Scheppen en scheiden
Waar baseren wij ons op wanneer wij ons een mening vormen? Het begint volgens mij met een krant. Maar het zou ook zomaar een ander dagblad kunnen zijn. Of een actualiteitenprogramma. Maakt mij niet uit. En hoe begint deze krant? Met een kop! En dan moet je opletten, een kop die de hele kerkelijke wereld, zeker die van de theologen op zijn kop zal zetten. ?Openingszin Bijbel klopt niet?. ?God schiep niet, hij scheidde?.
Ik zie de journalist voor me. Ik hoor het gegniffel tijdens de redactievergadering. Dit wordt ?m. De knaller van de week! Duw mevrouw Van Wolde een microfoon onder de neus. Laat haar vervolgens over haar unieke vondst vertellen en plaats dat prominent in de krant. Als dit niet voor ophef zorgt, dan weet ik het niet meer. En, ja hoor. Het artikel wordt gelezen en de rapen zijn direct gaar. 8:47 uur, 8 oktober, de inkt van het dagblad is nog amper droog en ik lees deze reactie van ene Hans op de site van Trouw: ?Mijn conclusie: dit is de zoveelste poging om God van Zijn eeuwige troon te stoten. Wie de strijd met God aanbindt wordt - evenals Lucifer - ter aarde geworpen.? Ik zit nog naar adem te happen en Lucifer wordt al in stelling gebracht. Heeft Hans dan ook haar publicatie al gelezen? Natuurlijk niet. Dat neem ik Hans niet kwalijk. Wel dat hij direct in de computer klimt om zijn mening de wereld in te slingeren. Niet dat hij geen mening mag hebben. Maar het zou beter zijn geweest als hij zich een mening gevormd had alvorens de eer van God te redden. En jammer genoeg is die mening niet goed te vormen op basis van wat de journalist ons voorhoudt. Wat belet die journalist om de zaak wat verder uit te diepen en vervolgens een evenwichtig en journalistiek verantwoord artikel te schrijven? Is het nou werkelijk zo ingewikkeld en zo onmogelijk om in de krant van diezelfde dag het evenwicht wat aan te brengen?
Nu gaat het me niet in de eerste plaats om het bericht. Ook niet om die krant. En ook niet om die journalist (die natuurlijk nog wel veel moet leren). Het gaat mij vooral om de wijze waarop wij ? laat ik maar zeggen: wij christenen ? op deze berichten reageren.
Het Spreukenboek kan ons verder helpen. Wie antwoordt zonder eerst te luisteren, handelt dwaas en maakt zichzelf belachelijk (18:13). Of maak anders gebruik van dit alternatief: Een zwijgende dwaas wordt beschouwd als verstandig, men denkt dat hij wijs is als hij zijn mond houdt (17:28). Dat schept vrede.
Groningen
N. Vennik