De wortels van ons kerkverband liggen in de tweede helft van de zestiende eeuw – de synode van Emden. Men koos er voor een presbyteriaal-synodale kerkregering. de plaatselijke kerken zijn zelfstandig, maar verbinden zich tot een geheel door middel van kerkelijke vergaderingen. Dat levert spanning op, als het accent of te veel op het ene of te veel op het andere brandpunt komt te liggen.

Het gezag

Hoe ligt nu de verhouding tussen de meerdere vergaderingen en de plaatselijke kerk?

Allereerst dienen we oog te hebben voor de verschillende aard van het gezag. Het gezag dat een kerkenraad heeft over een gemeente komt van Christus zelf. Hij geeft zijn gemeente ambtsdragers om haar te bouwen en te bewaren. Zij spreken en beslissen op grond van het gezag dat ze van Christus gekregen hebben.

Het gezag van meerdere vergaderingen is een afgeleid en beperkt gezag. Daardoor hebben deze vergaderingen een beperkte, dienende macht.

De afgevaardigden komen niet samen namens hun ambt, maar ten gevolge van afvaardiging. Meerdere vergaderingen zijn samenkomsten van kerken en niet van ambtsdragers. Zij handelen niet krachtens hun ambt, maar volgens de constitutie en afvaardiging van plaatselijke kerken.

Plaatselijke kerken en meerdere vergaderingen horen bij elkaar en vormen een geheel.

Een (wellicht) familiefeestje. Jezus en zijn moeder zijn uitgenodigd

op een bruiloftsfeest. Ook de discipelen zijn erbij en

natuurlijk een hele hoop andere gasten.

Dan gebeurt er iets wat in die tijd en in die cultuur volstrekt

ondenkbaar was en een behoorlijke afgang voor het bruiloftspaar

en de familie is. De drank is op! En toen gebeurde er dit:

Het gebod dat volgens de gereformeerde telling het zevende is – en volgens de lutherse en rooms-katholieke traditie het zesde – luidt: U zult niet echtbreken. Dit gebod wordt ook wel weergegeven met: Pleeg geen overspel.

Dit gebod diende in het oude Israël het welzijn van mens en samenleving. God heeft zijn geboden gegeven zodat we in ons dagelijks leven niet verongelukken, maar geluk en welzijn ontvangen en beleven.

Vrijheid

Deze geboden dienen eveneens de ordening van het burgerlijk leven. Echtbreuk was in het oude Israël geen privézaak, maar een zaak waarover 'in de poort' moest worden gesproken. Zo is het toch nog steeds. Waar een huwelijk breekt, lijden niet alleen de desbetreffende ex-gehuwden schade. Uiteindelijk lijdt heel de samenleving door huwelijksontrouw schade.

Kerkgeschiedenis kun je uit boeken tot je nemen. Het is ieder aan te bevelen. Het verrijkt je geloofsleven. Als je een gelovige bent hoor je bij de Gemeente van Christus en ben je ook een deel van de kerk. Als je een deel van de kerk bent, ben je ook een deel van  de geschiedenis van de kerk. Wellicht waren je ouders lid van een kerk en je grootouders en je overgrootouders. Dat gaat op geschiedenis lijken. In dit geval op kleine kerkgeschiedenis. Meestal houden we ons bezig met de grotere lijnen. De Afscheiding bijvoorbeeld en natuurlijk de Reformatie. Maar die gebeurtenissen waren niet het beginpunt van de kerk. Je moet verder terug denken. In onze tijd zijn veel mensen weer geïnteresseerd geraakt in de Vroege Kerk. Hoe ging dat in die eerste eeuwen? Alles was toen nog zo vers. Er valt veel van te leren. Maar ook voor Pinksteren had de Heere al een volk. Het Joodse volk. Ze dienden Hem in de tempel. En nog steeds zijn we niet bij het begin. Ook voordat de Heere Abraham riep verzamelde Hij zijn kinderen. Henoch bijvoorbeeld. Hij wandelde met God. God gaat Zijn weg met Zijn gemeente op aarde. De sporen lopen vanaf het paradijs tot op deze dag en verder en verder.