ImageOp 29 juni a.s. is het 25 jaar geleden dat ds. G.P.M. van der Linden als predikant werd bevestigd in de gemeenten Doesburg en Doetinchem.
In onderstaande Spotlight vertelt hij hoe zijn leven als predikant verder is verlopen.

Een beschaafde dominee

Nee, deze titel is niet gekozen om mezelf een veer op de hoed te steken. De achtergrond is anders. De link ligt nl. naar iemand die veel betekend heeft voor mij. (Overigens ben ik niet de enige die zichzelf graag zo noemt, ook prof. dr. H.G.L.Peels vindt het fijn zo genoemd te worden. Wij beiden hebben nl. jarenlang onder het gehoor gezeten van ds. H.v.d.Schaaf). U legt de link al. Door zijn prediking zijn we gevormd, geschaafd. Het is dan ook een eretitel.
Hij was het ook die mij op 29 juni 1984 bevestigde in de dubbele gemeente van Doesburg en Doetinchem. Tien jaar mochten we daar werken.
Doetinchem was, burgerlijk gezien, een groeikern. Vandaar dat daar in 1982 een zelfstandige gemeente vanuit Doesburg werd ge?nstitueerd. De snelle groei van de gemeente noodzaakte de kerkenraden om te zien naar een andere oplossing, daar de werkdruk van twee gemeenten te zwaar werd. De oplossing kwam door met de gemeente van Nijmegen een trio te gaan vormen. Kandidaat M.C. Mulder nam het beroep aan. Zo ontstond in 1988 een unieke situatie in de kerk: twee predikanten voor drie gemeenten.
Ook dat was best druk. Dat betekende bijna iedere zondag drie keer preken. Doesburg: 9.30 uur, Doetinchem 11.15 uur, Nijmegen 17.00 uur. De Heere zegende deze samenwerking en terugkijkend geven we Hem de eer!

De afgelopen weken volgden we in een serie mensen in hun diverse beroepen- van boer tot makelaar. Mooi om te zien en horen hoe zij hun werk beleven. Hoe zij daarin een plaats geven aan hun geloof in God. Maar ook kwam verschillende keren naar voren dat het soms moeilijk is om oprecht christen te zijn en te blijven in je beroep. Hoe blijf je de overheid gehoorzaam, wanneer er verregaande milieumaatregelen worden opgelegd? Hoe blijf je eerlijk bij de verkoop van producten? Het boekje Dilemma?s op je werk gaat daar dieper op in. Het is uitgegeven in samenwerking met de Reformatorisch Unie en is een derde deel in de serie ?Christen zijn op de werkvloer?.
Het is goed dat er concreet geschreven wordt over deze vraagstukken en dat christenen in en bij hun werk deze christelijke handreiking krijgen. Te vaak en te veel zijn we op de werkvloer anonieme christenen. We vinden het maar moeilijk om hoorbaar en zichtbaar te maken op maandag wat we op zondag hebben gehoord en beleden. Komt bij dat de werkvloer, om zo te zeggen, meer en meer ?verzakelijkt? is. Het persoonlijke contact is er door alle moderne communicatiemiddelen minder. Er is ook minder tijd voor want alle werk in fabriek en tehuis is stipt ingepland. Er is nauwelijks tijd voor een praatje. Voeg daar ook nog eens bij, dat we vandaag aan de dag ?privacy?hoog in het vaandel hebben. Je bemoeit je niet met de ander, tenzij... We laten daardoor en daarbij toch wel kansen liggen. Te gauw worden we grijze muizen en te gemakkelijk laten we ons meeslepen in de teneur (of moet ik zeggen: terreur) van de werkvloer.

ImageBij de redactie kwam het verzoek binnen om een aantal mensen met een eigen bedrijf, iets te laten vertellen over hoe zij het christen-zijn vanuit hun bedrijf in praktijk brengen. Diverse aspecten mogen daarbij aan bod komen. Bijvoorbeeld: hoe ga je om met je personeel, is christelijk zaken doen mogelijk, hoe milieuvriendelijk worden producten gefabriceerd, draait alles om geld, is er ruimte voor persoonlijk geestelijk leven, enz. Dit is het laatste artikel in deze serie.
Aan het woord is de makelaar.


Mijn naam is Arend Otten, geboren op 2 maart 1949, al vele jaren getrouwd met mijn Betsy en woonachtig in Hoogeveen. Samen hebben we drie zonen, twee schoondochters en inmiddels ook twee kleinkinderen. Ons gezin is lid van de CGK Hoogeveen en in die kerk mag ik ook dienen als ouderling. Ik ben christen.

Omdat mijn ouders een melkveebedrijf hadden, ben ik opgegroeid op de boerderij. Dus je kunt wel stellen, dat ik een agrarische vooropleiding heb gehad. Na het vervullen van de militaire dienst kwam ik te werken in de makelaardij. Veel van mijn familieleden, inclusief mijn ouders, zijn ge?migreerd naar Canada. Van het een komt het ander en zodoende is onze agrarische makelaardij later uitgebreid met een afdeling emigratie en dan speciaal naar Canada. Ons bedrijf helpt de klant dan ook met het hele proces van voorbereiding, aanvraag van visums, de verkoop van het bedrijf in Nederland en de aankoop van een bedrijf in Canada. Met daarbij dan nog de fiscale en financi?le afwikkeling in Nederland. Makelaardij A. Otten Agrarisch Onroerend Goed bestaat uit zes personen.

