum (1990-2001) en als laatste Sneek/ Heerenveen (2001-2009).
Wonder
Hij noemt en ervaart de kerk als een wonder van God ?door mensenhanden heen?. Op de vraag wat de rol is van die mens in de kerk, antwoordt hij overdacht maar stellig: ?De kerk heeft een menselijke kant. Binnenin gebeurt een geheimenis, het Woord wordt bewaard, mensen komen tot geloof en de fakkel blijft branden. Ondanks en mede door alle menselijke dingen.? In een kerk zijn ook mensen met fouten en tekortkomingen.
Dominee zijn, is soms ook een eenzaam beroep, heeft hij ervaren. ?Eenzaam, maar niet alleen. Je valt terug op je kerkenraad als het goed is. Er zijn ook mensen waar je bij uithuilt, mensen die steunpunten zijn?. Dat zijn volgens hem niet altijd ambtsdragers. Een predikant heeft ook behoefte aan vriendschappen. De kerk geeft soms ook teleurstellingen. Zoals gezegd: de kerk is ook mensenwerk, maar er is wel verschil met mensen die niet geloven: ?Wij horen de haan kraaien, groter is het niet?. Het is een doordenkertje ? een citaat uit een boek over Petrus en het Lijden.
Witzier pakt de Bijbel erbij als hem naar het mooiste Bijbelgedeelte gevraagd wordt. Nog even twijfelt hij, maar roept terwijl hij de Bijbel openslaat dat het Johannes 1 is, de versen 1-18. ?Niemand heeft ooit God gezien??, leest hij voor en geeft vervolgens als commentaar: ,,Het is de proloog van Johannes.? De vraag die er logisch op volgt: met welk Bijbelboek hij helemaal niets heeft, hoort eigenlijk niet gesteld. De scheidend predikant reageert met een glimlach: ?Dat is ketters?.
Echtgenote Truus mengt zich in het gesprek en merkt op dat hij eigenlijk geen uitgesproken mens is. Toch zijn er Bijbelgedeelten waaruit hij minder heeft gepreekt, zoals over de kleine Profeten en Ezechi?l en Jeremia. ?Ik gebruik niet de omweg van het Oude Testament, maar liever de kortere weg van het Nieuwe Testament om bij de Here Jezus uit te komen?, verklaart hij. Het Oude Testament hoort er natuurlijk wel bij. Over zijn preekstijl: ?Normaal vind ik het belangrijk een tekst te nemen en je niet te laten bepalen door een thema. Je gaat dan onbewust schaven en dat wil ik niet. Het Woord moet zelf het meest spreken?. Witzier benadrukt dat hij in zijn preken meer accent heeft gelegd op rechtvaardiging dan op de heiliging.
Over zijn persoonlijke geloofsleven spreekt hij veel en intensief met zijn vrouw. Over begrippen als genade. Natuurlijk zijn er perioden in je leven dat het niet allemaal vanzelfsprekend gaat. ?Ik moet zelf steeds bij het geloof bewaard blijven, maar God dank deed Hij dat! Je hebt dat wel nodig om het door te geven en je ontvangt door het door te geven. Maar door het te horen, en dat de Geest het ook in mijn leven bracht dat ik het hoorde ? steeds opnieuw ? ben ik vastgehouden?.
Twijfel
Het was in zijn studententijd dat hij oprechte twijfel kende. Soms ineens stak het later de kop op. En dan toch realiseerde hij zich dat hij een relatie met de Here God had die je ?alles kunt en mag zeggen, die alles van je weet ? en toch van je houdt?. Hij rust even uit als hij het zegt, hij overdenkt, wikt en weegt. Diep peinzend herhaalt hij het laatste deel van zijn zin.
Witzier heeft ervaren dat de mens, in tijden dat het minder voor de wind gaat, God meer zoekt dan wanneer het voor de wind gaat. Hij ondervond dat toen bij hem ineens de vlam leek te doven. Hij kreeg last van een burn-out. Hij beschouwt de ziekte overigens niet als een dieptepunt. ?Ik kon het niet meer aan. Dat is jammer, meer niet?.
Bart Witzier, een denker, een piekeraar. ?Een man die snel bezorgd is? voegt zijn vrouw Truus er aan toe. De keuze voor zijn mooiste Psalm past bij deze eigenschappen. ?Hart onrustig, vol van zorgen, vleugellam geslagen ziel? ?. Maar hij heeft veel meer mooie Psalmen. Psalm 68:10 OB, Psalm 25, Psalm 42 en Psalm 119 om een paar te noemen.
Federatie
Over de federatie met de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt in Sneek is hij opvallend positief. Hij noemt zichzelf ?Ruimhartig Gereformeerd?. Die woorden hebben hem geholpen bij de opheffing van de Christelijke Gereformeerde Kerk van Heerenveen. Dezelfde woorden hielpen hem bij de federatie van CGK en GKv in Sneek. Ruimhartig Gereformeerd. Hij legt het uit, ook weer in 3 delen, ?Het Gereformeerd zijn is de moeite waard om te bewaren, er zijn meer Gereformeerde Kerken en onze kerk is niet zaligmakend?.
Bart Witzier neemt afscheid van zijn laatste gemeente, de Christelijke Gereformeerde Kerk vrijgemaakt van Sneek. Hij krijgt meer tijd voor zijn hobby?s: de visvijver in Streefkerk bijvoorbeeld, de kinderen en kleinkinderen maar bovenal ook meer tijd om te denken, stil genietend van zijn onafscheidelijke pijp.
Sneek
Jan Bargboer (CGKv Sneek)