Kamer
Een nieuwe gewoonte lijkt landbreed door te breken: op de man spelen. De rellen bij Hoek van Holland zijn daar een extreem voorbeeld van. De speciale agenten die hooligans in de hand moeten houden, waren bij de laatsten met naam en toenaam bekend. Dat hebben ze geweten! Het laatste redmiddel om hun vege lijf te redden was het trekken van pistolen. Met fatale gevolgen. Het bleek ook tijdens de Algemene Beschouwingen. De Minister-president werd onophoudelijk persoonlijk aangevallen. De verwijten aan zijn persoon waren niet van de lucht. Nu zal het waar zijn dat hij zijn dag niet had, zoals hij later verklaarde, maar dat laat onverlet dat Kamerleden in woord en bejegening zich respectloos opstelden en oordeelden. Er heerste een sfeer van woede en agressie, die papieren vorm kreeg in een motie van wantrouwen. Dat laatste zal wel wettig zijn en reglementair kunnen, maar het openbaart een haatdragende houding en een spelen met onheilig vuur. Alles werd geoorloofd geacht om maar te scoren voor eigen gelijk of eigen populariteit. Inhoudelijk, zo was ieders oordeel, was het een weinig diepgaand of verheffend debat. Er werd meer gelet op de poppetjes dan op het spel. Het politieke ambacht dolf het onderspit op enkele uitzonderingen na. Zoals vaker vormde Bas van der Vlies een welkome uitzondering. Inhoudelijk en waardig voerde hij het debat.

Tijdens de Algemene Beschouwingen na Prinsjesdag, stelde Geert Wilders volgens mij de meest absurde belastingregel voor die ik ooit gehoord of gelezen heb. Er moet een belasting komen op het dragen van hoofddoekjes onder de naam van ?Kopvodden tax?. Het woord alleen al straalt een ongekende minachting uit. Dragers van dergelijke hoofddoekjes, en we weten allemaal dat dat hoofdzakelijke moslima?s zijn, zouden per jaar duizend Euro belasting moeten betalen.

De rekensom heb ik niet gemaakt, maar ik verwacht niet dat we daarmee het bedrag van 35 miljard per jaar halen dat bezuinigd moet worden. Afgezien daarvan is het natuurlijk een gotspe om belasting te gaan heffen op geloofsuitingen. Naast de hoofddoekjes heb je dan nog baarden, pijpenkrullen, keppeltjes, kruisen aan kettingen, nabijten, pijen, soutanes, toga?s en ga zo maar door. Gelijke monniken, gelijke kappen, zeg maar.

Voor mij is het terecht dat vrijwel de gehele Tweede Kamer tegen Geert Wilders in verweer kwam. Het is echt niet te bevatten dat een politicus, met in de peilingen een zetelaantal van ongeveer 30, met droge ogen een dergelijk voorstel kan doen. Aan de andere kant, de meeste andere voorstellen hebben nu ook niet een niveau waar enige intelligentie vanaf straalt.

Zo maar even een rijtje koppen die ik op een nieuwssite op internet tegenkwam:

?Productie en omzet industrie blijven laag?, ?CPB minder somber over werkloosheid?, ?Bescheiden winst voor ING?, ?Aantal faillissementen verdubbeld?, ?Weer minder verhuizingen?, ?Kabinet waakt voor optimisme?, ?Nederlandse economie verder gekrompen?, ?Duitse economie groeit weer?, ?Aegon boekt toch verlies?, ?Nederland blijft in recessie?, ?Flinke daling aantal vacatures?, ?Franse economie uit recessie?, ?Nederland nog niet uit recessie?, ?Huizenprijzen blijven dalen?, ?Zorgpremie wordt fors duurder?, ?ING positiever over Nederlandse economie?, ?Balkenende pessimistisch over recessie?.

En dit is alleen nog maar een rijtje van de tweede week van augustus. Daarvoor en erna zullen nog tientallen van dergelijke krantenkoppen verschijnen. Wanneer je dit zo leest, is het een en al doffe ellende. We zitten diep in de recessie en dat gaat nog wel een tijdje duren. Frankrijk en Duitsland krabbelen weer wat op, maar voor Nederland geldt dat nog niet. We moeten niet vergeten dat Frankrijk en Duitsland beide grote auto-industrie?n hebben, die door regeringsingrepen weer enigszins gaan renderen, bijvoorbeeld door de slooppremie. Voor Nederland geldt dat uiteraard niet.

