In de kerk van de reformatie hebben ze steeds een belangrijke plaats ingenomen. Die plaats stemt overeen met hun betekenis in het oude Israël. Calvijn zag daarin bevestigd dat het verbond van de oude bedeling en van de nieuwe bedeling een geheel vormen.

Doorgaans maken we onderscheid tussen geboden in de decaloog die betrekking hebben op de verhouding tot God en geboden die betrekking hebben op de verhouding tot de naaste. Deze indeling gaat terug op een woord van Jezus (Mat.22,37-39). Ook het jodendom maakt dat onderscheid.

Lang geleden vroegen Joodse geleerden zich af:

Waarom maakte God de vrouw uit de rib van de man?

Best een interessante vraag. Temeer omdat er momenteel

allerlei vragen leven met betrekking tot de positie van de vrouw in gezin, maatschappij en kerk.

Daar komt nog een vraag bij: Waarom werd Eva niet net als Adam gevormd uit klei?

Misschien haak je nu af bij het lezen van bovenstaande, omdat je zulke vragen niet behoort te stellen, maar dan vraag ik je toch om nog even verder te lezen.

U bent op weg naar de vakantiebestemming. Ineens autopech. Een kink in de kabel. Wat een hindernis. Drie dingen betekent dat. Stoppen met waar u mee bezig was, een situatie die u niet wilt, en u kunt uw doel niet bereiken.

Zo is het ook met ons gegaan door de coronacrisis. Ineens lag bijna alles stil. Gelukkig gaan de deuren naar buiten weer een beetje open, al lukt dat in de kerk nog maar mondjesmaat.

Een bekende boom: de wilg. Wilgen groeien in waterrijke omgevingen. Bij uitstek dus in een land als Nederland. Maar ook in het vroegere Israël kon je de wilg verwachten. De wilg wordt vijf keer genoemd in de Bijbel. Een bijzondere toepassing van de wilg vinden we in Leviticus, waar het om de instelling van de Joodse feesten gaat.