Bijzondere ontmoetingen en een nare ervaring
Nepal is het land van de bergen en Boeddha. 80 % hangt het hindoeïsme aan en 10% het boeddhisme. Het christendom vertegenwoordigt een klein percentage van de bevolking, maar kan nu wel vrij worden beleden, wat ca.12 jaar terug wettelijk nog niet mogelijk was.
Het land is bekend om de hoogste berg ter wereld, de Mount Everest, 8848 meter hoog.
De ongereptheid van het land en het soms onbeheersbare Himalaya gebergte zijn grote toeristentrekpleisters. Zelf hebben we met Buddha air een rondvlucht boven het Himalaya gebergte mogen maken en de toppen van de Mount Everest van boven af kunnen bewonderen. Dan kom je erg onder de indruk van Gods majestueuze schepping.
De 1e bijzondere ontmoeting was op de Nederlandse school BARTJE, waar onze kleinkinderen, naast het gewone onderwijs op de Britse school, 1 keer per week een uur Nederlandse les volgden van meester Gerard, van afkomst een Brabander. Hij vertelde ons trots dat hij 11 keer de Elfstedentocht op pinkstermaandag in Friesland had gefietst. Een moeder die we op die school ook ontmoetten, bleek een vriendin van onze schoondochter te zijn. Zij was in Drachten als dominees dochter geboren en had met haar ouders op veel plaatsen in Nederland gewoond. Haar inmiddels overleden vader had in het verleden bij verschillende CGK kerken als predikant gediend en had ook wel eens als gastpredikant in Dokkum gepreekt. Zo zie je maar weer, hoe klein de wereld kan zijn.
De 2e bijzondere ontmoeting was tijdens één van de internationale kerkdiensten die we daar mee mochten maken. Tijdens de dienst ging een Schotse predikant voor die aan deze kerkelijke gemeente was verbonden. Op de liturgie werd de gemeente aangeduid met de letters KICC, (zie website Kathmandu International Christian Congregatie.)
Bij binnenkomst werden gasten hartelijk verwelkomd door de predikant en bij de aanvang van de dienst mocht je jezelf via de microfoon aan de gemeente voorstellen. Tijdens de dienst werd ook aandacht besteed aan de nieuw te starten Alphacursus. Zo zie je maar weer dat die cursus overal ter wereld wordt gegeven. De kerkgangers van een internationale kerk komen uit alle windstreken. Zo maakten wij kennis met een Pakistaan die naast ons ging zitten en een gesprek met ons aanging. Hij bleek een vluchteling te zijn en woonde al anderhalf jaar als asielzoeker in Nepal. Hij kon wat Nederlands spreken, want hij was voorheen veel voor zaken in Europa geweest. Hij was namelijk vertegenwoordiger in leren jasjes geweest en reisde hiervoor naar Zwitserland, Duitsland en het zuiden van Nederland. Tijdens zijn verblijf in Europa was hij in aanraking gekomen met het christendom en had zich uiteindelijk met zijn gezin tot het christendom vanuit de Islam bekeerd. Toen dit bekend werd in Pakistan was hij zijn leven niet meer zeker en was genoodzaakt het land uit te vluchten en kwam zo in Nepal terecht. Zijn vrouw en drie kinderen moest hij achterlaten. Hij hoopte dat gezinshereniging ooit weer plaats zou kunnen vinden. Dit verhaal greep ons erg aan en we konden nu inzien hoe bevoorrecht wij dan zijn om in een land te wonen en te leven waar vrijheid van godsdienst een ‘gewone zaak’ is.
Op onze 2e reis werden we in onze omgeving met een naar feit geconfronteerd. Het gebeurde op zaterdag 23 mei 2009. De zaterdag is in Nepal net zoals in Israël zondag.
Op die zaterdag werd er op de R.K. kerk van Assumption in de wijk Lalitpur een aanslag gepleegd. Bij de aanslag was een vrouw tijdens de 1e gebeden de kerk uitgegaan met achterlating van haar tas. In deze tas bleek een spijkerbom te zitten die bij het 2e gebed plotseling afging. Een 35 jarige vrouw uit India en een 13 jarige leerling van de St. Maryschool, ook vlakbij de buurt waar onze kinderen woonden, kwamen om het leven. Ook vielen er 13 gewonden.
Na deze aanslag gaf de VN het advies om uit veiligheidsoverwegingen alle christelijke bijeenkomsten op deze zaterdag en de zondag te laten vervallen. Zoiets was nog niet eerder in Kathmandu voorgekomen en nadien hebben we van onze zoon vernomen dat een dergelijke aanslag God zij dank niet weer plaats heeft gevonden.
We hebben tal van interessante en onvergetelijke dingen meegemaakt in het kleurrijke Nepal met zijn vriendelijke bevolking.
Damwald
Gooi en Jannie Hollema