ImageNog enkele weken en dan is het zover. Voor het eerst zal het World Congress of Families plaatsvinden in Nederland. Dat is dankzij de inzet van Prisma, Woord en Daad, Stichting De Hoop/Chris, Vereniging Groot Gezin en het Landelijk Netwerk voor Ouderorganisaties.

Op dit congres zoeken we een antwoord op allerlei vragen waarmee gezinnen zich geconfronteerd zien. Wat is de invloed van moderne media op onze kinderen? Hoe gaan we daar in de opvoeding mee om? Wat kunnen we doen om de positie van huwelijk en gezin in de samenleving te versterken? Hoe voorkomen we dat arbeidsdruk de belangen van ouders en kinderen gaat schaden? Wat kunnen we doen om kwetsbare gezinnen in ontwikkelingslanden te versterken? Waar liggen op dit moment de fronten als het gaat om de beschermwaardigheid van het leven?

Om de paar jaar vindt het World Congress of Families plaats, telkens in een ander land. Het congres wil steun bieden aan de positie van het gezin in moderne samenlevingen. We doen dat met mensen met verschillende religieuze, culturele, etnische en politieke achtergronden. Die echter met elkaar delen hun geloof in de kracht van het gezin als basis voor de samenleving.

Dit is het tweede artikel waarin de lezing wordt weergegeven die prof. W.H. Velema onlangs in het ziekenhuis de Sionsberg in Dokkum hield over omgaan met het lijden.

Reacties van mensen kunnen het lijden verlichten, maar ook verzwaren. In het lijden komt de vraag op, die soms zelfs centraal staat:
-    O God, waarom bespaart U het mij niet?
-    Waarom moet ik zo veel pijn hebben?
-    Waarom brengt U op ons gebed geen keer ten goede?
-    Waarom moet ik er zo zwaar en zo diep onderdoor?

Deze vragen vinden we in gevarieerde bewoordingen ook in de Bijbel, o.a. in de Psalmen en in het boek Job. Ze mogen gesteld worden vanuit het geprangde hart. Ze zijn menselijk, be-grijpelijk. God begrijpt ze ook. Of Hij er blij mee is? Hij doet Zijn oren, ogen en hart er niet voor dicht. Ik denk aan die geweldige woorden uit Hebree?n 4:15,16: "Want wij hebben geen hogepriester die geen medelijden kan hebben met onze zwakheden, maar Een Die in alles is verzocht op gelijke wijze als wij, maar zonder zonde." Met als conclusie: "Laten wij dan met vrijmoedigheid toegaan tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip," De uitdrukking impliceert twee dingen: op tijd en op maat, zoals wij spreken over zorg op maat.

ImageOnlangs hield prof. W.H. Velema in het ziekenhuis de Sionsberg in Dokkum een lezing over: ?Omgaan met het lijden?. De tekst werd aangeboden om deze lezing voor een blijvend actueel onderwerp in het Kerkblad te plaatsen. Dat gebeurt in twee afleveringen.

Over dit onderwerp spreek ik uit eigen ervaring. In 1997 kreeg mijn vrouw een herseninfarct. Daarvan herstelde zij redelijk. Maar in 2001 werd ze ziek door longemfyseem. Ik heb toen mijn werk aan de kant gelegd en voor haar gezorgd, totdat zij twee maanden voor haar dood in het Zonnehuis in Beekbergen moest worden opgenomen. Zij stierf in februari 2004.

Begeleiden
Het onderwerp bestrijkt een breed terrein. Men kan immers denken aan somatisch en psy-chisch lijden en aan de geestelijke kant van het lijden.
We moeten bij dit onderwerp niet alleen denken aan hen die lijden, maar ook aan hen die lij-denden begeleiden of helpen. Begeleiders doen dat vanuit een specialisme, hetzij vanuit medi-sche of verpleegkundige deskundigheid.
Maar bezoekers kan men ook begeleiders noemen, zij het op een andere manier, vanuit de familie, de vriendenkring, de kerkelijke gemeente of de buurt. Hoe dan ook, zij zijn er op hun eigen manier bij betrokken. Het is dus een thema met een breed spectrum.

