De Christelijke Gereformeerde Kerken stonden voorheen bekend om hun diepe verlangen om elkaar vast te houden. Ook al waren de thema’s ingewikkeld, denk aan vertalingen van de Bijbel, berijmingen die gezongen mochten worden, het uitzenden van diensten via radio en zeker via de televisie, men vond altijd een manier om elkaar vast te houden.
De wereld is mooi. Wie op vakantie is, zoekt die schoonheid en zal daarvan genieten, eventjes voorbij kijkend aan de minder mooie dingen. De aarde is zeker mooi, zelfs volmaakt gemaakt door de Schepper. Het scheppingsverhaal vertelt dat in een notendop. Zes dagen had de Here God daarvoor nodig en op de zevende genoot Hij van zijn creaties. Prachtig.
Vanaf het begin van deze maand is op tv de documentaire Sextortion te zien. Bij sextortion wordt een slachtoffer afgeperst met seksueel beeldmateriaal. In die documentaire worden enkele jongeren gevolgd die dat hebben meegemaakt. Het heeft ingrijpende gevolgen in hun leven. Sommigen zien alleen nog een uitweg in de dood. Aangrijpend hoe jonge levens zo stukgemaakt kunnen worden.
Zeven jaar oud was ik, bijna acht. Ik herinner me nog goed dat ik naar voren mocht komen in de kerk. Het was jeugdzondag en ik kreeg mijn eigen bijbeltje. Uit die bijbel mocht ik voorlezen wat er voorin geschreven was: Jozua 1:5c: ‘Ik zal u niet begeven en u niet verlaten.’
Ik was er blij en voorzichtig mee. En dat ben ik nog steeds. Hij staat (tussen veel andere bijbels ondertussen) in de studeerkamer. Maar het is belangrijk dat zo’n bijbel daar niet maar staat, maar dat hij gebruikt en gelezen wordt!
Ik was weer in Indonesië, samen met vier studenten van de Theologische Universiteit Apeldoorn. Weer, want vorig jaar was ik er ook al, toen met twee studenten. Beide reizen hebben een diepe indruk op me gemaakt, omdat we meegenomen werden op een zogenaamde gospel-rally. Dat gebeurde vorig jaar op Ambon, waar we deel uitmaakten van een groep studenten die daar evangelisatietoespraken hielden op heel wat scholen. Voor die studenten hoort dat bij de opleiding. Als je studeert om dominee te worden moet je gewoon mee met zo’n reis. Dat geldt voor alle studenten, en ik kan uit eigen ervaring zeggen hoezeer het je vormt. Ik zeg wel eens (niet helemaal gekscherend): eigenlijk zou iedereen die dominee wordt eerst twee jaar de zending in moeten. Want wat leer je veel als jij als vreemdeling – want dat ben je in een zendingssituatie – een boodschap over moet brengen aan mensen in een andere cultuur en in een heel andere context. Daarom mijn serieus gemeende gedachte: iedere dominee moet weten wat het is om zendeling te zijn.
