In een voor ons ver verleden werd Jezus Christus geboren. Maar hoe lang dat ook geleden is, op dat moment maakte God een diep mysterie openbaar. Een mysterie dat zich al die tijd al ‘ergens’ had opgehouden. En dat ook vandaag nog tot ons roept.

De apostel Paulus zou namelijk later schrijven dat Jezus Christus reeds vroeger al als een soort ‘werkelijkheid’ aanwezig was. Zo was Hij reeds aanwezig in die rots waaruit de Israëlieten in de woestijn water dronken. Deze openbaar geworden Jezus zou Gods goedheid en liefde voor de mensheid gaan vertolken en waarmaken. Maar anders dan je zou verwachten. Niks met tronen of zwaarden en zo. Integendeel. Want al snel na zijn geboorte werd Jezus een vreemdeling in Egypte. Tijdens zijn bediening zette Hij kleine mensenlevens weer op de rails. Hij repte over een Koninkrijk dat nabij gekomen was. Ten laatste werd Hij gekruisigd, als was hij een weggelopen slaaf die de orde bedreigt. Dat laatste, ordebedreiger, dat klopte eigenlijk wel. De ijzeren machtsorde van landje-pik en dikke-ik werd door Jezus de wacht aangezegd. Maar wel op het niveau van ons hart, en niet met geweld.

Advent

we leven toe naar het Kerstfeest

we vieren de geboorte van Jezus

elk jaar weer

Kerstfeest staat voor vrede

op aarde

dat zingen we

ondertussen

Het waren grijze dagen in december. De bomen stonden roerloos te wachten op de eerste sneeuw. Het werd Kerstfeest. Als vanouds – zo was het al sinds eeuwen – zouden de os en de ezel weer hun opwachting maken in de stal. Naast de herders, de koningen en het paar met het kindje.

Maar dit jaar namen de dieren daar geen genoegen mee. Er werd allang gemopperd en gemord. De onvrede en het onbehagen namen toe. Alle dieren waren het er over eens dat het hoog tijd werd fel te protesteren tegen de vanzelfsprekendheid, waarmee dat allemaal gebeurde. Ze vonden zichzelf net zo geschikt om die taak in de stal te vervullen.

Daarom belegden zij een vergadering om dat allemaal eens goed uit de doeken te doen. Dat hadden ze afgekeken van de mensen. Het was toch ongehoord en aanmatigend dat altijd maar de os en de ezel voor die rol in aanmerking kwamen. Zij eisten inspraak en een democratische stemming.

Ons kerkverband telt verscheidene deputaatschappen: commissies met deskundigen op een bepaald terrein. De kerken dragen het werk van deze deputaatschappen. Ze dragen het werk financieel, maar vooral ook door betrokkenheid. Voor deze betrokkenheid is onder meer nodig dat je weet wat een deputaatschap zoal doet. In deze rubriek vertellen deputaatschappen over hun werk. Deze week een artikel van het deputaatschap kerkorde en kerkrecht.

Waarom staan er op Prinsjesdag dranghekken in Den Haag langs de route, die de Gouden Koets met de koning en de koningin aflegt? Het antwoord laat zich raden: om een vrije doorgang te waarborgen voor de koning en zijn gevolg. Waarom hebben we in de kerk een kerkorde? Het antwoord is: om een vrije doorgang te waarborgen voor de Koning en zijn woord. Daar heb je nu precies de functie van dat groene boek (de uitgave van 2011) met alle afspraken die de eeuwen door gemaakt zijn. Want de opzet van onze kerkorde dateert al van 1571, toen de synode van de Nederlandse vluchtelingenkerken gehouden werd in Emden.