Vorige week begon de 40-dagentijd, de periode waarin we toeleven naar Pasen. Daarbij neemt bij sommige mensen het vasten een belangrijke plaats in.
Vasten is een zich onthouden van voedsel voor een bepaalde tijd, bijvoorbeeld voor een dag. Maar vaak komt het neer op veertig dagen geen glaasje wijn, of het beperken van social media. De motivatie daarvoor is dat wanneer je je glaasje wijn laat staan, je gedachten naar het lijden van de Here Jezus gaan. Een mooie gedachte, maar of dat vasten is? Er zijn ook andere manieren om je voor te bereiden op Pasen. Je kunt bijvoorbeeld leesrooster volgen, luisteren naar paasmuziek, door de week samenkomen.
Er zijn ook mensen die de vastentijd gebruiken om van een verslaving af te komen. Iemand zei: ‘Als ik veertig dagen de wijn laat staan, voel ik me lichamelijk en geestelijk veel beter, ik kan het iedereen aanraden’. Voor wie vast je dan? Voor jezelf of voor God? De Here Jezus zegt in Mattheüs 6 dat wanneer je vast, je dat aan niemand moet laten merken. Zie er goed verzorgd uit en doe niet zielig. God de Vader ziet in het verborgene, Hij ziet je bidden, je geven en ook je vasten.
Moet je vasten? Ik heb een paar preken van CGK-dominees beluisterd, maar daar kom je ook niet echt verder mee. De een vindt van wel, de ander juist niet. Je kunt je schuldig voelen als je niet vast, groepsdruk ervaren. Daarom is het goed om hierover na te denken. Hier in huis zijn we tot de slotsom gekomen dat vasten niet hoeft, omdat Jezus zegt dat vasten alleen nodig is als de bruidegom weggenomen is. Maar door Zijn Geest is Hij bij ons en zal Hij bij ons zijn tot aan het einde van de wereld. Dat heeft Hij beloofd!
Verder hadden we voor onszelf het gevoel dat we door te vasten in de tijd voor Pasen zelf nog een beetje mee moeten helpen aan onze redding. Dat voelde niet goed. Zo denkt en voelt iedereen verschillend. Laten we elkaar niet de maat nemen, maar hierin respectvol met elkaar omgaan.
Janneke van der Molen, Bierum