ImageDeze week het laatste artikel in deze serie. Na ruim zeven jaar in Denemarken te hebben gewoond, blikt Harm Jan Kj?r Feijer terug over wat hem bewoog naar het noorden te vertrekken, de verschillen in de cultuur en de kerkelijke situatie.

Het is dit jaar alweer tien jaar geleden dat ik uit Nederland vertrok. Na mijn studie bestuurskunde in Enschede, werd ik uitgezonden voor twee jaar vanuit mijn plaatselijke gemeente (Christelijke Gereformeerde Kerk) in Hoogeveen via de IFES in Athene, Griekenland om daar buitenlands studentenwerk op te zetten. In die tijd leerde ik ook mijn Deense vrouw, Trine, kennen en besloten we na een korte stop in Nederland, nu bijna acht jaar geleden, de stap naar Denemarken te nemen, waar mijn echtgenote destijds met haar studie bezig was. Daar zijn we na een half jaar getrouwd en we hebben nu een prachtzoon, Jesse, van 1,5 jaar.

Onze woon- en werksituatie
We wonen aan de oostkust van het schiereiland Jutland in een grote plaats genaamd Horsens (ca. 80.000 inwoners). Hier wonen we in een voor Nederlandse begrippen groot huis, dat we nu aan het opknappen zijn. Toen ik naar DK kwam, was de eerste prioriteit de taal leren. Dat bleek niet al te moeilijk voor een Nederlander. Ik kreeg al vrij snel een baan in de dagopvang. In Denemarken is dat allemaal via de overheid geregeld, aangezien hier zowel de man als de vrouw voltijd werkt. Na een half jaar kreeg ik werk bij Youth for Christ Denemarken, waar ik tot eind 2008 heb gewerkt. Op dit moment ben ik bezig met een carri?reshift en op zoek naar werk in een andere branche. Mijn vrouw werkt parttime als muziek- en godsdienstleraar aan het voortgezet onderwijs (vgl. bovenbouw HAVO/VWO) en is dirigent van twee gospelkoren.

Image2009 is niet alleen het jaar van Calvijn. Ook Charles Robert Darwin blaast dit jaar zijn deuntje mee. In 1809 werd hij geboren. En 200 jaar na dato is dat aanleiding om ook van een Darwinjaar te spreken. Als het over de evolutieleer gaat kunnen we uiteraard niet om Darwin heen. Zaterdag 6 juni verzamelden zich in de Kruiskerk te Nijkerk creationisten, aanhangers van de evolutieleer en iedereen die opvattingen daar tussen in heeft. Ondergetekende bevond zich onder de aanwezigen en doet hieronder verslag van een boeiend congres.

Bedoeling van de bijeenkomst was om als christenen met elkaar in gesprek te gaan over schepping en evolutie. Els van Dijk (directeur van de Evangelische Hogeschool te Amersfoort) die de zieke ds. A. van der Veer verving, zette ons schrap voor het luisteren naar zes bijdragen: twee theologen, een fysicus, een evolutiebioloog, een chemicus en een moleculair biofysicus.  

De Bijbel
Prof. Dr. Barend Kamphuis, hoogleraar dogmatiek in Kampen (GKv), beet het spits af. Het begin van Genesis is onthulling, openbaring van God. Het gaat Kamphuis te ver de eerste verzen van de Bijbel te duiden als exacte informatie. De neiging van de creationist om dat wel te doen wijst hij af. Als iemand exact gaat dateren met behulp van Genesis 1 schiet hij daarmee aan de bedoeling van de schrijver voorbij. De evolutionisten die in God geloven houdt hij echter voor dat Genesis 1 wel degelijk geschiedenis is. Het is geen mythe. Het gaat over de verhouding tussen God en mens en er vinden beslissende gebeurtenissen plaats. Waar het om draait in het eerste hoofdstuk van de Bijbel is, volgens de hoogleraar, het recht van God. Het verwijt dat God het kwaad in de wereld heeft gebracht wordt in Genesis 1 weerlegd door de telkens terugkerende woorden dat God zag dat het goed was.

Commentaar

  • Opgaan, blinken en verzinken 2024-12-20 15:38:18

    Het is december 2024 en er ligt al heel wat geschiedenis achter ons. Zo’n tweeduizend jaar sinds...

  • Dochters van Pakistan 2024-12-06 18:48:02

    Sinds kort woont onze jongste zoon met zijn vrouw en drie kinderen weer op Urk. Acht jaar lang...

  • Redenen tot dankbaarheid 2024-11-23 09:35:54

    Op het moment dat ik dit commentaar schrijf, is het dankdag voor gewas en arbeid. De Bijbel op...

  • Skincare routine 2024-11-09 16:44:34

    Vandaag de dag zijn er heel wat filmpjes op Youtube te bekijken die gaan over het verzorgen van je...