ImageWeer een boek over wondergenezingen, dacht ik bij het boek van dr. Brad Burke: Doet God nog steeds wonderen? Maar dit boek is anders dan de meeste boeken die ik over gebedsgene-zing las.
Burkes boek is vertaald door Linda Schouwstra, uitgegeven bij Voorhoeve in Kampen, ISBN 978 90 297 1912 4, prijs van ? 18,90.

Burke is arts en gelooft in God en zijn macht, ook in zijn macht om te genezen. Hij gelooft zeker dat Jezus de wonderen deed die in het NT zijn beschreven. Vanuit de Bijbel definieert hij een wonder als een buitengewone gebeurtenis die God via mensenhanden tot stand heeft gebracht, een gebeurtenis die niet te verklaren is door natuurlijke krachten.

Doel van dit boek
Wondergenezingen bekeken door een arts. Dat is de ondertitel van dit boek. Want als gelovig medicus doet Burke onderzoek naar wondergenezingen. Dat doet hij vanwege (groeiende) twijfel aan wondergenezingen. In zijn onderzoek ontdekte hij over wondergenezingen de waarheid die hij nuchter, mogelijk voor velen ontnuchterend, als volgt omschrijft. Wij ver-moorden mensen door de illusie te stimuleren dat wonderen gemeengoed zijn. We verscheuren doodzieke gelovigen als we hen vertellen dat ze een wonder moeten verwachten. Hij weet wel dat duizenden mensen in een genezingscampagne beter worden, maar dan vrijwel allemaal door de aantoonbare wisselwerking tussen lichaam en geest. Maar duizenden zieken die er het slechtst aan toe zijn, verlaten genezingsdiensten zonder wonder. De negatieve emoties die hieruit voortvloeien, maken hen alleen maar zieker. Burke vermoedt zelfs dat gebedsgenezers verantwoordelijk zijn voor meer ziekte en dood met hun wondersuggesties en ?verwacht-uw-genezing-ideologie?.

ImageDeze recensie is iets anders van opzet dan gebruikelijk. Het wil ingaan op de inhoud van ?het kleine boekske? dat het licht zag; maar vooral ook een hommage zijn aan onze fameuze co-lumnist van het Kerkblad voor het Noorden. Waarom? Omdat het boekje alleen begrepen - beter: gevoeld - kan worden wanneer je de scribent ietwat kent. Vandaar de titel: Douwe.

Bij mijn gaan door het steedse Assen, kom ik met een bepaalde regelmaat Douwe Janssen tegen. Al jaren winkelier in hart en nier, in voor mijn gevoel zoiets stoffigs als naaimachines en aanverwante negotie. De toonbank is als een Amsterdams venster, van waaruit vroeger rondborstig de vrouwen hingen, om de alledaagse dingen van de straat te delen en die van al of niet smeu?g commentaar te voorzien. In het reparatiehok achter - waar ook nog regelmatig Janssen sr.  te ontwaren valt - staan naaimachines in slagorde met open buiken om hersteld te worden.

Mijmeringen
Die ruimte is koffiezaal en binnenkamer tevens; mogelijk bij tijden voor familie en vreemden een biechtstoel. Daar ontspruiten voor Douwe de mijmeringen over geloof en leven, die zijn neerslag vinden, met aarzelende pen geschreven, in columns. Mijmeringen overigens die hun oorsprong hebben in het aanschouwen en proberen te doorgronden van God, mensen en din-gen.

Commentaar

  • Nieuw leven 2024-04-19 17:47:34

    In januari begint het al: het wordt weer langer licht en de sneeuwklokjes gaan bloeien, en even...

  • Post 2024-04-06 07:36:05

    De laatste tijd valt het mee, maar het komt regelmatig voor dat de post wat vertraging heeft....

  • Lijdenstijd 2024-03-23 18:53:26

    Met de lijdenstijd lijkt onze samenleving niet uit de voeten te kunnen. Hoe anders is dat met...

  • Leipzig en Navalny 2024-03-07 19:01:01

    Vorige week waren mijn vrouw en ik een paar dagen in het voormalige Oost-Duitsland op bezoek bij...