In de 130-jarige geschiedenis van de Christelijke Gereformeerde Kerk Zwolle is er geen dominee geweest die zo innig vergroeid was met de Zwolse gemeente als ds. Arie van der Veer. In maart 2023 preekte hij voor het laatst in Zwolle. Samen met zijn vrouw Ees werd hij op het podium toegesproken en toegezongen. Het was een aangrijpend moment, want alle kerkgangers beseften dat er een eind was gekomen aan een bijzonder tijdperk.
Jonathan Sacks (1948-2020) was opperrabbijn van Groot-Brittannië en heeft talrijke boeken geschreven die een bron van inspiratie, wijsheid en hoop zijn. Zijn boek over Deuteronomium maakt een serie van vijf compleet met een Joodse lezing van de vijf boeken van Mozes.
In zijn lezing van Deuteronomium komen telkens verrassende gezichtspunten naar voren. Daarbij betrekt Sacks onder andere personen en gebeurtenissen uit de seculiere geschiedenis en geeft wijze lessen over wat onze moderne samenleving dient.
Wat is het gevolg geweest van alle ontwikkelingen die zich door de eeuwen heen, en zeker ook in de laatste eeuw, hebben voorgedaan in Latijns-Amerika? In dit laatste artikel over de kerk in Latijns-Amerika geef ik een kort overzicht van de diversiteit die we daar aantreffen.
Wie Latijns-Amerika zegt, zegt daarmee bijna als vanzelf: bevrijdingstheologie. Die bevrijdingstheologie is daar namelijk ontstaan. Dat was een regelrecht gevolg van de enorme sociale tegenstellingen die de samenleving van de verschillende landen in Latijns-Amerika kenmerken. Je hebt er aan de ene kant een kleine groep mensen die werkelijk steenrijk zijn, en aan de andere kant is de overgrote meerderheid van de mensen straatarm. De meest exclusieve woonwijken met alle mogelijke luxe grenzen soms letterlijk aan enorm uitgestrekte sloppenwijken waar in kleine huizen grote gezinnen wonen.
Het is dan ook te begrijpen dat in die context de aandacht als vanzelf getrokken wordt naar de sociale consequenties van het evangelie, en naar een vertaling van die consequenties voor het dagelijks leven.
Ze heeft de vermoeidheid nog in het hoofd en de benen na een jeugdweekend van de kerk: Jannet Horselenberg (40) uit Drachten doet al bijna vijftien jaar activiteiten voor kinderen en jongeren van de Christelijke Gereformeerde Kerk (CGK) Eben Haëzer in Drachten. De laatste tien jaar is ze betrokken bij de zondagsschool.
‘Steeds schoof ik een leeftijdscategorie op in het vrijwilligerswerk voor kinderen,’ zegt Horselenberg. Wat begon bij de oppasdienst tijdens de kerkdienst werd vervolgens meehelpen bij de zondagsschool van de Schatgravers (4-7 jaar), de Padvinders (7-9 jaar) en nu de Wegwijzers (9-11 jaar).
Bij CGK Drachten hebben ze nog de luxe van leeftijdsgerichte groepen. ‘Helaas dunt het wel snel uit. Toen ik begon bij de Schatgravers hadden we nog zo’n vijftien kinderen per groep. Nu hebben we er zes/zeven.’ Horselenberg ziet niet alleen dat de aanwas stokt, maar ook dat de gezinnen die zich wel melden kleiner zijn.
Zo’n negen maanden geleden ben ik met twee gemeenteleden naar Mezovary gegaan. Na een reis van twee dagen kwamen we daar aan. Het blijft altijd een lange reis, maar wat is het geweldig om onze vrienden weer te zien en te ontmoeten.
Door covid en door de oorlog was het meer dan vier jaar geleden dat wij in Mezovary waren geweest. Voor ons gevoel was het veel te lang geleden dat we onze vrienden gezien hadden. In die vier jaar was er veel gebeurd en veel veranderd. Veel mensen, vooral mannen, waren vertrokken in verband met het oorlogsgeweld en de dreiging ervan.
