U herkent het wel.
Af en toe belt iemand u om u iets aan te prijzen. Of om u te bedanken voor uw gift. Met daaraan soms de vraag of u het wilt verhogen. Volgens mij hebben de bellers eerst een cursus gevolgd. Ze weten van te voren ongeveer wat u gaat zeggen en zijn daarop voorbereid.
In dit boekje heeft Mirjam van der Vegt gebeden uit de rijke traditie van de kerk gebundeld. Letterlijk uit de kerk van alle eeuwen. Er zijn gebeden die uit de Psalmen komen, gebeden van Augustinus, Bonhoeffer, Theresia van Avila. Van lang geleden dus.
De tien geboden kregen in de middeleeuwen een steeds belangrijker plaats in de liturgie en het onderwijs van de kerk. Deze lijn is door de reformatie voortgezet. Luther begon zijn catechismi zelfs met een uitleg van de tien geboden.
Luther zag voor de wet vooral twee functies. De eerste functie heeft vooral betrekking op de overheid. De overheid kan aan de hand van de wet ervoor zorgen dat het kwaad dat mensen doen, wordt ingedamd. De tien geboden zijn een regel voor het burgerlijke leven. De tweede functie betreft het aanwijzen van zonde. De wet is een spiegel. Zij ontdekt de zondaar aan zichzelf. Zo is de wet een tuchtmeester tot Christus: ze drijft hem uit naar de verlosser van zonde en schuld.
Ann Voskamp weet in dit boekje scherp en tegelijk bemoedigend te zijn. Haar eigen ervaringen in de kerk en haar gezin geven genoeg stof om te bespreken. Tegelijk zijn het universele problemen die voor iedereen herkenbaar kunnen zijn. Haar boodschap, kort samengevat, is: God houdt van je, je doet ertoe.
Enkele treffende citaten:
In 1998 sprak onze synode uit dat de Bijbel geen ruimte geeft voor vrouwelijke ambtsdragers. Een flink aantal afgevaardigden was het met deze beslissing niet eens. Maar de synode had gesproken, de kous leek af. De werkelijkheid is echter anders, zoals te verwachten viel. Opnieuw ligt het hete hangijzer op de tafel van de lopende synode. Tijd voor een terugblik en voor bezinning.
Steeds meer gemeenten gingen samenwerken met de NGK of/en de GKV, daartoe gestimuleerd door de synode. Toen eerst de NGK en later de GKV besloten de ambten voor de zusters van de gemeente open te stellen, besloot een aantal samenwerkingsgemeenten vrouwelijke ambtsdragers te (gaan) bevestigen. Wat moeten daarvan de consequenties zijn voor het christelijk-gereformeerd smaldeel van die gemeenten? Vrouwelijke ambtsdragers en een verbod op de vrouw in het ambt zijn toch twee onverenigbare standpunten?
