Buitenlands diaconaat
Wat bedoelen we als we het hebben over een diaconale gemeente? En welke taak hebben we als christen om barmhartig te zijn, onrecht te bestrijden en een goed rentmeester te zijn? In ons land en daarbuiten?
Een belangrijk deel van het werk van de Deputaten Diaconaat speelt zich af in het buitenland: aanwezig zijn namens Jezus om niet, en dat in en via onze projecten en via noodhulp. Hierdoor willen we dáár hulp bieden, maar ook koppelen we dit werk terug naar plaatselijke CGK-gemeenten om het diaconale bewustzijn versterken.
Wereldwijd diaconaat
Deputaten diaconaat willen concrete hulp bieden in allerlei delen van deze wereld. We ondersteunen de verkondiging van het Evangelie (‘zending’) met daden van liefde en barmhartigheid en helpen missionair-diaconale werkers uit onze kerken die zich inzetten voor de kwetsbare, zieke en behoeftige naasten of waar een nood op onze weg komt. Wereldwijd ondersteunen we zo’n 40 diaconale projecten en verder geven we noodhulp bij rampen. Hierbij drie voorbeelden.
Op zendingsvelden vormt diaconaat de daadkant van de woordverkondiging. In Mozambique bijvoorbeeld ondersteunt ‘zending’ de opleiding van predikanten in de provincie Zambezia. In diezelfde provincie ondersteunen we via onze partner CODESA de voedselzekerheid. Dat laatste is erg nodig vanwege de hongersnoden die er waren. CODESA geeft instructie hoe het land op een betere en duurzame wijze kan worden verbouwd waardoor er nu de opbrengsten jaar na jaar toenemen (zie www.cgk.nl/moz061).
Ook ondersteunt diaconaat het werk van de zogenoemde missionair-diaconale werkers. Deze worden uitgezonden door plaatselijke kerken en gaan aan de slag op allerlei plekken in de wereld. Wanneer ze het werk willen opschalen, zijn daar meer (financiële) middelen voor nodig. Dan wordt een beroep op diaconaat gedaan. In Kenia ging bijvoorbeeld Willianne Olweny-den Hartog aan de slag (uitgezonden door de gemeente van Sliedrecht-Bethel) om HIV/aids-patiënten te verzorgen, die door niemand anders werden geholpen. Ze kon 20 patiënten per week ‘aan’, maar om naar een aantal van 80 patiënten per week te groeien, was een team van 4 personen nodig. Diaconaat sprong bij en maakte een opschaling mogelijk (zie www.cgk.nl/ken152).
Verder krijgt diaconaat ook projecten vanuit plaatselijke kerken aangereikt. De gemeente van Mussel ontving een gezin uit Pakistan in hun midden, dat moest vluchten. De man/vader was betrokken bij diaconaal werk in Pakistan en bleef dat doen. De gemeente van Mussel ging dit ondersteunen en klopte bij diaconaat aan voor vormgeven van het project, de communicatie en financiële transacties (zie www.cgk.nl/pak151).
Projecten
Diaconaat werkt bij voorkeur via projecten. Hierin werken we met een kerkenraad of organisatie ter plaatse samen om een doel te bereiken. Het gaat hierbij nooit om samenwerking met een individu; altijd zal een (kerk)bestuur het eigenaarschap van een organisatie belichamen. Naast het realiseren van de doelen voor de samenwerkingsdoelen, stimuleert diaconaat ook vaardigheden om te besturen, te administreren en te rapporteren.
Een belangrijk aspect in de werkwijze van diaconaat is dat wij zelf geen projecten opzetten en ontwikkelen. We ontvangen aanvragen van buitenlandse kerken of besturen of van binnenlandse initiatiefnemers en deze worden door de werkgroepen beoordeeld. De beoordeling gebeurt aan de hand van criteria die publiek zijn, zie cgk.nl/projectcriteria.
Noodhulp en wederopbouw
Het geven van noodhulp wordt een steeds belangrijker onderdeel van de missie van diaconaat. In tegenstelling tot reguliere, vaak langduriger hulp gaat het hier om hulp die, zonder uitstel, direct geboden dient te worden. Dit is een christelijke plicht, die ook voortvloeit uit het ‘de naaste liefhebben als jezelf’ (Matteüs 22:39). Slachtoffers van rampen en conflicten hebben het recht op directe hulp.
Vanaf 1980 steeg het aantal wereldwijde rampen. Tussen 2005 en 2014 werden 335 aan het klimaat gerelateerde rampen genoteerd. Bijna twee keer zoveel als in de jaren 1985-1994. Dat heeft deels te maken met de wereldwijde opwarming van de aarde, zodat het aantal natuurrampen niet alleen stijgt, maar bovendien qua omvang, ernst én media-aandacht steeds meer impact krijgt.
Noodhulp kent twee fasen: het verstrekken van eerste levensbehoeften (water/sanitatie/hygiëne) én wederopbouw van huizen/akkers/infrastructuur). De eerste fase zal zo spoedig mogelijk na de ramp verstrekt worden. Het heeft onze voorkeur te werken via de kerkelijke of christelijke partners in het rampgebied. In 2020, bijvoorbeeld, vond de vreselijke havenramp in Beiroet plaats. Op de noodhulp oproep van diaconaat kwam ruim twee ton binnen. Hiermee konden we eerste hulp bieden en vervolgens 500 huizen in Beiroet helpen herstellen via een NGO in deze stad.
Terugkoppeling
Graag koppelen we ons werk terug naar een plaatselijke gemeente, dus naar u en jou! Dat doen we via onze nieuwsbrief (aan te vragen bij Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.), via het projectenmagazine (idem aan te vragen), via de website (zie boven) en via Doorgeven. Het is ook mogelijk om wat meer betrokkenheid bij een project te krijgen. Diaconaat stimuleert het adopteren van een project door een plaatselijke gemeente. Neem daarvoor contact op met ondergetekende.
Erjan van der Linde, diaconaal consulent