Pleeg geen echtbreuk (2)

In het zevende gebod spreekt God de man aan. Hij mag het huwelijk van zijn naaste niet breken door omgang te hebben met diens vrouw. Dit gebod gaat ervan uit dat de vrouw het eigendom van de man is. Maar dit eigendomsrecht is niet absoluut. Dat blijkt ook uit de mohar, de bruidsprijs.

De mohar was niet een koopsom in de strikte zin van het woord, maar eerder een bekrachtiging van een overeenkomst. De overeenkomst hield in dat de familie van de bruidegom het meisje in hun kring adopteerde. De prijs was dus eigenlijk een loskoop uit het gezag van haar vader. Zij werd daardoor niet zomaar het bezit van haar schoonfamilie, maar was losgekocht uit haar vaderlijk huis met het oog op haar huwelijk. Het heer-zijn van de man betekende dat hij beslissingsbevoegdheid had en niet dat hij met haar kon doen en laten wat hij wilde.

Op vrijdag 01 oktober was het feest in Apeldoorn. Ons redactielid Jan van 't Spijker promoveerde op een proefschrift met als titel 'To Participate in God's Mission: looking for an ecclesial structure to be a witnessing church today'. In dit boek gaat de promovendus op zoek naar de vraag hoe kerk-zijn vorm gegeven moet worden in een missionaire context. Ook in onze CGK zijn er sinds de GS van 2004 'zendingsgemeenten' en 'normale gemeenten', terwijl dat een oneigenlijk onderscheid is als de kerk in haar wezen missionair is. Een ander historisch besluit in 2004 was het in het leven roepen van de evangelist.

Het boek van Jan van 't Spijker wil een bijdrage leveren aan een antwoord op de vraag hoe kerk-zijn in een missionaire context er uit ziet. Hoe moet je nu tegen zulke gemeenten aankijken?

Na gekeken te hebben naar het presbyteriaal-synodale stelsel en de spanningen die aan deze vorm van kerkregering inherent zijn, willen we in dit derde artikel kijken naar het nut van het kerkverband.

We doen dat in drie kringen – plaatselijk, regionaal en landelijk -, waarbij in grote lijnen verschillende onderdelen van het kerkverband aan de orde komen. Cursief gedrukte zinsdelen zijn letterlijke citaten uit de kerkorde.

Op onze redactievergaderingen van het ‘Kerkblad voor het Noorden’ wordt altijd een stapeltje boeken uitgedeeld. Het is zaak om dan niet te begerig te zijn. De bedoeling is natuurlijk dat de uitgedeelde boeken gerecenseerd worden. Ik was zeer dankbaar dat de mederedactieleden mij het boek ‘Hij is goed, hij is de Koning’ van Wolter Rose gunden. De auteur is hoofddocent Semitische Talen en Culturen aan de Theologische Universiteit in Kampen. Ik ben al een tijdje gefascineerd door deze Kamper taalkundige. Daar steekt onder andere wat  jaloezie achter, of misschien kan ik beter zeggen, verlangen. Wat had ik graag Hebreeuws, Aramees en Grieks geleerd. Het heerlijke Woord van God lezen in de taal waarin het geschreven is.