Klassieke boeken

Af en toe besteedt ons kerkblad aandacht aan een boek dat op een of andere manier veel invloed heeft gehad. Eerder is onder andere iets geschreven over de «cursief» Christenreis naar de eeuwigheid «einde cursief», van John Bunyan. Deze week het derde en laatste deel van een serie over een boek met 'gedachten'  (pensées ) van een groot denker.

De God en de gok van Blaise Pascal (3)

De nacht van 23 november 1654, de nacht van zijn ‘openbaring’, vormde voor Blaise Pascal een kantelmoment. Hij ging wonen bij de jansenistische asceten in het klooster Port Royal. Daar leefde hij zeer sober.

Hij besteedde minder tijd aan de wetenschap. De meeste tijd ging zitten in godsdienstige plichten, gebed en studie. Om zichzelf te bepalen bij zijn gelofte tot een heilig leven bond hij, zo las ik ergens, zichzelf een ijzeren band om. Een band met scherpe punten. Zijn talenten grotendeels negerend, alsook zijn geldingsdrang. Dat moet haast wel, zo denk je dan, een soort marteling voor hem zijn geweest. Of woog het op tegen de ontvangen openbaring?

De redactie heeft aan een aantal mensen gevraagd hoe zij deze zomer hun vakantie doorbrengen.

Als eerste zijn Henk en Marjolein Bakker uit Delfzijl aan de beurt. Zij waren graag bereid om iets over hun vakantie te vertellen.

Voor een gesprek werd ik hartelijk welkom geheten in de kindvriendelijke woonkamer van de familie Bakker. Marjolein (38 jaar) vertelt dat ze gastouder is van twintig kinderen in de leeftijd van vier maanden tot twaalf jaar. ‘Gelukkig zijn ze er niet allemaal tegelijk, maar verdeeld over de week.’

Henk (42 jaar) is procesoperator is bij Landjuweel, een aardappelproductiebedrijf. Samen hebben ze drie kinderen, Steven (15), Lienke (12) en Matijs (9).

Op zaterdag 30 juni jl. is kand. Van Vulpen bevestigd tot predikant van de CGK Urk-Maranatha. De nieuwe predikant vertelt over zijn weg tot nu toe, wat zijn aandacht vraagt en wat hem drijft.

´Urk is de plaats waar ik (voorlopig) m’n anker heb neergelaten. In mijn leven zijn er verschillende ankerplaatsen geweest: opgegroeid in het Utrechtse Woudenberg, sinds het huwelijk met m’n vrouw Johanne gewoond in het Zeeuwse Nieuwerkerk, en tijdens de studie eerst in Driebergen en later in Kesteren.'

Sinds 1998 zijn Akke, mijn vrouw, en ik elk half jaar betrokken bij een nieuwe Alpha-cursus. De cursus heeft elke keer dezelfde thema’s, maar wat is het boeiend om steeds weer met nieuwe mensen op weg te gaan.

Op de woensdagavonden is het standaard: samen eten, een thema dat wordt ingeleid en doorpraten in groepen. Halverwege de cursus staat een weekend-weg op het programma. Met daarin op de zaterdagavond een bonte avond. Deelnemers studeren liedjes in, zetten de verkleedkist op de kop, doen bizarre quizzen, toneelstukjes en zingen karaoke. Als het enigszins kan doen we zelf mee. Met een theedoek om ons hoofd spelen we Drentse buurvrouwen die in dialect hun reflectie geven op het Alpha-weekend. Het is meestal lachen gieren brullen. Geestig en geestelijk horen bij elkaar.