Ann Voskamp weet in dit boekje scherp en tegelijk bemoedigend te zijn. Haar eigen ervaringen in de kerk en haar gezin geven genoeg stof om te bespreken. Tegelijk zijn het universele problemen die voor iedereen herkenbaar kunnen zijn. Haar boodschap, kort samengevat, is: God houdt van je, je doet ertoe.
Enkele treffende citaten:
De tien geboden kregen in de middeleeuwen een steeds belangrijker plaats in de liturgie en het onderwijs van de kerk. Deze lijn is door de reformatie voortgezet. Luther begon zijn catechismi zelfs met een uitleg van de tien geboden.
Luther zag voor de wet vooral twee functies. De eerste functie heeft vooral betrekking op de overheid. De overheid kan aan de hand van de wet ervoor zorgen dat het kwaad dat mensen doen, wordt ingedamd. De tien geboden zijn een regel voor het burgerlijke leven. De tweede functie betreft het aanwijzen van zonde. De wet is een spiegel. Zij ontdekt de zondaar aan zichzelf. Zo is de wet een tuchtmeester tot Christus: ze drijft hem uit naar de verlosser van zonde en schuld.
Op woensdag 25 maart liep ik door de supermarkt. We zaten midden in alle nieuwe maatregelen om de verspreiding van corona tegen te gaan en in de winkel was er ineens afstand met iedereen en alles. En toen besefte ik wat er in twee weken tijd veranderd was. Twee weken daarvoor was het namelijk biddag. Ik zat die avond in de kerk. De collecte ging anders dan anders, maar dat was het enige verschil met de normale dienst. Maar op die 25e maart drong voor mij de omvang van alle veranderingen ineens door. Er waren geen mensen meer welkom in de kerk. We kwamen nog met vijf of zes samen en op afstand keken mensen via de livestream mee. We hebben allemaal onze eigen herinneringen aan die eerste weken van de coronacrisis. De vragen, de twijfels, de moeite die we nog steeds ervaren. Want aan de ene kant is er in de afgelopen maanden een nieuw gewoon ontstaan. Aan de andere kant blijkt steeds weer dat dat nieuwe gewoon helemaal niet gewoon is. En juist ook voor de kerk zijn er veel vragen waar we (nog steeds) iets mee moeten. Organisatorisch, maar ook geestelijk.
In 1998 sprak onze synode uit dat de Bijbel geen ruimte geeft voor vrouwelijke ambtsdragers. Een flink aantal afgevaardigden was het met deze beslissing niet eens. Maar de synode had gesproken, de kous leek af. De werkelijkheid is echter anders, zoals te verwachten viel. Opnieuw ligt het hete hangijzer op de tafel van de lopende synode. Tijd voor een terugblik en voor bezinning.
Steeds meer gemeenten gingen samenwerken met de NGK of/en de GKV, daartoe gestimuleerd door de synode. Toen eerst de NGK en later de GKV besloten de ambten voor de zusters van de gemeente open te stellen, besloot een aantal samenwerkingsgemeenten vrouwelijke ambtsdragers te (gaan) bevestigen. Wat moeten daarvan de consequenties zijn voor het christelijk-gereformeerd smaldeel van die gemeenten? Vrouwelijke ambtsdragers en een verbod op de vrouw in het ambt zijn toch twee onverenigbare standpunten?
De wijnstok is een houtachtige klimplant die in warme streken veel voorkomt. De vrucht van de wijnstok is de druif. In de Bijbel wordt de wijnstok regelmatig genoemd. De wijnstok groeit goed in Israël. De twaalf verspieders komen met juist de vrucht van deze plant bij Mozes. (Num.13,20-23)
In de Bijbel wordt alcoholgebruik niet afgewezen, maar wel wordt er op verschillende plaatsen voor misbruik gewaarschuwd.
