Nederland is zendingsgebied. Hoe richten we daar onze kerken op in? God reikt uit naar de wereld en in die wereld zijn wij gezonden. Het komt er daarom juist nu voor elke kerk op aan om positie in te nemen in de samenleving. Deputaten evangelisatie denken mee over hoe een lokale kerk dat in haar eigen omgeving kan doen.  

In- en uitademen van Gods liefde 

We mogen de Geest van Christus inademen in de ontmoeting met God bij zijn Woord en in de sacramenten. Inademen geeft verbinding met wat God ons in Christus geeft. De relatie met Hem is de bron voor hoe we in de samenleving als zijn lichaam aanwezig mogen zijn. Alleen door Gods Geest in te ademen kunnen we uitademen en zo ons leven met God praktisch verbinden aan het leven met de mensen om ons heen.  

Gods missie in deze wereld (de missio Dei), het verlangen van kerken om invulling te geven aan hun missionaire roeping én de praktijk van het missionaire werk: in voorgaande artikelen hebben we een inkijkje gegeven in het werkterrein van deputaten evangelisatie. We ronden dit drieluik af met inspirerende en bemoedigende voorbeelden.

Gods diepe verlangen

In Johannes 17:3 sprak Jezus in het hogepriesterlijk gebed: ‘Dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die U gezonden hebt.’ Er spreekt een diep verlangen uit dat de mensen om Hem heen met God Zelf verbonden mogen zijn. Dit verlangen klinkt heel praktisch als Hij zegt in Matteüs 5:16: ‘Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken.’ Het is Gods missie om de hele wereld te bereiken met zijn overweldigende goedheid, die we iedere zondag mogen 'inademen’ en doordeweeks weer mogen 'uitademen’ naar de mensen om ons heen.

Het is een apart kunstwerk van Escher: Mieren lopen een oneindige weg over een lintvormig rooster. Normaal gesproken heeft een lint een boven- en een onderkant. Maar draai je één uiteinde om en verbind je dat aan het andere eind, dan vallen boven- en onderkant samen. De ring van Möbius heeft maar één kant! Het idee houdt me bezig: hoe is dat eigenlijk met de kerk? De binnen- en de buitenkant van de kerk, zijn dat twee kanten, of is het er één?

Binnen is het warm

Ik praat met de kerkenraad van een grote, bloeiende gemeente. Nee, missionair werk is niet zo aan de orde, geven de ambtsdragers aan. De gemeenteleden hebben elkaar en hun familie. Er zijn zoveel activiteiten dat niemand zich hoeft te vervelen. Het is een warme gemeente.

Ik praat met een andere kerkenraad. De gemeente die hij dient is klein en kwetsbaar. De wijk rondom de kerk is in de loop van de decennia van karakter veranderd. Soms is het een ‘aandachtswijk’ geworden. Andere keren ontvolkt de hele regio.

Een boek uit het leven

Tish Warren weet het geloof aan het leven te verbinden. In 2018 verscheen haar Liturgie van het alledaagse in Nederland. Ik besprak het indertijd in het Kerkblad, en ik prees het aan.

Dat doe ik ook weer met het boek dat twee jaar geleden in Nederland op de markt kwam: Bidden in de nacht. Opnieuw laat Warren zien dat ze het geloof weet te vertalen naar en te verbinden aan het leven.