ImageWe zien het steeds vaker. Groepen ouderen of jongeren die, meestal in de zomermaanden, voor een aantal weken naar de armere plaatsen in deze wereld gaan om daar een diaconale taak te verrichten.
Vaak zijn er in de thuisgemeente al maanden vele acties gevoerd om de financi?n rond te krijgen. Er is een website waarin dagelijks verslag wordt gedaan van het project en, niet te vergeten,  een biddend thuisfront. De komende weken zullen we in het kerkblad een aantal artikelen plaatsen van mensen die op deze manier een deel van hun vakantie aan het diaconaat hebben besteed.
Het eerste artikel werd geschreven door Henk Bergman. Hij ging met een groep mensen naar een township bij Kriel in Zuid Afrika.


Enkele weken geleden werd ik benaderd door de redactie van het Kerkblad voor het Noorden met de vraag, of ik mijn ervaring wilde delen met betrekking tot een project in Zuid Afrika.
Ongeveer zes jaar geleden was ik een bijkeuken aan het bouwen in Drachten. Wat doe je dan als je ingegeven krijgt om een project te gaan doen in Zuid Afrika? Ga je dan die gedachtegang opzij zetten en denken: dat is niets voor mij? Of wil je je laten gebruiken?
Het was mij wel bekend, dat er ooit eens een fundering ergens in een township was aangebracht op z?n Zuid Afrikaans, om daar ooit nog eens wat mee te doen. Dat ergens lag ongeveer 150 km ten westen van Johannesburg, dichtbij Kriel.

ImageDe plantenveredeling in Nederland staat in vergelijking met het buitenland op een heel hoog niveau. Nederlandse veredelingsbedrijven en zaadvermeerderingsbedrijven zijn wereldbe-roemd en ook over de hele wereld actief. De veredelingsbedrijven staan voortdurend voor nieuwe uitdagingen, de landbouwsector heeft behoefte aan nieuwe rassen die bijvoorbeeld een hogere opbrengst hebben of resistent zijn tegen bepaalde ziekten waardoor er geen of minder chemische bestrijdingsmiddelen hoeven te worden gebruikt.

Het ontwikkelen van deze nieuwe rassen kan zowel door het klassieke kruisen als door gene-tische modificatie. Maar voor beide technieken is het belangrijk dat er voldoende genetische variatie is. En om deze genetische variatie te waarborgen heeft de internationale veredelings-sector op Spitsbergen een genenbank ingericht, waar bij lage temperaturen van heel veel ver-schillende gewassen verschillende rassen worden bewaard. Het bouwen, inrichten en beheren van deze genenbank kost veel geld, maar omdat genetische variatie erg belangrijk is en de biodiversiteit wereldwijd ernstig terugloopt, heeft men er zoveel geld voor over. Voor het in stand houden van soorten en het verder ontwikkelen van rassen is genetische diversiteit van levensbelang!

Diversiteit in de kerk
Maar wat in de landbouwsector geldt, geldt dat ook in de kerk? Is het in de kerk ook zo dat diversiteit van levensbelang is? Ik denk dat de meeste mensen deze vraag in eerste instantie met ?nee? zullen beantwoorden. Diversiteit in de kerk, is zeker niet van levensbelang. Nee, het wordt eerder als lastig en misschien wel als bedreigend ervaren. 

ImageDe meeste gemeenten zijn niet anders gewend dan het Heilig Avondmaal te vieren door gezamenlijk het brood te eten en de wijn te drinken uit ??n of meer grote bekers. De bekers gaan van hand tot hand de kerk door, of worden aan tafel aan elkaar doorgegeven. Met het oog op de hygi?ne is de vraag gerechtvaardigd of het niet beter is om over te stappen op kleine bekertjes.

Ongeveer honderd jaar geleden gingen er voor het eerst stemmen op om niet meer uit de gezamenlijke beker te drinken om hygi?nische redenen. Het zou beter zijn om over te stappen op kleine bekertjes. In veel gemeenten is daar nooit gehoor aan gegeven. Maar er zijn broeders en zusters die zich zorgen maken en vrezen dat zij medegemeenteleden besmetten met hun eigen ziektekiemen of dat zij zelf besmet worden door andere gemeenteleden. Momenteel met de dreiging van de Mexicaanse griep wordt het tijd stil te staan bij de vraag of de gemeente over zou moeten stappen op het gebruiken van kleine bekertjes.

