Ik verzet me niet
Er hangt loomte in de lucht. De lang voorspelde regen trekt aan ons voorbij. Misschien ben ik daardoor een beetje geprikkeld. Mijn groentetuintje, ze is niet om aan te zien. Ik kijk naar de voorbijglijdende wolken. Dan begint de telefoon in de kamer te rinkelen. Ik slof naar binnen en kijk op de display. Nummer onbekend. ´Met Douwe.´
´Goedemiddag, u spreekt met … van Artsen zonder grenzen. Spreek ik met de heer of mevrouw D. Janssen?´ Ineens schiet mij een nieuw woord te binnen. Het wordt te pas en onpas gebruikt. Genderneutraal. Douwe is toch niet echt een meisjesnaam, wel? Ik voel ineens een lichte trilling in mijn buik. ´Hallo,´ zeg ik. ´Ik ben een beetje doof, ik heb uw naam niet verstaan.´