Elke vrijdag ontvang ik in mijn mailbox een nieuwsbrief die aandacht geeft aan de erbarmelijke situatie van vluchtelingen op, onder andere, het eiland Lesbos in de Middellandse Zee. In die nieuwsbrief wordt vooral ook gewezen op de manier waarop er – van verschillende kanten – aandacht wordt gegeven (of juist niet!) aan de situatie van die vluchtelingen. Aan het eind van die nieuwsbrief wordt elke week een gebed gepubliceerd, geschreven door voorgangers van kerken vanuit verschillende achtergronden. Een paar weken geleden werd ik benaderd om ook een keer zo’n gebed te schrijven. Dat heb ik gedaan. En als je dan gaat zitten om een gebed te ‘verwoorden’, komt heel duidelijk binnen wat er gebeurt, wat er aan de hand is. Ik schreef het volgende gebed:
Heer, gebruik uw handen Heer, U ziet ze staan, U ziet ze gaan, U ziet ze dwalen langs de wegen, U ziet ze lijden in de kampen, U ziet hoe ze van hot naar haar gesleept worden, U ziet ze overgeplaatst worden van plekken waar nog enige waardigheid en veiligheid bestond naar plaatsen waar dat ver te zoeken is, U ziet hoe er gesold wordt met mensen, U ziet de kinderen die – omdat er geen scholen zijn – doelloos door de kampen zwerven, U ziet de mensen die nu al jaren vastzitten in die kampen, U ziet de pushbacks van de overvolle scheepjes, U hoort de doodsnood van de drenkelingen, U ziet ze omkomen in de zee, U ziet de tranen van de vaders en de moeders, U ziet de overvolle kampen waar corona vrij spel heeft, omdat social distancing vrijwel onmogelijk is en omdat vaccins er nauwelijks zijn, U ziet hoe onrechtvaardig het allemaal is, U ziet hoe onbarmhartig het eraan toe gaat, en U hoort het roepen om hulp, U hoort het huilen van de kinderen, U hoort de angst en de onzekerheid, U hoort en ziet het allemaal. En wij, wij sluiten ’s avonds onze ogen. Maar U bent de God die niet sluimert en niet slaapt. En wij weten wat U ervan vindt. U bent het die, in Christus, regeert, U beziet vanuit uw heilig paleis, vanaf uw troon in de hemel, met aandacht en fronsend het bezig zijn van de mensen op aarde, U verheugt zich niet in het kwaad, bij U houden gewetenlozen geen stand, U wilt recht doen aan verdrukten, U wilt redding bieden aan de arme, en wie om hulp roept, wie zwak is en geen helper heeft, U wilt zich ontfermen over weerlozen.
En dat wilt U doen door mensenhanden heen, want Gij hebt ons naar uw beeld geschapen – om op U te lijken. Zo wilde U het, en zo wilt U het nog steeds. U bent immers Dezelfde, en tot in eeuwigheid. In Christus hebt U ons Uzelf laten zien. Zoals U werkelijk bent! Zodat wij ook weten wat echt mens zijn is. Hoe U dat bedoeld hebt. Hij heeft het ons voorgedaan.
Heer, daarom bidden wij: maak ons mensen weer tot mens. Dat wij op U lijken, en Uw liefde handen en voeten geven. Heer, gebruik ons – uw handen – om uw liefde zichtbaar en tastbaar te maken.
Jan van ’t Spijker, Hoogeveen
PS: mocht u de nieuwsbrief waar het hier om gaat ook willen ontvangen, stuur dan een mailtje aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.