Bladerend in de geschiedenis van de kerk komen we heel wat tegen. In deze serie artikelen kijken we naar de periode die wel de duistere Middeleeuwen wordt genoemd. In die Middeleeuwen verbreidde het christendom zich over grote delen van Europa. Maar of Europa daarmee ook echt christelijk werd, is maar de vraag.

De algemene situatie in de tiende eeuw

In de tiende eeuw werd bijna heel Europa op de een of andere manier gekerstend. Zowel naar het noorden als naar het oosten werd de boodschap van het christelijk geloof verder gebracht.

En nu terug naar de doop: hoe zit dat nu? We zijn mensen aan wie God Zich verbonden heeft – welk teken hoort daarbij en voor wie?

Doop en besnijdenis

Jezus. De grote Big Deal die God ons geeft. Onderdeel van de deal is dat teken. Bij Abraham was dat de besnijdenis van de jongetjes op de achtste dag. Wij besnijden vandaag niet meer. Waarom niet? Omdat, zoals het verbond vernieuwd is en verdiept, ook het teken vernieuwd is.

We hebben gekeken naar de verhouding tussen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest en hoe die laatste in het Oude Testament beschreven wordt. Deze keer zien we hoe de Heilige Geest in het Nieuwe Testament naar voren komt. 

Handelingen 2 

Maar voor we dat doen is het goed om toch nog even terug te grijpen naar het vorige artikel. Toen schreef ik dat we in het Oude Testament drie beperkingen of grenzen zien als het gaat over het werk van de Heilige Geest. Dat waren de beperkingen tot Israël, beperkt in tijd en beperkt tot een enkeling met een speciale opdracht.

Met dat in ons achterhoofd gaan we samen kijken naar de uitstorting van de Heilige Geest zoals die beschreven wordt in Handelingen 2. Na de hemelvaart van de Heere Jezus zijn de leerlingen bij elkaar gebleven in afwachting van de vervulling van de belofte die Jezus hen gegeven had. Ze zouden de Heilige Geest ontvangen, niet lang na de Hemelvaart (Hand. 1:5). Op de dag van het tweede grote jaarfeest, de dag van het Pinksterfeest, waarop de eerste vruchten geofferd werden, het feest dat precies 50 dagen na het Paasfeest en de uittocht uit Egypte begon, zijn ze nog steeds bij elkaar. En op die dag wordt de Heilige Geest uitgestort. 

U mocht onlangs uw 40-jarig jubileum vieren als predikant. Zou u met een paar trefwoorden die 40 jaar kunnen typeren?

Ik mocht de kerken van Zwijndrecht en Zwolle dienen. Als trefwoorden kies ik: zoeken en zekerheid, zuchten en zingen. Ik ben opgegroeid in een omgeving waar verschillen in geloofsbeleving voortdurend onderwerp van gesprek waren. Ik herinner me huilpartijen op verjaardagen, als er familie op bezoek was. Ik was een nakomertje en begreep veel nog niet, maar ik voelde de geladenheid van het onderwerp. Mijn afscheidspreek gaat over Lucas 11, het gedeelte dat mij ooit de moed gaf om theologie te gaan studeren, omdat Jezus daar heel stellig verzekert dat God aan iedere bidder de Heilige Geest geeft. Wie zoekt zal vinden, staat er ook. Ik ben altijd een zoekend christen geweest. Ook nooit de dominee ‘die het allemaal weet’. Preken maken was elke keer weer ‘graven’ in de Bijbeltekst en hoe kostbaar als je dan iets mag ‘vinden’, dat jou verrast en waarmee je de preekstoel op mag.