“Zie, de maagd zal zwanger worden. Zij zal een Zoon baren en Hem de naam Immanuel geven.” (Jes. 7: 14)
De kerstdagen staan weer voor de deur. Volgens de laatste berichten mogen de supermarkten dit jaar (alweer) een recordomzet verwachten. Wat dat betreft lijkt er van economische crisis geen sprake. Of is het een laatste oase, voordat we het – volgens sommige deskundigen – zware woestijnjaar 2013 ingaan? Wie het weet mag het zeggen.
“Ik heb echt mijn huiswerk gemaakt hoor mam!” zeg jij. “Ow, bewijs dat maar eens dan,” zegt ze terug. Jij dus snel naar boven om je gemaakte werk te halen (of niet natuurlijk). Bewijzen, dat doen we eigenlijk de hele dag door. Op school bijvoorbeeld, met wiskunde: “Deze hoek moet 35 graden zijn want de andere hoeken zijn 145.” Of een bewijs dat je de Efteling in mag, het toegangskaartje (heel belangrijk natuurlijk). Heel de dag door zijn we bezig met bewijzen. Maar God, kun jij die ook bewijzen?
Wachten, wie houdt nu van wachten? Wachten op de bus, wachten op je juf, wachten totdat mama thuis is of wachten totdat je jarig bent. Wachten is vaak niet erg leuk. Het maakt je ongeduldig en je hebt het liefst dat datgene waar je op wacht direct gebeurt. Helaas gaat dat bijna nooit op. En vaak is dat maar goed ook. Van wachten kun je geduldig worden en je wordt geoefend in het wachten. Want wachten duurt vaak lang, maar als je daardoor een mooier karakter krijgt is dat veel waard. In deze tijd heb je ook veel dingen waar je een soort van op wacht. Verwachten noemen we het ook wel. Je verwacht misschien wel leuke cadeaus voor sinterklaas, maar het is rond deze tijd ook advent. Vaak worden er kaarsjes aangestoken en tellen we af voor kerst. Maar (ver)wachten? Je weet toch wanneer het Kerst is? Waarom is er dan advent? We vieren immers het door kaarsjes aan te steken?
Het woord crisis is een woord dat veel mensen niet meer kunnen horen, maar ondertussen heeft iedereen het er wel over. Tegelijkertijd zitten we nu ook in de weken voor kerst, de adventsperiode, en mogen we dus God dankbaar zijn voor de komst van Zijn Zoon. Maar kunnen wij in deze tijd van crisis wel echt dankbaar zijn?
We leven nu in een tijd van crisis. Het is niet de eerste keer dat er zoiets is. In de geschiedenis is er al veel vaker een crisis geweest en ook in de Bijbel is er meerdere malen sprake geweest van een crisis. Bijvoorbeeld toen het volk in Egypte zat of toen het volk 40 jaar in de woestijn moest leven en later toen ze verdrukt werden, er oorlogen waren en ze in ballingschap waren in een ver land. In het niet zo bekende boek van de profeet Habakuk gaat het ook over crisis. Hij leefde in de tijd vlak voor de ballingschap en de val van het rijk Juda. In deze tijd speelt er dus in het land Israel een ernstige crisis, zowel geestelijk in het dienen van God als in de dreiging van de Babyloniërs.
Vraag:
Soms heb ik iets dat ik wil verkopen. Tegenwoordig kan dat heel makkelijk via sites zoals marktplaats. Maar hoe moet je omgaan met het feit dat mensen dan ook op zondag je advertentie bekijken? Zelf vind ik het altijd vervelend wanneer mensen op zondag bellen naar aanleiding van een advertentie, dus vermeld ik geen telefoonnummer waarop ik ‘s zondags bereikbaar ben. Of is het beter om op zaterdagavond de advertentie weer te verwijderen? Of gaat het hier meer om de verantwoordelijkheid van degene die op zondag op marktplaats rondkijkt?
