Aan de andere zijde
De laatstgehouden generale synode van onze kerken heeft echter besloten dat bij het voorgaan van een predikant van een gereformeerde kerk (vrijgemaakt) de tussenkomst van de classis niet meer nodig is. Maar dat geldt niet alleen in het geval van deze dienaren van het Woord. Ook predikanten van een ander kerkverband kunnen worden uitgenodigd. Wel moet de generale synode van onze kerken dan over dat andere kerkverband hebben uitgesproken dat het zich in alles wil stellen op de grondslag van het Woord van God en de gereformeerde belijdenis. Onze kerken hebben niet alleen over de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) uitgesproken dat zij zich willen stellen op die grondslag maar ook over de Hersteld Hervormde Kerk. Dit betekent dat een gereformeerd predikant (vrijgemaakt) en een hersteld hervormde predikant bevoegd zijn tot de bediening van Woord en sacramenten, de dienst der gebeden en de kerkelijke bevestiging van een huwelijk in een christelijke gereformeerde kerkdienst. Aan deze bepaling is echter wel een voorbehoud verbonden. De regel is alleen van toepassing wanneer een soortgelijke bepaling van kracht is binnen het andere kerkverband.
Naar verwachting zal de synode van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) die in het voorjaar van het volgende jaar bijeenkomt, zich op het besluit van onze synode bezinnen. Als zij een soortgelijke regel aanvaardt, zouden in de loop van het volgende jaar de eerste afspraken gemaakt kunnen worden over kanselruil in die gemeenten waarin tot dusver nog geen nauwer samenleven tot stand is gekomen.
Met dit besluit heeft de synode naar eigen zeggen het net willen uitwerpen aan de andere zijde. Toen de discipelen in gehoorzaamheid aan het woord van Jezus hun net aan de rechterzijde van het schip uitwierpen, ontvingen zij ongedacht een rijke zegen.
In elk geval is het besluit van de generale synode in lijn met eerder genomen besluiten waardoor zij contacten tussen plaatselijke gemeenten van ons kerkverband en het verband van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) heeft willen stimuleren en faciliteren. Het zoeken naar eenheid begint bij de plaatselijke gemeenten. Met de ruimere mogelijkheid tot het uitnodigen van elkaars predikanten heeft de synode een nieuwe stimulans gegeven aan het zoeken van contact tussen plaatselijke kerken. Wanneer deze kerken echter willen komen tot een nauwer samenleven, blijft de toestemming van de classis vereist.
De bepaling van de synode biedt gemeenten waarin aarzelingen bestaan ten opzichte van nauwer samenleven, meer mogelijkheden tot een nadere kennismaking met elkaar. De vrees dat door deze regel de kerken binnen ons kerkverband verder uit elkaar groeien, is ongegrond. De oorzaak van onderlinge verwijdering tussen kerken ligt niet aan het voorgaan van een predikant uit een kerkverband dat staat op de grondslag van Schrift en belijdenis, maar in de hardheid van ons hart. Wanneer wij echter met een gelovig en gehoorzaam hart het net uitwerpen aan de andere zijde, dienen we niet langer te zien op de leegheid van de nacht die achter ons ligt, maar moeten wij onze ogen richten op Hem die aan de oever staat.
Feanwâlden
D. J. Steensma