Wie de gesprekken in onze kerken wat volgt, merkt op dat het met regelmaat gaat over het ambt. Dan gaat het niet alleen over de vraag van man en vrouw en ambt, maar ook bijvoorbeeld over het ambt van hoogleraar dat in onze kerken is afgeschaft. Ook raakt het thema van de ambten aan de vragen naar de positie van kerkelijk werkers en evangelisten.

Als je zeven deuren verderop woont ben je op Urk nog steeds een buurman. Het is een wat onbestemd huis dat jarenlang als opslag heeft gediend voor de aanpalende slagerij. Nu is het weer een woonhuis. Er is een Aziatisch uitziende man neergestreken die ik soms met zijn twee honden zie wandelen. Op Urk nemen we zoiets niet voor kennisgeving aan. Wie is die man? Als ik hem tegenkom groet ik hem en probeer contact te leggen, maar hij is niet erg tegemoetkomend. Aziatische mensen zijn veel minder direct dan westerlingen. Inmiddels heb ik via de tamtam vernomen dat hij voorganger is bij een gemeente van de Zevende-dags Adventisten. Een kerkelijke groepering die niet op Urk samenkomt maar in Lelystad. De slager weet me te vertellen dat hij in Kampen studeert. Dat maakt me nog nieuwsgieriger.

Dit boekje is geschreven met het oog op jonge christenen, zo doet de schrijfstijl en aanspreekvorm (‘jij’) vermoeden. In acht hoofstukken komen verschillende woorden aan bod, zoals zien, verzadiging, vreugde en proeven.

In een eerder tweeluik bespraken we de visie van de Vroege Kerk op de Schepping in de Oudheid. We gingen in op verschillende visies. In de heidense Oudheid waren er wel scheppingsmythes, maar een zorgvuldige uitwerking van de schepping per dag, die zowel in de Joodse als in de christelijke visie voorkwam, en eigenlijk van het Jodendom werd overgenomen in het Vroege Christendom, komt in de heidense benadering niet voor. In de tweede bijdrage zijn we ingegaan op Ambrosius’ verwerking van Basilius’ exegese van de zes scheppingsdagen in negen preken.

In het tweeluik dat we hier laten zien gaan we dieper in op de uitleg van het Genesis-verhaal in de Vroege Kerk en richten ons hierbij op de uitleg die Johannes Chrysostomus geeft van het scheppingsverhaal. Chrysostomus was bisschop van Antiochië en later van Constantinopel. Hij liet een zeer omvangrijk oeuvre na waarin hij de Schrift op een bijzondere manier uitlegt. Van Chrysostomus hebben we ook een zeer uitgebreide uitleg van Genesis over.