‘Zolang je bidt zal Hij je geven’ lijkt het motto te zijn van de veldslag tegen Amalek en zijn volk. Het is een heel dubbel verhaal. Eerst is het Mozes die Amalek overwint en dan is het Jozua. Eerst zal God Amalek van onder de hemel uitwissen en dan weer zal er een strijd van generatie op generatie zijn. Zo geschreven lijkt het alsof de armen van Mozes altijd opgeheven zullen moeten zijn om de strijd met Amalek van generatie op generatie te kunnen winnen totdat de zon definitief zal ondergaan. Het zal te maken hebben me de eeuwig durende broedertwist.

Sjoukje is nèt klaar met het ophangen van de was op het witte houten droogrek, als ik bij haar aanbel. Even later zitten we samen aan de koffie in de huiskamer aan de Lytse wei in Drogeham. Sinds haar man Anne Marten negen jaar geleden is overleden, woont ze hier samen met een van haar zoons. Het Kerkblad komt al jaren bij hen in de bus.

Vorig jaar werd Sjoukje getroffen door een foto van een prachtig kunstwerk, gemaakt door Jan Ties Sikkema uit Hoogeveen. De afbeelding en de omschrijving ervan raakten haar diep en omdat schilderen op porselein haar hobby is, besloot ze om de afbeelding over te nemen op een tegel en die over te schilderen. Nu prijkt deze mooie tegel in haar woonkamer.

Het boek ‘Bijbels ABC’ beleefde de eerste druk in 1941. De tweede (herziene) druk was in 1966. Schrijver: K.H. Miskotte (1894-1976). Tijdens de Duitse bezetting schreef hij dit boek. Miskotte was van 1921 tot 1945 predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk en van 1945 tot 1959 kerkelijk hoogleraar te Leiden, waar hij lesgaf in dogmatiek, ethiek, kerkrecht en zendingswetenschap.

Vanaf 1938 was Miskotte werkzaam als predikant in Amsterdam met accent op werken onder intellectuelen en kunstenaars. Hij schreef ‘Bijbels ABC’ als een cursus - zoals hijzelf in het woord vooraf bij de tweede druk schrijft – ‘over de grondlijnen, de kapitale begrippen die de bijbel eigen-zijn en hem onderscheiden van andere religieuze literatuur’. Hij schrijft geen dogmatiek in zakformaat. Ook geen dogmatiek voor leken. Hij richt zich in het boek op de taal van de Bijbel. Op geheel eigen wijze brengt hij de grondwoorden van de Bijbel op de lezer over. Hij spreekt in het boek zelf over de ‘geestelijke grammatica’ van de Schriften. Die wil hij doorgeven. Hij stelt de vraag of wij verstaan wat we lezen.

In zijn vierde antithese vergelijkt Jezus lichtvaardig zweren met een werk van de boze (Mat.5,33-32). Een eed mag niet je mag breken. Maar Jezus beperkt zich in deze antithese niet tot het zweren van een eed. Kinderen van het koninkrijk moeten in alles wat ze zeggen betrouwbaar zijn.

Met een eed bevestig je een uitspraak. Je roept God erbij als getuige. Jezus onderstreept echter dat kinderen van het koninkrijk altijd betrouwbaar moeten zijn in hun spreken. En als je betrouwbaar bent in wat je zegt, heb je uiteindelijk geen eed nodig. Daarom zegt Jezus dat de zijnen maar helemaal geen eden moeten zweren. 'In het geheel niet', zo voegt Jezus eraan toe (Mat.5,34a).