Een groene plant met lange smalle blaadjes. Sprietjes waarvan wij in Nederland een overvloed hebben. Er zijn achtduizend soorten gras. Overal op de wereld komen grassen voor. In gebieden waar droogte heerst zijn het dan eenjarige planten. De granen die wij kennen zoals tarwe, gerst en haver zijn feitelijk ook grassoorten, waarvan de aren eetbaar zijn voor de mens en de mens tot voedsel dienen.
Gras is een belangrijke voedingsbron voor grazende dieren, die de enzymen en de organen bezitten om het te kunnen verteren. Koeien en schapen bijvoorbeeld. Mensen worden gevoed via die dieren, waarvoor het gras beschikbaar is.

Deze zomermaanden willen we in een wekelijkse bijdrage ruimte nemen om stil te staan bij de Corona-crisis. Want ook voor de kerk heeft die nogal wat gevolgen (gehad). We willen daarbij niet al te tobberig ingaan op wat er allemaal weg is of niet meer kan,we willen vooral op zoek gaan naar kansen die deze tijd biedt. Er komen verschillende gemeenten uit het noorden aan het woord die daarover zullen berichten. Deze week een bijdrage vanuit Zwolle.

CGK Zwolle en corona

Donderdag 12 maart 2020 ’s avonds zaten we (kerkenraad van de CGK Zwolle) bij elkaar in een vergaderzaal van één van onze kerkgebouwen. Keurig op anderhalve meter afstand. Die middag had premier Rutte namens het kabinet een aantal maatregelen afgekondigd in verband met de uitbraak van het coronavirus. Duidelijk was ons geworden: we kunnen zondag a.s. geen kerkdiensten houden. Hoe nu verder?

De hennastruik wordt al sinds ca. 3500 v. Chr. gekweekt. Van de bloemen kan parfum worden gemaakt, terwijl de kleurstof wordt gewonnen uit de groene herfstbladeren. Deze worden vermalen en vermengd met bijvoorbeeld citroensap. De actieve stof verbindt zich in het haar met de daar aanwezige eiwitten. Blond haar kleurt hierdoor rood, bruin haar wordt kastanjebruin, en grijs haar kleurt oranje.

Dit jaar herdenken wij dat Nederland vijfenzeventig jaar geleden werd bevrijd van de macht van Nazi-Duitsland. Nog steeds zijn er onder ons die de oorlog hebben meegemaakt. De komende maanden vertellen zij ons hun verhaal. Opdat wij niet vergeten … Deze week het verhaal van Klasine Geleynse, die twintig jaar in den Haag woonde, vierentwintig jaar in Wildervank/Veendam en daarna in Veenendaal.

Toen de oorlog begon was ik, geboren in september 1937, in den Haag, dus nog geen drie jaar. Toch heb ik nog enkele herinneringen. Mijn vader had een kruidenierswinkel waar wij achter woonden. Van de eerste jaren herinner ik me de vele vliegtuigen die vooral ’s nachts overkwamen.