De meeste mensen zullen in de komende tijd wel op vakantie gaan.
Misschien ga je naar het buitenland of lekker naar Zeeland of Limburg.
De natuur is op elke plek waar je komt weer anders en overal is het ook
weer mooi. Bergen zijn prachtig en majestueus door hun grootte,
rotsen, de hoogten en de ruwheid. Gras is mooi doordat het groen is en
glad en je mooie uitgestrekte vlakten weiland en zo ziet. Bloemen zijn
er in allerlei kleuren en grootte en ze bloeien allemaal op hun eigen
moment. Ook bij de dieren is de variatie enorm in zoveel verschillende
soorten vogels, vissen en andere beesten. Als je die dieren ook nog eens
op hun eigen plek ziet in de natuur kan je verbaasd zijn over zoveel
bijzonders. Als je onder water de vissen in al hun pracht ziet, de
vogels in de lucht ziet vliegen en de dieren in Afrika in de bush dan
mogen we ons wel verwonderen over de fantasie die God heeft gehad. Of de
oerwouden met alle apen en aparte vogels. Zo heeft elk werelddeel een
beetje zijn eigen natuur en dan verandert het ook nog bijna elk seizoen
weer.
Al die natuur heeft God bedacht, Hij is de Schepper van alles op aarde.
Het is prachtig en dat zegt God ook als het klaar is. De hele natuur is
volmaakt, er mankeert niets aan. Dit kun je ook lezen in Genesis 1:31.
Daar staat namelijk: ?God keek naar alles wat Hij had gemaakt en zag dat
het zeer goed was?. Toen kregen wij als mensen de taak van God om
rentmeester te zijn over de aarde. Dat houdt in dat wij voor de aarde
moeten zorgen en die moeten onderhouden. Daar hoort ook bij dat je
zuinig op de aarde bent. Als je straks op vakantie gaat, zul je je vast
wel eens verbazen over de natuur. Dat het er een paar honderd of duizend
kilometer verder zo anders uit kan zien.
Lees meer: Onwaarschijnlijk mooi
Je ouders zorgen waarschijnlijk goed voor je: elke dag krijg je eten, je
krijgt speelgoed, een goed huis, een lekker bed, ze troosten je als je
moet huilen. Kortom: je komt eigenlijk niets te kort. Toch kun je wel
?ns boos zijn op je ouders. Soms kunnen je ouders je niet begrijpen, of
ze maken fouten. Jij maakt fouten, dus ook je ouders. We zijn nu eenmaal
mensen onder elkaar. Je hebt het waarschijnlijk goed met je ouders, dat
is ook maar te hopen! Stel je eens voor dat je ouders je geen eten
gaven!
Ouders
Meer dan je ouders, meer dan je zelf ooit kunt voorstellen, zorgt de
Here God voor je. Hij omarmt je met Zijn zorg. Want bijvoorbeeld je
ouders heb je van de Here God gekregen, net zoals je opa en oma, je
buurvrouw, je vrienden of je juf op school. De Here God zorgt voor je
onder andere door middel van deze mensen. Niet alleen door mensen, maar
ook door zoveel andere dingen zorgt de Here God. Het kan lastig zijn om
dit te geloven. Soms gebeuren er heel veel dingen in je leven: je blijft
zitten of je hebt geen vrienden. Ook je ouders kunnen soms heel boos op
je zijn. Soms begrijpen ze je niet. Dan kan je erg in de put zitten.
Het kan er dan op lijken dat niemand naar je luistert, dat niemand je
pijn en verdriet ziet. Maar dat is juist wel zo! Want de Here God ziet
je altijd. Als het voorkomt dat je ouders je niet kunnen horen, of als
je ouders je niet kunnen helpen: Hij is er!
Lees meer: De Here God zorgt
Op 28 juni a.s. is het 25 jaar geleden dat ds. J. Trommel werd bevestigd
als predikant te Kornhorn. Op 25 augustus 2000 werd hij predikant te
Lisse en sinds 14 januari 2007 woont en werkt hij in Lelystad.
In onderstaande Spotlight vertelt hij over Gods leiding in zijn leven.
Gedragen en gedreven door Gods liefde en leiding
Het is bijkans onmogelijk om in ??n zin 25 jaar predikant zijn te
typeren. Het dichtst bij komt: gedragen en gedreven door Gods leiding en
liefde.
