In dit boek neemt Joris Luyendijk zijn lezers mee in zijn eigen ontdekkingstocht. Hij vertelt hoe hij in 2011 een droombaan krijgt aangeboden: hij mag voor de Britse krant The Guardian gaan schrijven. Maar het loopt anders dan hij had gedacht. Hoe hij het ook probeert, het lukt hem niet om ertussen te komen. Hoe goed zijn Engels ook is (hij leert zelfs wekelijks columns uit zijn hoofd!), de belangrijkste nuances krijgt hij niet mee. En hoe interpreteer je bepaalde gebeurtenissen, zoals een collega die niet antwoordt op een e-mail? De codes waren voor hem als Hollander vreemd. En degenen die de codes wel kenden, haalden hun schouders op: ‘Waar heb je het over, wees gewoon jezelf!’

Na het boekje 'Lente in de kerk' dat de PKN-predikant van wijkgemeente de Samaritaan in Rotterdam in 2020 schreef, heeft hij nu een boekje geschreven aan de hand  van de vier seizoenen. In je persoonlijke geloof en ook in de gemeente kan er sprake zijn van herfst, winter, lente en zomer. Periodes van afval en somberheid, waarbij het soms de vraag is of je de kou wel overleeft, en ook periodes van verwondering over die eerste uitbottende knop in een boom die al zolang geen teken van leven meer geeft.

In ‘Hoop voor de aarde’ beschrijft de Amerikaanse klimaatwetenschapper Katharina Hayhoe dat klimaatverandering een probleem is van ons allemaal. De klimaatcrisis lijkt een abstract probleem waar wetenschappers zich mee bezig moeten houden, maar Hayhoe beschrijft dat het een menselijk vraagstuk is.

Met dit laatste artikel sluit ik een korte serie artikelen af over de frequentie van het avondmaal. In al deze artikelen ging het – vanuit verschillende kanten – over de frequentie van het avondmaal. In dit laatste artikel sta ik stil bij het woord verbinding. Het avondmaal verbindt ons namelijk aan Christus en aan elkaar.

Verbinding

Het is Calvijn die sterk benadrukt dat het avondmaal ons aan Christus verbindt. De Heilige Geest gebruikt de zichtbare tekenen van brood en wijn om de gelovige deel te geven aan het lichaam en bloed van Christus. In het avondmaal gebeurt er dus echt iets. Niet met de tekenen van brood en wijn, maar met de gelovigen, omdat de Heilige Geest hen voedt met geestelijk voedsel.