Maatschappelijke verantwoordelijkheid
De kerk staat midden in de maatschappij en heeft daardoor ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Als het maar enigszins mogelijk is bij te dragen aan een beperking van het besmettingsgevaar van bijvoorbeeld de Mexicaanse griep, zou dat zeker niet achterwege gelaten moeten worden. Deze maatschappelijke verantwoordelijkheid moet uiteraard wel afgezet worden tegen de eigen, kerkelijke, principes. Daarom is het van groot belang om te onderzoeken of het gebruik van kleine bekertjes afbreuk zou doen aan het gezamenlijk vieren van het Heilig Avondmaal.

Image?Om het hart van jongeren!? Met deze woorden geven we weer wat de diepste drijfveer van het Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) is. Kees van Vianen, bureaumanager van het LCJ: ?Meer en meer wordt het LCJ op plaatselijk niveau uitgenodigd voor advisering en toerusting. We gaan dus meer het land in met ons aanbod.?

Was er vanaf 1984 met name aandacht voor de kerkjeugd die aangesloten was bij jeugdclubs en (vanaf 2007) zondagsscholen, vanaf nu denken we breder en ondersteunen we veel meer het plaatselijk jeugdwerk, waarbij we  oog en hart hebben voor alle jongeren. Als ??n van de jongerenorganisaties binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken wil het LCJ er zijn voor alle jongeren van de gemeenten tussen 0 en 27 jaar. Hierbij laat het LCJ zich leiden door de Bijbel als het onfeilbare Woord van God en de daarop gegronde belijdenisgeschriften. Heerlijk oud, maar ook prachtig nieuw! Met een hart voor jongeren!

Alle activiteiten van het LCJ worden georganiseerd voor, en vaak ook samen met, jongeren. Hiervoor ontwikkelen we leeftijdsgericht materiaal. Dit najaar houden we opnieuw kadervormingavonden voor alle leidinggevenden en organiseerden we  een jeugdappel voor  16+ jongeren. De Bijbelstudieconferenties voor 23+ en 16+ zijn volgeboekt en er staat  in december een extra  Kruispuntconferentie over huwelijk en gezinsvorming op de agenda. In Middelharnis ?loopt? in deze periode de cursus vertellen voor leidinggevenden van zondagsscholen en kinderclubs; die hopen we begin volgend jaar in Dordrecht te starten. Een overzicht van alle activiteiten en materialen is te vinden op de website, www.lcj.nl.

ImageMet veel tamtam wordt de nieuwe mode aangeprezen. Via folders, reclame in kranten en op tv. Wie van ons wil niet meedoen met de mode?

We willen er netjes bij lopen.
Dat gaat dan over onze kleding.
Maar al jarenlang is er op geestelijk terrein ook een mode gaande. Steeds vaker en luider horen we: "We weten het niet meer. Hoe zit dat nou precies? Kun je alles nog wel geloven?".  Wanneer het met veel wapengekletter wordt aangekondigd, zijn we nog wel op onze hoede. Maar, o wee, wanneer het op kousenvoeten komt...  Zelfs geleerden durven vandaag te zeggen: "Wie twijfelt, gelooft pas echt".  Twijfel neemt de plaats in van geloof.  Met andere woorden: geloven is twijfelen en twijfelen is geloven. Hoe meer twijfel, hoe groter je geloof!  Iemand heeft zelfs in een interview over de Friese versie van de Matth?us Passion het zo gezegd: "Omdat er op de preekstoel te weinig over twijfel gepreekt wordt, zijn de kerken leger geworden". Dat is wapengekletter en kun je herkennen als vals.  

Maar, wees eerlijk. Het woordje geloven heeft voor ons ook vaak de betekenis van: ik weet het niet zeker; het zou zo kunnen zijn, maar ook wel anders. Voorbeeld: je vraagt aan je buurvrouw: "Waar is je man? Ik wil hem even spreken". Buurvrouw zegt: " Ik geloof dat hij achter op de tuin is". Ze weet het dus niet zeker, maar denkt dat hij in de tuin is. Heeft zo het woordje geloven voor ons ook niet vaak dezelfde betekenis?

Commentaar

  • Storm in de CGK 2025-07-04 17:44:42

    De afgelopen jaren en zeker de afgelopen maanden en weken zijn voor onze Christelijke...

  • Hellend vlak 2025-06-21 09:25:10

    Net als veel anderen denk ik met weemoed terug aan vroegere tijden. Binnenkort word ik...

  • Zien en zijn 2025-06-07 08:46:46

    Ik worstel ermee. Onlangs hoorde ik twee uitdrukkingen die me sindsdien bezighouden. Het ging over...

  • Eeuwig dankbaar 2025-05-24 07:16:04

    Doetinchem heeft zich mooi op de kaart gezet. Dit jaar vierde koning Willem-Alexander zijn...