Stel: In het voorjaar krijgt u ineens zin in een appeltje. Maar de fruitmand is helaas leeg. Geen nood, want in de tuin staat een appelboom.
Bij de boom gekomen is er geen appel te bekennen. Woedend loopt u naar de schuur, pakt een bijl en hakt de boom om. Nu geen appel - dan maar nooit meer een appel.
De buren, die het zien, beginnen ernstig aan uw verstandelijke vermogens te twijfelen. En terecht.

Deze week lazen we een dergelijk verhaal in de Bijbel.
Jezus, op weg naar Jeruzalem, krijgt honger. In de verte ziet hij een vijgenboom staan en Jezus gaat er naar toe om te eten. De evangelist Markus schrijft dan dat het nog geen vijgentijd is. Als er dan ook niets te eten valt, wordt Jezus zo boos dat hij de boom vervloekt. Als ze er de volgende dag langskomen, is de boom verdord.

Als je dit zo leest, dan verdenk je Jezus toch wel van onredelijk gedrag. Want hoe kan hij nu verwachten dat er iets aan die boom moet zitten, terwijl het nog veel te vroeg in het jaar is. Na het Bijbellezen hadden we het er over dat dit gedrag toch helemaal niet bij de Here Jezus past. Hij was altijd bezig met mensen beter te maken, doden op te wekken. Er staat zelfs geschreven: het geknakte riet zal Hij niet verbreken. Hij is altijd bezig om heel te maken. En dan verwoest hij een boom die niets verkeerds doet!
Waarom?
We kwamen er niet uit.

Naast mijn dagelijkse werk mag ik zo nu en dan graag even in onze tuin werken: snoeien, de dode bloemen verwijderen, gras maaien, enz. Wat ik het minst leuke in de tuin vind om te doen is onkruid wieden tussen de tegels en straatklinkers. Ik kan natuurlijk ook met een spuitbus het onkruid te lijf, maar voor mijzelf ben ik daar geen voorstander van. Dus neem ik vandaag een mesje en probeer het allemaal zo goed mogelijk te verwijderen. Wat daarbij opvalt, is dat waar het minst gelopen wordt, het meeste onkruid groeit. Het stukje van de voordeur naar de openbare weg is vrij schoon. Niet verwonderlijk, want hier worden de meeste voetstappen gezet. Onkruid tussen de tegels, iets ergers is er bijna niet. Je ziet dat ook wel op die oude binnenweggetjes. Boven Dokkum is ook een aantal wegen, waar zo nu en dan alleen landbouwverkeer over rijdt. En een onkruid dat daar groeit!

Terwijl ik zo bezig ben, schiet mij ineens iets te binnen over onze vakantie van een aantal jaren terug. In het dorpje stond een mooi idyllisch kerkje, mooi verscholen tussen de bomen. Vanaf de weg te bereiken via een pad, bestraat met klinkers. Tussen de straatklinkers groeide overal gras en diverse soorten onkruid. Een teken, dat er maar weinig voetstappen over gingen? Ik vrees van wel. Het kerkje kon gemakkelijk 200 mensen herbergen. Maar hoeveel zouden er zondags nog over die straatklinkers lopen om het Woord van God te horen? Dertig misschien? Duidelijk was wel, dat het er niet veel waren, want anders zou het onkruid weinig kans krijgen. En dan hebben we het alleen nog maar over het onkruid tussen de straatstenen.

Pagina 118 van 120

Kerkdiensten

Commentaar

  • Zien en zijn 2025-06-07 08:46:46

    Ik worstel ermee. Onlangs hoorde ik twee uitdrukkingen die me sindsdien bezighouden. Het ging over...

  • Eeuwig dankbaar 2025-05-24 07:16:04

    Doetinchem heeft zich mooi op de kaart gezet. Dit jaar vierde koning Willem-Alexander zijn...

  • Rust 2025-05-10 07:24:12

    Een aantal (grote) bedrijven heeft er in de afgelopen jaren voor gekozen om een vierdaagse...

  • Bevrijding en vrede – wij gedenken 2025-04-25 08:13:45

    Dit nummer verschijnt kort voor de officiële dodenherdenking – met de kransleggingen op de Dam in...