Eigenlijk ben ik al meer dan 28 jaar actief in de gemeente. Want nadat
ik in september 1981 slaagde voor het kandidaatsexamen in Apeldoorn, ben
ik ruim 3? pastoraal werker geweest in de kleine gemeente van
Alblasserdam. In deze periode heb ik heel veel geleerd en is in diverse
opzichten de basis gelegd voor de jaren die zouden volgen.
Toen ik op 28 juni 1985 in Kornhorn bevestigd werd tot predikant (door
mijn leermeester prof. dr. B.J. Oosterhoff) was daar een spannende tijd
aan voorafgegaan. Eind januari was ik beroepbaar gesteld. Zes weken
moest ik wachten op een beroep - dat was t??n een heel lange tijd. In
die weken is God met mij bezig gegaan. Ik wilde n.l. eigenlijk niet naar
een grote gemeente, en mijn vrouw en ik samen wilden niet naar het
noorden van het land (onbekend maakt immers onbemind). Uiteindelijk kwam
het beroep van Kornhorn en al heel snel was het ons volkomen duidelijk:
God riep om naar Kornhorn te gaan - een grote gemeente in het noorden
van het land! We hebben dit als heel bijzondere leiding en liefde van
God ervaren. En we hebben een fantastische tijd gehad in Kornhorn. Op de
dag af 15 jaar heb ik deze gemeente mogen dienen.
Lees meer: Spotlight
Stel, er gebeurt een groot wonder in je leven. Je bent bijvoorbeeld
genezen van een ernstige ziekte. De dokters en de mensen om je heen
wisten zeker dat er voor jou geen hoop meer was. Je werd al als halfdood
gezien. Maar jij gaf de moed niet op. Integendeel! Je ging ermee naar
God en Hij gaf je genezing. Wat zou jij dan doen? Het aan iedereen
doorvertellen, toch? Zo?n groot wonder, da?s pas evangelisatiemateriaal!
Dat zal de mensen bekeren!
Een melaats man
Ik zal gelijk maar iets opbiechten: ik ben niet echt origineel.
Bovenstaand voorbeeldje heb ik namelijk schaamteloos gejat uit de
Bijbel. Daar lezen we van een man die door Jezus genezen werd van
melaatsheid. Daarmee deed Hij iets bijzonders en heel groots voor deze
man. Wie in het oude Isra?l melaats was, mocht namelijk niet meer
meedoen in de maatschappij. Niet in het gewone dagelijkse leven en niet
in het religieuze leven. Een melaatse was er verschrikkelijk aan toe:
afgesloten van andere mensen en afgesloten van de (tempel)dienst aan
God.
Een Man uit Nazareth
En dan komt daar een Man uit Nazareth en die geneest je! Je mag weer
meedoen in het dagelijkse leven. Je bent weer welkom bij de
tempeldienst. Je hoort er kortom weer helemaal bij. Zou jij dan niet aan
iedereen willen vertellen wat voor geweldigs jou is overkomen? Deze man
in ieder geval wel.
De telefoon ging. Mijn collega. Of ik zaterdag misschien vrij wilde,
zodat ik ongestoord naar ?de wedstrijd? kon kijken. Ik bedankte voor
zoveel eer: we hadden toch een goede radio op de werkvloer?
De bewuste zaterdag, lekker vroeg in de ochtend. Ik verscheen op de
werkvloer, waar alles alweer op z?n laatste benen bleek te lopen:
vrijwel iedereen was een paar uurtjes eerder begonnen, zodat ze hun werk
op tijd afhadden voor ?de wedstrijd?.
En dat was dan alleen nog maar mijn eigen geliefde bedrijfje. Tussen
deze beide dagen door kwamen er via het nieuws soortgelijke berichten
binnen: minder files omdat mensen thuis waren gebleven voor ?de
wedstrijd?, dreigende overbelasting van het internet omdat tienduizenden
mensen tegelijk via livestreams ?de wedstrijd? wilden volgen, en zo nog
wat berichten meer.
Niet dat ik nu donderpreken de wereld in wil slingeren over hoe
goddeloos Koning Voetbal en de zijnen wel niet zijn. Ik volg zelf nog
wel eens een wedstrijdje, dus dat zou ook maar een schijnheilige
vertoning worden. Geen donderpreek dus, wel verbazing.
Want hoe zag mijn kerk er amper 24 uur na een van die veelbekeken
wedstrijden uit? Tweederde van de zitplaatsen was leeg. Ook in de
kerkenraadbankjes waren de nodige gaten te zien. Nog maar een paar jaar
geleden zat alles zo vol. Wat is er veranderd?
Lees meer: De wedstrijd